Life is Strange 2 in de Test + Interview met de makers

Het leven is vreemd – het leven is vreemd. Ik moest verschillende personages uit de gelijknamige serie vinden. Na de tijd dat Max en de opstandige Cloe manipuleren, ontmoeten ze dit keer de twee broers Sean en Daniel. Klaar, klaar, jammer…

Dit hoort niet bij de juiste dingen

Wie de vorige seriedelen heeft gespeeld, weet dat het in de Het leven is vreemd-universum-niet altijd zijn de zaken natuurlijk aan het opwarmen: tijdmanipulatie, alternatieve realiteiten – dit hadden we allemaal al. Deze keer gaat het echter om telekinese, en nogmaals om het vermogen om de levens van twee jonge mensen van de spoorweg te gooien.

Het verhaal begint met het min of meer idyllische leven van Sean en Daniel, de vader van het leven, samen met haar bijna te cool om waar te zijn in een klein plaatsje in Seattle. Het is Halloween, Sean is verliefd op de Wing-Man-toneelstukken van zijn beste vriend, om hem een ​​date te bezorgen op het komende feest, en zijn grootste zorg zijn de dreigende momenten van zijn kleine broertje. Totdat alles misgaat. Een misverstand later: niets is hoe het was, en Sean en Daniel worden gedwongen hun huis in het bos te ontvluchten, zonder echt doel, alleen op weg naar Nergens. En alsof dat nog niet erg genoeg is, lijkt het de capaciteiten van Daniel te hebben, en zou het niet een gewone negenjarige moeten zijn...

Samen tegen de wereld

Net als in de vorige twee series is delen de hoofdtaak in Het leven is vreemd 2 , op zijn beurt om je omgeving te verkennen, aanwijzingen te verzamelen, en vervolgens in gesprekken en interacties met je omgeving gebruik te maken, evenals beslissingen om ervoor te zorgen dat de hele verhaalgeschiedenis kan veranderen. Deze keer heeft de controle van de oudere broer Sean, het opgroeien na de tragische gebeurtenissen thuis 's nachts en situaties te maken met het zelf - echte volwassenen zouden te veel zijn - jij neemt ook de verantwoordelijkheid voor zijn kleine broertje.

Zoals de eerste twee LIS-onderdelen van het draaien in de eerste plaats menselijke relaties, wat nu qua gameplay op de voorgrond staat: Terwijl je in de voorgangers met Cloe en Rachel kon praten en communiceren, zijn er voortdurend opties, Daniel dingen om hem te laten zien over gezien praten, met hem spelen, hem aansporen om dingen te vragen of hem te helpen – bijvoorbeeld als er in de stam van een boom moet worden geklommen. Wat je doet en laat, Bepaal hoe uw relatie verloopt en hoe Daniel dat zal doen, wat op zijn beurt van invloed was op hoe hij omging met toekomstige situaties. Maar niet alleen jouw directe interacties met Daniel om zijn gedrag te bepalen, vormen ook een voorbeeld van haar voor hem; hij ziet dat je iets steelt, hij zal later verleid worden om dingen los te laten.

Minder actie, meer variatie

Wie aan het begin van de eerste Het leven is vreemd herinnert eraan dat aflevering 1 van het eerste seizoen vooral uit twee dingen bestond: actiemomenten en veel herhalingen – niet verrassend, het ging om een ​​personage uit die tijd dat terug kon draaien. Maar deze functie maakt de ervaring niet alleen een beetje repetitief omdat je altijd door dezelfde hallen van dezelfde campus loopt, wat het geheel alleen maar versterkt. Het leven is vreemd 2 begint in een rustiger tempo, aan de andere kant, maar ook om ervoor te zorgen dat je in de omgevingen bent en je gegarandeerd niet verveelt: van het huis van Sean en Daniel via een bos en een benzinestation naar een motel brengt je het avontuur in de eerste, bijna 3- uur aflevering.

Het verhaal concentreert zich in dit deel van het spel vooral op de structuur van de relatie tussen je twee hoofdpersonen, maar toch genoeg spannende momenten en hoe kan het ook anders – maak dus even een momentje om de traanklieren onderdrukt te krijgen. Het enige echte punt van kritiek dat ik heb op het vorige verhaal, is dat sommige dialogen, vooral aan het begin van het verhaal, Wegen, precies zoals het geluid, voor wat ze zijn: rijen, de tieners van volwassenen in de mond werden geplaatst. Of ken jij een tiener die zich eigenlijk afvraagt ​​of het ‘oude mensen kunnen cool zijn’ is? Zojuist …

Fan-Service en meezingmomenten

Nee Het leven is vreemd zou compleet zijn zonder de geweldige soundtrack. Zoals vermeld in deel 1, en Voor de storm zijn opnieuw de afzonderlijke scènes sfeervol perfect van de geselecteerde begeleide melodieën. Qua grafische stijl is het afhankelijk van de beproefde mix van kleurrijke karakters in de schilderijachtige omgevingen, en scoort net als bij de voorgangers.

Over voorgangers gesproken: serienieuwkomers hoeven zich geen zorgen te maken, de actie is niet te begrijpen, Sean en Daniel's avontuur kunnen ook , zonder enige voorkennis gespeeld en om van te genieten. Iedereen die al een serieveteraan is, kan echter uitkijken naar veel van de kleinere toespelingen. Trefwoorden: Hawt, jij Dawg.

CONCLUSIE van aflevering 1: Wegen

Life is Strange 2 – Aflevering 1: Wegen sluit zowel qua sfeer als gameplay rechtstreeks aan bij zijn voorganger, maar brengt wel een frisse wind in de serie, vooral door de nu nog grotere mogelijkheden voor interactie met Daniel. Het verhaal zelf begint misschien langzamer dan in de eerste twee bedrijven, maar was vanaf het begin gevarieerd. Persoonlijk vond ik de aflevering erg goed – van de aanvankelijke familie-idylle tot de ramp en de daaruit voortvloeiende relatie tussen de twee broers, die door Sean gedragen moet worden. Tijd voor meer actie is er nog steeds in overvloed in aflevering 2 tot en met 5. Van deze editor is er daarom een ​​duidelijk koopadvies!

CONCLUSIE Aflevering 2: Regels

Aflevering 2: Regels een paar weken na het einde van Wegen aan: Na de gebeurtenissen van de laatste inzending zijn de twee broers nu begonnen, Daniel's troepen zijn erop gericht om eerst de regels te trainen en deze voor de wereld geheim te houden, en Daniel daarmee te beschermen. De reis begint in een verlaten huisje in het besneeuwde bos en leidt het tweetal naar haar grootouders, die – net als de broers zelf – nog steeds worstelen met het feit dat haar dochter zomaar uit het stof is gehaald. Welke serie typische momenten vol Emotie, deze keer vooral rond het thema familie en cohesie binnen het gezin draait, is als volgt. Tijdens het proces leren we meer over de moeder van Daniels en Sean, evenals hun ouders, en ook over de mensen die al uit de demo komen. De geweldige avonturen van Kapitein Spirit bekende Chris en zijn vader. Iedereen die de demo heeft gespeeld, kan deze door de manier waarop de ingelezen gegevens worden ingelezen direct aan de gebeurtenissen koppelen. De snelheid van Reglement lijkt zelfs iets rustiger te zijn dan die van Aflevering 1, maar nogmaals door een verscheidenheid aan emoties en diepe thema's, en daardoor gefascineerd, zelfs zonder grote actiemomenten.

CONCLUSIE van aflevering 3: de Wastelands

Aan het begin van Aflevering 3: de Woestenijen , op zijn beurt, is enige tijd later Aflevering 2 geslaagd. Sean en Daniel hebben gemeen met Cassidy, Finn en andere vrijheidslievende jonge mensen die zich in een tentenkamp in het bos hebben gevestigd en proberen met het werk op een wietboerderij een beetje steenkool te verdienen om hun reis naar Puerto Lobos te financieren. Het probleem van de zaak: het hoofd van de niet-zo-legale boerderij behandelt zijn werknemers als vuil, en al snel komt het tot botsingen met verwoestende gevolgen. Zowel Daniel als Sean lijken tenslotte eindelijk terug te keren naar zoiets als vriendschappen – zelfs als hun eigen relatie op de proef wordt gesteld. Niet in de laatste plaats door de groeiende capaciteiten van Daniel….
Aflevering 3: de Woestenijen opnieuw tot bezinning komen, vooral op het gebied van interpersoonlijke relaties, en dit is het lot van de jeugdkampband die centraal in het complot staat. Wat heeft elk van de onkruidoogsters in discussies en meer ertoe aangezet om het spel van verbinden te leren, en te zien hoe verschillend elk van hen met zijn problemen omgaat. Aflevering 3: de Woestenijen gedraagt ​​zich bijna als een spel met een stilleven, de schijnbare idylle in het boskamp met een zeer moeilijk verleden van zijn bewoners. Seans worsteling met zichzelf is ook prachtig in de scene: aan de ene kant wil hij zijn broer beschermen, aan de andere kant, weer gewoon een tiener, vrienden maken, flirten en de juiste beslissingen nemen in het aangeboden spel – misschien zelfs een weinig meer dan alleen dat doen. Daniël werkt in de Woestenijen Maar voor het eerst wordt niet alleen als uitdagend kind, maar ook alle anderen, zich bewust van de gevaarlijke kant, de spanning tussen hem en Sean vakkundig vergroot. Aflevering 3: de Woestenijen mag daardoor wederom slechts twee echte actiescènes opleveren, en komt over het algemeen ook erg tekort, maar wel met zijn prachtig uitgewerkte karakters en het geweldige schrijven in de dialogen. Van ons is er een high, dus op zijn beurt een duim.

CONCLUSIE van aflevering 4: Geloof

Na het verwoestende einde van Aflevering 3, begint Aflevering 4: Geloof Allereerst heel rustig: twee maanden geleden is de explosie op de boerderij voorbij en heeft Sean het grootste deel van de tijd in coma doorgebracht. Maar dat niet alleen: hij heeft tijdens de mislukte inbraak een oog verloren en moet nu met zijn nieuwe handicap leren omgaan. Vreemd genoeg, maar dit is niet eens zijn grootste probleem: Daniel wordt vermist sinds de noodlottige nacht op de boerderij, en de politie is de toeters en bellen om Sean van het ziekenhuis naar de jeugdgevangenis te brengen. De situatie lijkt hopeloos – totdat Sean een briefje over Daniel’s verblijfplaats vindt: Het lijkt erop dat hij hem naar kampvriend Jacob heeft gebracht, helemaal naar Nevada, waar de jongen samenwoont met een groep religieuze fanatici. Van de regen in de dakrand...
Het leven is vreemd 2 presenteerde zichzelf vanaf het begin veel rustiger tempo dan zijn twee voorgangers, en Aflevering 4 zet deze trend voort. Sterker nog, de drie uur durende aflevering is op sommige plekken zelfs iets te rustig en het Schrijven is binnen Vertrouwen ligt niet helemaal op het niveau van de voorgaande afleveringen. Niettemin plaatst ons ook in het vierde deel van de tweede Het leven is vreemd-beleef prachtige emotionele situaties waarin je je echt kunt inleven, en oefen op een verrassende manier kritiek op zeer reële grieven. Zelfs als Aflevering 4: Geloof Daarom biedt het voor het grootste deel van de dialogen en het bekijken van gebruikerssequenties en de actiesequenties deze keer al zeer beperkt voldoende gevoel om tot het uiterste einde van de hengel vast te houden, en zorgt het er zeker voor dat je zin hebt in de grote finale, de einde van het jaar wordt verwacht.

Bonusaflevering 4: Interview met Michel Koch en Jean-Luc Cano

De eerste Life is Strange was, dankzij ons vermogen om de tijd te manipuleren, duidelijk erg actiegericht. Life is Strange 2 lijkt mij, vergeleken met dat van de meer introverte mensen. Het is rustig en richt zich meer op de personages en hun emotionele wereld, zoals bijvoorbeeld in de laatste aflevering [3], waar alles op de groep in het kamp draaide en we veel tijd hebben doorgebracht om gewoon met je te praten en jou ontmoeten. Zie jij hetzelfde?

MK: Dat is spannend. Het eerste deel zou ik niet als Actiegericht hebben omschreven.

In ieder geval meer dan de tweede.

MK: Ah, ja, vanwege de tijd kan terugspoelen.

JL: Aha, ja, ik begrijp het. Wat we met Life is Strange 2 wilden doen, richten we ons op de kwestie van onderwijs en opvoeding. In de eerste Life is Strange had Max de gave om de tijd terug te draaien en al hun acties en beslissingen hadden onmiddellijk effect. Als speler zag je meteen wat de gevolgen waren. In Life is Strange 2, met zijn nieuwe thema, dachten we dat het geweldig zou zijn om het bovennatuurlijke geschenk van het spelpersonage te geven, maar Daniel, om te zien hoe hij zich zou ontwikkelen vanwege hun eigen beslissingen. Daniel maakt tijdens de vijf afleveringen een behoorlijke ontwikkeling door, die grotendeels afhankelijk is van wat je als speler doet. In dit opzicht denk ik dat er deze keer minder actie is, omdat acties geen onmiddellijk zichtbare gevolgen hebben, maar toch heeft alles wat je doet, elke dialoog, elke kleine actie invloed op Daniel. Dit is precies wat Life is Strange 2 is.

MK: En ja, ik denk dat je gelijk hebt, wat de bijpersonages betreft. We wilden de speler deze keer [in aflevering 3] de mogelijkheid geven om erachter te komen wie ze werkelijk zijn – wie Cassidy, Finn, Penny, Hannah en alle anderen, en we wilden het verhaal deze keer rond deze personages opbouwen. in plaats van van jou een deel van een aflevering een kruismysterie of iets dergelijks te maken. Het gaat er meer om, gewoon om het leven in al zijn facetten te laten zien, om meer over anderen te leren en hun levensstijl te begrijpen, en misschien ook over mensen, zoals je ze maar al te vaak in het echte leven ziet. En dan kent Life is Strange 2 uiteraard ook een bepaalde Roadtrip-structuur waarin je mensen leert kennen, en dan weer terug moet. In dit deel gaat het dus meer om het verkennen van de wereld en het leren kennen van allerlei soorten mensen, hoe ze in Amerika leven, en daarom is het verhaal van de handelingen ook episodisch, net als in het eerste deel.

Elke aflevering heeft zijn eigen trefwoordachtige titel in verband met de actie. Hoe zijn deze afleveringen? Stel eerst het thema en de titel in en bouw dit op, of hoe het normaal werkt?

MK: Zeer goede vraag. Normaal gesproken stellen we u, als we met een aflevering beginnen, voor als reizen: we werken van het begin tot het einde, maar de hele tijd, waar we heen moeten. De titel komt, wanneer hij ook komt, maar dit is meestal vrij vroeg in het ontwikkelingsproces. Elke aflevering draait om Sean en hoe hij zich voelt; de titel vertegenwoordigt, op een bepaalde manier.

JLC: *tegen Michelle* En je hebt nog een ander Plan dat je volgt, nietwaar? Het boeddhistische pad…

MK: Ah, ja. Toen ik het pad van Sean schreef, vertrouwde ik op het boeddhistische ‘pad om een ​​man te zijn’, dat drie stappen omvat: zijn ouders doden, zijn God doden en uiteindelijk zijn mentor doden. De moord op de ouders staat voor de rebellie tegen de regels van andere individuen, de moord op God staat voor het doorbreken van sociale regels en taboes, en de moord op de mentor zorgt ervoor dat je een onafhankelijk persoon wordt. In het eerste hoofdstuk van Sean sterft de vader en gaat dan deze kant op in de volgende afleveringen. Daarom heet aflevering 4 bijvoorbeeld Faith (Believe). Deze dingen gaan niet alleen over Sean, maar op dezelfde manier ook over Daniel.

Life is Strange heeft drie delen gehad; twee ervan hadden bovennatuurlijke elementen, a. Zie jij Bovennatuurlijk als iets dat bij Life is Strange hoort, een must is?

JCL: Zoals je weet waren we allebei niet betrokken bij de ontwikkeling van Before the Storm, dus ja, voor ons behoort het in ieder geval tot het Bovennatuurlijke, Life is Strange. Het kernidee is om de verhalen van personages te vertellen, waarin je jezelf kunt verplaatsen, en de echte problemen waarmee het verhaal wordt geconfronteerd, maar toch een bovennatuurlijke twist te geven, om het conflict naar een nieuw niveau te tillen. In de eerste Life is Strange kon Max de tijd terugdraaien en we hebben dit element gebruikt om hun zwakheden te benadrukken, namelijk loslaten en vooruitgaan of beslissingen nemen. Jouw bekwaamheid heeft deze problemen verergerd. In Life is Strange 2 is ons hoofdthema onderwijs, dus gaven we Sean de verantwoordelijkheid van een klein kind, de taak om hem te leren wat goed en fout is, maar nog steeds moeilijk, in de wij die dit kind met bovennatuurlijke vermogens heeft gemist – omdat het duidelijk is zijn gedrag is daarom van groot belang en heeft mogelijk ook fatale gevolgen. Wat we dit in werkelijkheid proberen te doen, is deze bovennatuurlijke elementen in het verhaal gebruiken, tot op zekere hoogte naar binnen swipen en de speler nog moeilijkere beslissingen geven.

In het spel worden de twee broers en hun familie vaak afgebeeld als wolven. Vanwaar dit idee?

MK: Ah, dit idee was er al in het begin, toen ik brainstormde met Raoul, de andere Creative Director van Life is Strange 2. In het spel moet Sean Daniel keer op keer kalmeren, maar aangezien hij niet het soort broer is Om de moeilijke onderwerpen op een eenvoudige manier aan te pakken die aanspreekt, hebben we aan deze metafoor gedacht. Op deze manier kan Sean over moeilijke dingen praten, zonder jou rechtstreeks, en Daniel. Daniel kan ook gemakkelijk boos en gevaarlijk zijn, maar het is nog steeds een kind dat van verhalen en behoeften houdt.

JLC: Daarnaast vonden we dat de symboliek achter wolven prachtig bij het spel past. Een wolvenroedel blijft altijd bestaan, familie is erg belangrijk, en als de roedel klein is, vechten ze ook voor elkaar. In Frankrijk hebben we ook deze zinsnede “petit loup” – kleine Wolf. Er wordt gezegd dat het kleine kinderen zijn en het is echt heel leuk en lief. Bij het schrijven hebben we nagedacht over hoe Sean Daniel kon bellen, maar ook aan metafoor en symboliek.

Life is Strange kijkt, sommige met zeer problematische problemen, zoals drugsverslaving of seksueel misbruik. Is er tijdens de ontwikkeling wel eens een punt geweest waarop u dacht: “Wij willen heel graag pronken, maar weten niet zeker of dit ook kan”?

MK: We hebben deze vraag met betrekking tot veel kwesties in het spel, omdat we weten dat veel ervan zeer controversieel kunnen zijn. Wat we in ieder geval moeten doen, is ervoor zorgen dat we met veel zorg en goed onderzoek omgaan met echte problemen, aangezien we niemand gewond of respectloos willen zijn. Maar je hebt gelijk: we hechten niet veel waarde aan entertainment in ons enige toneelstuk, maar ook aan het brengen van een diepere betekenis in het verhaal en het aanpakken van kwesties over de dingen die misschien niet vaak genoeg worden gesproken.

Life is Strange 2 krijgt nog twee afleveringen, waaronder de afleveringen die aanstaande woensdag verschijnen [opmerking: het interview vond plaats vóór de release.] Wat is deze keer gepland voor de Ends – ik neem aan dat er meer zullen zijn?

JLC: Misschien! *lacht*

Misschien! In het eerste deel waren er twee hoofdeindes, en de onlangs uitgebrachte strip gebaseerd op een daarvan. Denk je dat er, wanneer je deze verhalen schrijft, een echt en alternatief einde is?

JLC: We hebben aan de Comic niet gewerkt, maar voor ons zijn er geen Canon-Ending, niet Life is Strange en Life is Strange 2. Dat willen we wel, dat hangt eigenlijk allemaal af van de keuze van de speler. We willen niet eindigen als een goed einde door deze keuzes als goed en als slecht te bestempelen – het hangt allemaal af van hoe de spelers zich voelen en als je achter je beslissingen staat en tevreden bent, dan is dat perfect voor ons. Als we een Canon-einde moeten kiezen, moeten we ook canonieke beslissingen specificeren, en dat zal nooit gebeuren, omdat we de spelers een les willen geven, maar alleen een nieuwe ervaring voor hem.

MK: Ik denk ook dat juist deze ‘Beleef je eigen avontuur’-structuur van het spel, in die mate dat het naar mijn mening een fout zou maken op het einde als het ware einde van de set. We schrijven de verhalen met het idee dat elk uiteinde Canon kan zijn, en het hangt allemaal af van hoe de speler beslist, en we zorgen er ook voor dat we alle paden observeren en uitbreiden, in plaats van te zeggen: “Dit is het verhaal dat we hebben in geest, en nu bouwen we nog een paar vestigingen.

Games als Detroit: Become Human zijn zeker bekend, waarin spelers elk verhaalpad dat je hebt gevolgd in een boom kunnen zien en ook terug kunnen gaan om andere paden te verkennen. Kun je je zoiets voorstellen voor Life is Strange?

JLC: Ja, ik ken deze spellen, en we hebben in de samenvatting aan het einde van elke aflevering iets soortgelijks gemaakt. Daar kunt u elke beslissing zien en leert u ook welke andere uitkomsten niet mogelijk zouden zijn geweest. In Life is Strange 2 hebben we ook een samenvatting voor Daniel, de man ziet waar hij voor gekozen heeft, ook als je geen directe invloed had. We vinden dat de game-ervaring natuurlijk is – als de speler het verhaal eenvoudig kan ervaren, zonder al te veel te weten over alle mogelijke paden.

MK: Ook zou het zo zijn dat je bijvoorbeeld in Detroit meestal vóór binaire beslissingen kunt nemen. In Life is Strange zijn twee reacties van Daniel vaak 3, 4 of zelfs 5 kleine handelingen van Seans, en deze complexiteit zou in een padboom erg moeilijk zijn.

Laatste vraag: Wat zijn je favoriete scènes in de game?

JCL: Omdat we uiteraard nog niets over Episode 4 en 5 kunnen onthullen, beperken we ons tot de eerste drie afleveringen.

MK: Ik denk dat dit voor mij het begin is van de eerste aflevering. Het einde van het eerste bedrijf, met de dood van Esteban, werkt perfect. Ik heb echt genoten van het schrijven van dit deel en aan de hoofdregisseur. Ik vind hem zo geweldig, omdat je in korte tijd echt alles leert over Sean, zijn vrienden, zijn plannen, zijn relatie met zijn vader en broer – en dan is zijn hele leven aan de Twist met het vuurgevecht op het hoofd. Ik hou gewoon van deze scène.

Heel emotioneel.

MK: precies. Ik denk dat we het heel goed hebben gedaan.

JLC: Het is heel moeilijk voor mij om te beslissen, maar ik hou van de scène in aflevering 3, rondom het kampvuur. We wilden in deze scène de sfeer vastleggen van simpelweg samen zijn met andere mensen om koetjes en kalfjes te praten, terwijl je buiten bent, rond een kampvuur. Ik denk dat iedereen het gevoel kent dat ik bedoel.

Bedankt voor het interview!

Welk leven is vreemd 2? Verhaaltechnisch onafhankelijke voortzetting van de serie over menselijke relaties, die wordt bepaald door jouw acties en beslissingen
Platformen: PS4, Xbox One, pc
Getest: PS4-versie
Ontwikkelaar / Uitgever:Dontnod/Square Enix
Uitgave: 27 september 2018
Koppeling: Officiële website