Tokyo Mirage Sessions #FE Encore in de test

Het leven als J-Pop-artiest en idool is moeilijk. De stem wil getraind en versterkt worden, zijn hart moet gelegd worden bij de uitvoering en het geluid van de uitgevoerde liedjes en diaforetische choreografieën die wachten om gerepeteerd te worden, zelfs de meest kritische fan van zichzelf – door het marketingbureau netjes op de tekentafel ontworpen overtuigen van authenticiteit. Voor iedereen, tot vervelens toe, bereidt een Horde Performa-verslaafde Mirage de mensen en steden van Japan voor, hun zielskracht, zodat je Performa naar de mond kunt nemen vanwege dit drama in Tokyo Mirage-sessies #FE Encore voor de Switch verscheen de portering van 2015 voor de Wii U Crossover JRPG van Atlus Tokyo Mirage Sessions #of FE, bijna op de achtergrond. Maar slechts bijna!

Door Mirage op Performa rigide

Van dit alles kunnen Itsuki, Aoi en Tsubasa Oribe – voorzichtigheid, woordspel – een lied zingen (of niet, het vak van de J-Pop-artiest moet tenslotte eerst worden geleerd, vervelend en industrieel gestold identiteit, geïnternaliseerd). De twee middelbare scholieren uit het fictieve Tokio ontmoeten elkaar bij toeval in een talentenjacht in het Observatorium van de stad Daitama, waaraan Tsubasa van plan is deel te nemen. Echter, op het podium arriveerde Bizar om te dragen, zelfs volgens de concurrentienormen: de moderator van het evenement blijkt een titel te zijn Mirage, de belangrijkste antagonist, maar ook belangrijke bondgenoten van het spel, bezeten en sleept de verbijsterde Tsubasa kort- hand in de idool-asfeer Daitamas. In deze sferen geldt voor een normaal menselijk oog, hoe onzichtbaar ook, de vorm van elke plek. Itsuki besloot na het sprinten dat niet te doen, en bevindt zich weer in een zeer wonderbaarlijke Grace Dungeon, op de Trails, in een rode jas met capuchon gekleed, Make Patrouille. Al snel slaagt Itsuki er echter in om een ​​van deze wezens aan zijn zijde te krijgen om het Mirage-chroom te trekken; een figuur die we al kennen uit de Vuur embleemseries weten, net als alle bondgenoten, Mirages van de personages in deze serie belichaamd. Luchtspiegelingen, fantoomachtige wezens, worden aangetrokken door de Performa van de mensen en steden. Terwijl sommige goed vriendelijk zijn tegen de mensen, zoals chroom, zijn andere bedoeld om het van de mensen en steden van je Performa te stelen. Blijkbaar is er een ware storm boven Tokio aan het ontstaan, net op het moment dat de verschillende Mirages de collectieve aanval op de mensen en hun zielskrachten lanceren. Deze aanval kan alleen Mirage-master stop spelen, met de Performa kun je Mirage als wapen gebruiken en op de geest van de vijand jagen in de idool-asferen van de steden. Om deze Mirage onder de knie te krijgen, behoren tot het begin van het spel, naast Itsuki en Tsubasa, middelbare scholieren en ook een klasgenoot van Itsuki en Tsubasa, Touma Akagi, het werk dat al dan J-Pop-artiesten is, evenals het idool Kiria Kurono , een beroemde J-Pop Star, de Japanners, met hun Hits in de storm. Zowel Touma als Kiria zijn onder het contract betrokken bij het Agentschap Fortuna Entertainment, dat de façade vormt van de georganiseerde strijd tegen de woedende Mirage uit Tokio; een gevecht tegen de nu door ons gecontroleerde hoofdpersoon van het spel, Itsuki, en, na hun redding uit de klauwen van de moderator, Tsubasa.

De J-Pop-industrie als kader voor de toekomstige Mirage-meester

Voortaan splitst het de gameplay van Tokyo Mirage-sessies #FE Encore in twee grote delen. Als Mirage-meester moeten we vechten tegen het menselijke en stedelijke Performa-kostuum en eindigt Mirages. Maar buiten de idool-asfeer fungeren we als idolen als kanshebbers voor de nieuwste generatie J-Pop. De overheid heeft het direct materiële doel, dat het Agentschap Fortuna Entertainment winst kan maken om energiek tegen de strijd van de Mirage te kunnen strijden, maar vergroot de onderaannemingsgroep om uw Performa te ondersteunen bij de ontwikkeling en om de symbiose met hun te versterken Luchtspiegelingen. Dit verhaal wordt verteld via talloze dialogen en geanimeerde tussenfilmpjes. Bijzonder bezienswaardig zijn de hoogwaardige anime-sequenties, die voornamelijk worden gebruikt bij een J-Pop-optreden van een van de personages op het programma. Hoewel je van de muziek moet houden, is de kwaliteit van de video's in Anime-stijl zeker de moeite waard om te bekijken. Het hele spel is bovendien volledig ingesproken, maar alleen in de Japanse taal. Ondertiteling is alleen in het Engels of er is een optionele Franse en Chinese vertaling beschikbaar.

Het dagelijkse leven van een Mirage-meester

Meestal binnen Tokyo Mirage-sessies #FE Encore, we onderzoeken de idool-asfeer van verschillende plaatsen waar we werken. Elke plaats in het fictieve Tokio heeft zo'n sfeer. Hetzelfde is in wezen een doolhofachtige kerker die we zullen verkennen met een partij van maximaal drie strijdmakkers, en aan het einde waarvan meestal een baasgevecht tegen een van de beste Mirage op ons wacht. Om dit doel te bereiken hebben we Itsuki in het Third-Person-perspectief, door soms een beetje eentonig, maar met de hand en niet willekeurig gegenereerd, parcours ontworpen en de eenvoudige schakel-en-sleutel-puzzels opgelost om nieuwe niveaus van het labyrint te ontgrendelen. Om de paar stappen spawnen de roodgeklede jongeren met de kap en zoeken ons naar onze Performa. Om deze puinhoop te stoppen zijn alle Mirage-meesters uitgerust met een wapen, de zogenaamde Carnage (bloedbad). In het geval van Carnage is dit de wapenvorm van de respectievelijke Mirages. In totaal zijn er vier soorten wapens (zwaard, lans, bijl en boog) die Mirage elk beheerst. We ontmoeten een ontwerp met een zwevende kap, die we hebben omgezet in een Arena-tele, waar de turn-based gevechten plaatsvinden. In dezelfde een grote verscheidenheid aan mechanica van de Shin Megami Tenseiserie, evenals Vuur embleem en andere Atlus-titels die kunnen worden gebruikt. In tegenstelling tot het Shape-ravotten aan de oppervlakte van de UPS, hebben de in de arena's tegen ons concurrerende Mirages een grotere diversiteit aan soorten, die allemaal verschillende zwakheden en sterke punten hebben, die we voor zover mogelijk exploiteren, aangezien het de gevechten zijn die al aan de gang zijn de (aanvankelijk) eenvoudigste van de drie moeilijkheidsgraden in zoals ik van een “bekende” werd gerapporteerd, *hoest*, het zal een verhaalmodus ontgrendelen, we zouden het moeten volbrengen om zelfs op de gemakkelijkste moeilijkheidsgraad de Pixeltod te sterven.

De sessie in Tokio Mirage Sessions #FE Encore

Afhankelijk van de wapenvorm van onze Mirages en de elementaire vaardigheden van onze jagers, kiezen we onze tegenstander met een van de vier wapensoorten, respectievelijk vuur, ijs, elektriciteit, -, Austreibungs en doodsaanvallen. Het bijzondere aan het uitdagende en tactische vechtsysteem van Tokyo Mirage-sessies #FE Encore nu is dat we succesvolle aanvallen zullen uitvoeren op de zwakheden van vijandelijke Mirages met de aanvallen van onze strijdmakkers op zogenaamde Sessions, en aaneengeschakeld kunnen worden. Is een tegenstander bijvoorbeeld gevoelig voor Itsukis flits, en hebben een of meer van onze twee strijdmakkers over een overeenkomstige Session-mogelijkheid, dus dezelfde aanval zal volgens ons ook automatisch respectievelijk samenwerken met Itsuki naar een zogenaamde Duo Art – inclusief muziek – en zang – optreden. Als gevolg hiervan kunnen we verschillende aanvallen aan elkaar rijgen om krachtige combo's tegen elkaar te vormen, waardoor een tegenstander met één enkele aanval gelijk is aan schade. Juist bij het baasgevecht blijkt het ontdekken en exploiteren van de zwakke punten van de tegenstander essentieel, aangezien we de overwinningen uit de veldslagen herdenken om naar voren te komen. Bovendien hebben we als gevolg van succesvolle sessies een counter waarmee we verschillende verbluffende speciale aanvallen op de demon kunnen laten overgaan. Genre typisch, deze veldslagen worden weelderig opgevoerd en er klinkt een waar animatievuurwerk. Ook typisch voor het genre, dit is het begin van een echte visual, maar uiterlijk na het vierde gevecht eerste symptomen van vermoeidheid, en na het zesde ongeduld. Om deze reden is het erg goed dat Atlus met de Schakelaar-Versie is de mogelijkheid om de uitgebreide sessie van de animaties te implementeren die zijn verzameld om af te spelen, dus het zijn niet voortdurend dezelfde processen, zo weelderig dat je ook wordt opgevoerd om zo te zijn, van volledige lengte gevierd om te zijn. Dat we ons na de gevechten niet automatisch kunnen herstellen, en ook onze – voor speciale aanvallen noodzakelijke – EP (Execution Points?) niet van zelfvernieuwing heeft de moeilijkheidsgraad een beetje naar de top verpest.

Bloedbad, eenheid en stralende eenheid

Door vijanden te verslaan verzamelen we naast ervaringspunten, waardoor we in rang stijgen en dienovereenkomstig onze statistieken (live, EP, kracht etc.) ook de Performa van de vijand verbeteren. Deze Performa’s moeten als het ware ingrediënten produceren voor twee verschillende soorten rituelen, waardoor we nieuwe wapens of nieuwe actieve en passieve vaardigheden kunnen leren. Met behulp van de Ritual Carnage Unity smeden we voor onze strijdmakkers respectievelijk nieuwe wapens, laten we de bijbehorende Mirage transformeren in nieuwe Carnages, zodat Itsuki bijvoorbeeld alleen maar een ijs heeft, maar tegelijkertijd ook een vuurzwaard. Dit geeft ons niet alleen nieuwe sterke en zwakke punten voor de strijd in de kerkers, maar het stelt ons ook in staat nieuwe vaardigheden te verwerven. Want hoe meer we trekken met een bepaald wapen in de strijd, hoe hoger onze erfenismeters van dit wapen toenemen. Aan het einde van elk erfelijkheidsniveau krijgen we een nieuwe sessieaanval of andere nuttige eigenschappen. Het Ritual of Radiant Unity heeft op zijn beurt ook invloed op het bereik van Session-aanvallen, statuswaarden en andere actieve en passieve vaardigheden. Deze rituelen vereisen de toevoeging van een speciaal geslacht Performa, dat we ontvangen door het bereiken van een nieuwe Stage-Ranges. De Stage-ranking van een van onze trouwe strijders zullen we ook verhogen als gevolg van gevechten.

Speciale training voor de Mirage-meester

Drie partijleden, we staan ​​aan het begin van het spel, onze Entourage groeit in de verdere loop van de zes Mirage-masters, maar slechts drie tegelijk in de hoofdcast kunnen vechten. Het is echter ook tijdens de gevechten altijd mogelijk om te schakelen tussen de personages in de hoofd- en ondersteuningscast, wat vooral nodig is als geen van onze momenteel actieve vechters de zwakke punten heeft van de overeenkomstige aanval van onze tegenstander. Uiterlijk, vanaf het einde van het eerste hoofdstuk, wordt de keuze gemaakt welke van de personages we degraderen naar de wisselbank en dienovereenkomstig van de jacht op ervaringspunten tijdens de gevechten om uit te sluiten. Dit is echter maar half zo wild. Enerzijds staan ​​alle karakters van het spel via de SMS-applicatie van Topic met elkaar in contact, zodat er geen onderbreking is van Story-strengen, en anderzijds zijn er speciale trainingsruimtes voor onze Mirage-meester. Voor de Wii U-versie die oorspronkelijk beschikbaar was als DLC beschikbaar wordt gesteld, zijn deze trainingsruimtes aanwezig Tokyo Mirage-sessies #FE Encore voor de Switch is al vanaf het begin verkrijgbaar. Een deur naar onze geheime schuilplaats, het kantoor van Fortuna Entertainment, leidt ons naar het Bloom Palace. Binnen hetzelfde kunnen we niet alleen de verschillende rituelen uitvoeren voor de productie van nieuwe wapens en het leren van nieuwe vaardigheden, maar ook een trein die we naar de idool-asfeer gingen gebruiken. Dit zijn drie verschillende kleinere kerkers aan het einde van de sterke Boss-vijanden die wachten. Allereerst zijn we hier bezig, vooral met de voorste gebieden van de kerkers, en bladeren we door de individuele hoek- en doodlopende straten daarvan naar items, zoals boeken, de ervaringspunten en ons een snellere leveling, of vaardigheid boeken en de belangrijkste items, die op hun beurt onze statuswaarden zullen verhogen. Deze kwestie heeft echter drie belangrijke kenmerken: met de tijd worden de vijanden in deze kerkers sterker – om niet te zeggen vernietigend, sterk, bovendien verdwijnen de items, moeten we lang wachten en kunnen we het spel niet opslaan. wat zich op enig moment buiten de trainingskerker bevindt. Het wegen wordt dus altijd gedwongen, of het nu gaat om een ​​langer verblijf, waarbij het risico bestaat dat een onoverwinnelijke tegenstander in waarde struikelt of een ordelijke terugtocht misschien niet de betere beslissing is om het reeds ingepakte goed in veiligheid te brengen. Tijdens de trainingsruimtes om hun eigen gevechtsstrategieën te verkennen en te testen, nodigde ik me uit om de speler binnenkort ronduit in Topic-nieuws te brengen. WhatsApp-Feeling wordt vastgelegd waardoor het bijna trouw blijft aan het origineel, inclusief extreem zenuwslopende chatdeelnemers en infantiele emoticons.

Het dagelijkse leven van een idool

Naast onze belangrijkste professionele activiteiten als Mirage-master, mogen we ons in het tweede geweldige Gameplay-gedeelte van Tokyo Mirage-sessies #FE Encore, zoals idolen proberen. Omdat het niet alleen de wens van de Mirage is om onder controle te worden gehouden, maar ook om onze carrière als J-Pop Entertainer vooruit te helpen. In deze fasen zijn we vrij op de bovenwereld en zullen we vooral te maken krijgen met veel dialoog en tussenfilmpjes, waarin de karakters van het spel bepaalde ontwikkelingsmogelijkheden krijgen buiten de gevechten. Dit omvat ook de zogenaamde Side Stories-telling vanaf het einde van het eerste hoofdstuk van onze kameraden. Je wilt trainen voor de rol in een serie, wat betekent dat we terugkeren naar een reeds doorkruiste kerker, om een ​​bepaald aantal van een specifiek geslacht Mirages te verslaan; de ander vraagt ​​ons om op zoek te gaan naar een verloren pluchen dier dat we echter in zo'n vervallen staat aantreffen dat we het tijdelijk moeten oplappen. Deze bijkomende taken zijn soms charmant, maar vaak een beetje uitdagend, en lijden in het verhaal, vooral onder het oppervlakkig ogende Young Adult- of Coming of Age-verhaal van het hele spel. Was van Hideo Kojima Doodsstranding ook vanwege zijn opvallende productie van het gemeenschapsidee, berispt, is het vergelijkbaar in exponentiële vorm Tokyo Mirage-sessies #FE Encore. De uitbuitende excessen van de Idol-industrie zijn geen probleem, maar het belang van persoonlijke verantwoordelijkheid, gemeenschapsbewustzijn en positief denken des te meer. Bovendien is de bovenwereld, bijvoorbeeld in vergelijking met de Yakuzaserie, nauwelijks verkenningsmogelijkheden. Met heel weinig NPC's kunnen we communiceren, alle andere worden weergegeven als solide silhouetten. Nog minder NPC's dragen iets wezenlijks bij aan het spel, door ons uit te rusten met een Sidequest.

De uitwisseling van de Wii U naar de Switch

Een totaal van Tokyo Mirage-sessies #FE Encore is een licht verbeterde port van een in 2015 uitgebracht Wii U-origineel, maar met slechts een paar innovaties. De basis van de Switch-aanpassing van Tokyo Mirage Sessions #of FE was gedeeltelijk gecensureerd in de westerse versie van het spel, dus sommige outfits van de vrouwelijke Idols zouden zogenaamd iets züchtiger mislukken. Naast de mogelijkheid om de Sessions-animaties tijdens de gevechten in de time-lapse te laten draaien, beschikt de Switch-versie van de game over extra Story-content, waaronder de EX-Stories. Zoals vermeld in de Side Stories, hebben we de mogelijkheid om meer te leren over de karakters van het spel en kunnen we zelfs een nieuwe kerker verkennen. Daarnaast heeft Atlus, met de Switch uitgeruste versie van hun JRPG, ook nieuwe personages die als bondgenoten optreden.

CONCLUSIE

Al moet ik toegeven dat voor mij het verhaal van Tokyo Mirage-sessies #FE Encore, niet per se van de kruk te scheuren en de Topic-applicatie-traumatische WhatsApp Flashbacks in mij zorgen ervoor dat ik veel plezier heb gehad met Atlus’ JRPG Crossover van Shin Megami TenseiEn Vuur embleemserie. De turn-based gevechten zijn in alle opzichten veeleisend, en dankzij de verschillende mechanica, wapens, elementaire schade en strijdmakkers met talloze tactische opties. Er zijn ook de aanzienlijk vertraagde fasen die op het zeer dorre oppervlak vallen, wat niet te zwaar is, maar bijna een welkome adempauze is. De enscenering van de J-Pop-zang, en de andere tussen de sequenties in Anime-stijl, zorgt voor een leuke sfeer en is een genot om naar te kijken en te luisteren, ook al is de muziekrichting zeker een kwestie van smaak over de ruzie. Vrienden van uitdagende JRPG's en fans van anime, de Original is nog niet in 2015 op de Wii U gespeeld en er hoeft geen acute anafylactische shock te zijn bij de Sound of J-Pop-muziek om bang te hoeven zijn Tokyo Mirage-sessies #FE Encore daarom aanbevolen; niet in de laatste plaats omdat de titel hoogstwaarschijnlijk a. is Persoon 5Poort voor de switch wordt uitgebreid.

Welke Tokyo Mirage Sessions #FE Encore? De portering van 2015 voor de Wii U bracht Crossover JRPG Tokyo Mirage Sessions #FE uit.
Platformen: Nintendo-schakelaar
Getest: Nintendo-schakelaar
Ontwikkelaar/uitgever: Atlus / Nintendo
Uitgave: 17. januari 2020
Koppeling: Officiële website