Starlink: Battle for Atlas wordt getest

De droom die velen hebben, namelijk echte objecten in een videogame omzetten, bestaat al zolang er videogames zijn. Dit begon merkbaar met R.O.B. voor het Nintendo Entertainment System en begon te bloeien met Skylander. Of het nu Nintendo is met zijn Amiibo-personages, Disney met zijn Infinity-serie of zelfs LEGO met Dimension, velen hebben het geprobeerd en bij minstens evenveel mensen mislukte het geplande succes. Al deze series zitten momenteel in een creatieve pauze of zijn zelfs al af en juist in deze instortende markt komt Ubisoft met zijn nieuwste werk Starlink: Battle for Atlas om de hoek kijken.

De redenen waarom deze ‘Spellen met Speelgoed’ niet meer zo succesvol zijn, zijn waarschijnlijk terug te voeren op twee zaken: Enerzijds zijn de spellen qua complexiteit altijd op een lager niveau, wat ook betekent dat de doelgroep is jonger, en aan de andere kant is de massa aan bijna noodzakelijke accessoires zo groot dat het geheel geprijsd is in een gebied dat ver boven het zakgeldbudget ligt. Eén ding is al onthuld: Starlink: Battle for Atlas onderscheidt zich hier van de massa.

Welkom bij het Starlink-initiatief

Alles begint met een ruimteschip dat neerstort op een fictieve toekomstige aarde. De overlevende alien, een zwermintelligentie, wordt gevonden door de wetenschapper St. Grand en krijgt van hem een ​​beschermend pak en de naam Judge. Met Judge en de kennis van het neergestorte ruimteschip is het mogelijk om een ​​nieuw voertuig voor de aarde te bouwen, de Equinox. Met de hulp van Nova Kern, de energiebron van Judges ruimteschip, wordt een poort in het zonnestelsel Atlas geduwd. Zo verkent St. Grand Atlas samen met Judge en dringt steeds verder door in de geheimen van deze werelden. Om de verkenning te versnellen, richt hij het Starlink Initiative op, een groep menselijke piloten, maar wanneer ze voor het eerst op volle sterkte zijn in de Atlas Sector om de mensachtige buitenaardse vrouw Shaid te ontmoeten, die een artefact wil afleveren aan St. Grand , worden ze plotseling aangevallen door het Legioen. De Starlink-piloten proberen deze aanval af te weren met hun ruimteschepen, maar het Legioen zit achter St. Grand en de Nova-kern van de Equinox aan – en slaagt erin ze te veroveren. Getroffen door een enorme EMP-golf storten de ruimteschepen van de piloten en de Equinox neer op de planeet Kirite. Eenmaal daar moet de Equinox eerst terug de ruimte in worden gebracht om St. Grand te bevrijden, die nu in handen is van de kwaadaardige en mysterieuze leider van het Legioen, Grax.













Nieuwe vrienden, oude vijanden!

Het Legioen is wijdverspreid op de planeten van het Atlas-systeem, zelfs op de planeet Kirite, die op het eerste gezicht vredig lijkt. Je zult ook snel beseffen dat, hoewel je team gemotiveerd is, je in een buitenlandse sector zit zonder kennis van het milieu en het zonnestelsel, waardoor het bijna onmogelijk is om St. Grand te redden. Maar gelukkig ken je Shaid nu, zodat je toegang hebt tot wat voorkennis en nieuwe vrienden kunt maken in de gelederen van expeditiewetenschappers om je te helpen nieuwe technieken te verkennen. Maar ook de Prospector Group is met haar elektronenraffinaderijen een belangrijke bondgenoot bij het verkrijgen van de benodigde financiële middelen. Jij en de sector hebben echter ook veel vijanden, want niet alleen de eeuwenoude Legioenbeschermers, onder controle van Grax, keren zich tegen iedereen, nee, er zijn ook vervelende bandieten die je het leven moeilijk willen maken. Zo verken je de verschillende planeten van Atlas, bevrijd je de werelden van hun onderdrukkers, maak je vrienden, leer je de fauna beter kennen en ben je op het spoor van een groot geheim rond Grax en St. Grand.











Nu wordt het echt!

Tot hier zou Starlink: Battle for Atlas een bijna normaal ruimteavontuur zijn met prachtige werelden, een spannend verhaal en een flinke portie plezier, maar stop – er was nog iets met echt speelgoed. Precies, omdat Starlink: Battle for Atlas dat mogelijk maakt “teleporteren” een compleet fysiek ruimteschip in het spel. Dergelijke ruimteschepen bestaan ​​altijd uit één pilootfiguur, één romp, elk één linker- en één rechtervleugel, en één wapen op elke vleugel. Als alternatief kunnen de vleugels ook worden weggelaten, d.w.z. een compleet ruimteschip bestaat uit maximaal zes delen. Dit kunnen zijn gecombineerd en naar wens bevestigd, zodat u uit de beschikbare onderdelen geheel naar uw wensen uw persoonlijke droomruimteschip kunt samenstellen. Let op: De romp en vleugels hebben geen speciale vaardigheden, maar de piloten en wapens wel. Dus elk van de vechters heeft speciale speciale aanvallen, en met de wapens wordt het nog lastiger: naast het feit dat er verschillende soorten zijn zoals geleide raketten, laserstralen die moeten worden opgeladen, laserkanonnen etc., zijn dit ook een van de vijf toegewezen elementen.

Nu zal iedereen die al met Games with Toys te maken heeft gehad, schreeuwen en zeggen: hier wordt het geld uit je zak gehaald. En ja, je kunt veel accessoires kopen, maar het is geen must om nieuwe wapens of ruimteschepen te kopen. Het hele spel, zoals wij het speelden, kan alleen gespeeld en afgewerkt worden met de Starter Kit. Maar laten we meteen zeggen: sommige dingen zijn gemakkelijker als je over de juiste wapens beschikt.

Een leuke feature is ook dat wapens en ruimteschiponderdelen kunnen op elk moment worden uitgewisseld – dit is erg prettig, vooral in de hectiek van gevechten. Als je met de huidige opstelling niet verder kunt komen, trek dan gewoon het huidige wapen eraf, plaats het nieuwe erop en het is klaar voor gebruik. Je kunt de instellingen zo instellen dat het spel elke keer dat je wisselt wordt gepauzeerd, maar dit vertraagt ​​de actie en is niet nodig.













Hoe komt het hele ruimteschip in het spel?

Ubisoft heeft hiervoor een speciale adapter ontworpen, die op de controller wordt bevestigd – en hier lonkt ook de eerste kleine teleurstelling: terwijl spelers op de Xbox One deze eenvoudigweg aansluiten op de poort van de controller of wisselen, krijgen spelers een speciaal ontworpen JoyCon-houder, PS4-spelers worden met rust gelaten. Je krijgt ook een houder die op de controller kan worden aangesloten, maar in tegenstelling tot de andere twee systemen vereist deze een USB-aansluiting naar de console, waardoor uw bewegingsvrijheid wordt beperkt. De vast geïnstalleerde kabel is immers overeenkomstig lang en omdat de bevestiging niet afhankelijk is van de controller, kan deze ook afzonderlijk worden opgeborgen en hoeft hij niet altijd mee te worden genomen zoals bij de andere systemen. Eén ding valt al snel op: de zeer gedetailleerde modellen van piloot en ruimteschip zijn weliswaar prachtig, maar ook een extra gewicht op de controller en een verslechtering van de bediening daarvan merkbaar.

Bij alles hoort een klein rollenspel

Het is geen geheim dat je piloten, het ruimteschip, je wapens en zelfs de Equinox hun eigen niveau hebben, dat je in de loop van het spel kunt upgraden of kunt uitrusten met aanpassingen die je hebt gewonnen of gevonden, maar in tegenstelling tot de gebruikelijke varianten hoef je dat niet te doen. Je hoeft niet elk wapen, elke piloot of elk schip naar een hoger niveau te tillen, maar doe dat in plaats daarvan één niveau per eenheid. Dat betekent dat als je je linkerwapen op niveau 5 hebt en je deze vervangt door een ander wapen, het niet opnieuw begint op niveau 1, maar dezelfde status heeft als niveau 5. Alleen aanpassingen worden rechtstreeks op het wapen aangebracht; deze kunnen echter op elk moment op een nieuwe worden gemonteerd of je krijgt er tijdens het spel genoeg van, zodat je hier niet bang hoeft te zijn voor een knelpunt. Bij schepen en loodsen is de situatie vergelijkbaar, dus je kunt op elk moment van loodsfiguur wisselen zonder dat je bang hoeft te zijn voor een nadeel. Ubisoft heeft een leuke gimmick bedacht voor respawn: Je ruimteschip kan uiteraard vernietigd worden in de strijd. Als dit gebeurt, heeft de speler de keuze om zijn schip simpelweg weer tot leven te wekken op het laatste veilige punt, of zich eenvoudigweg vast te maken aan een ander ruimteschip en direct verder te vechten. Helaas moet je het vernietigde schip nog steeds respawnen, maar dit is veel bevrijdender na een gewonnen gevecht dan wanneer je na de reparatie het huidige gevecht opnieuw moet beginnen.











De lichte en donkere kant van speelgoed

Nu stellen switch-spelers zichzelf de vraag: Kan ik nu Starlink: Battle for Atlas niet in de handheld-modus spelen, of beter gezegd: moet ik de ruimteschepen altijd bij me dragen? Het antwoord is nee. Ubisoft heeft voor alle versies namelijk een zeer pragmatische oplossing bedacht de mogelijkheid van het digitale spel. Hierachter zit niets anders dan dat je de onderdelen van je ruimteschip digitaal beschikbaar hebt in je game en deze vervolgens virtueel kunt bouwen. Er zijn wat grappige dingen zoals de keuze van de richting van de vleugels of de richting van de wapens, maar een spel zonder fysieke accessoires is mogelijk. Er zijn twee manieren om deze modus te gebruiken: De eerste is eenvoudig; je hebt het onderdeel fysiek gekocht en sluit het gewoon aan op je ruimteschip – en het is digitaal beschikbaar. Dit moet met regelmatige tussenpozen opnieuw worden gedaan, zodat het geactiveerd blijft. Als alternatief kunnen alle onderdelen in een puur digitale versie worden gekocht; en hier zijn we al aan de duistere kant van Starlink: Battle for Atlas, want echt waar alle updates moeten met echt geld worden gekocht, en tegen een zeer hoge prijs. Piloten in hun figuurversie kosten dus ongeveer € 8, digitaal € 4; wapenpakketten, bestaande uit twee wapens, kosten € 12 als echte onderdelen, € 7 als digitale versie; en ruimteschippakketten, bestaande uit een wapen, een schip met twee vleugels en een piloot als model, kosten fysiek ongeveer € 30 en als digitale versie € 15. Dit worden nu individueel nog steeds gerechtvaardigde prijzen beschouwd, maar als je alles wilt, komt het geheel neer op ongeveer 350 €, wat het budget extra belast. Bovendien kun je alles doen in de Koop-multiplayer, maar als je vriend geen adapter heeft, krijg je hier nog eens € 20,- bovenop.

Lerender dan dat heeft Ubisoft ook een paar mogelijkheden achter zich gelaten. Alles kan dus worden gecombineerd, maar er is geen geheugen zoals dat van de Skylander-personages, dus je kunt je scheepsniveau niet zomaar meenemen naar je vrienden om ze actief te ondersteunen. Hoewel dit voor de verkoop begrijpelijk is, is het in veel opzichten nog steeds onbevredigend. Het zou dus geweldig zijn als je je vrienden effectiever zou kunnen steunen, en ook een gemeenschappelijke vooruitgang in de campagne had tot uiting kunnen komen in je eigen vooruitgang. In de huidige vorm heb je simpelweg een gemeenschappelijke score en je eigen singleplayerscore, wat een verspild coöppotentieel is.







De versieverwarring

Ja, de verschillende versies zijn vaak een dilemma voor dergelijke series en maken het voor de klant niet gemakkelijk om te beslissen wat hij wil kopen. Starlink: Battle for Atlas is geen uitzondering: hoewel de PS4- en Xbox One-varianten vrijwel identiek zijn (afgezien van het reeds genoemde dock), De Switch-variant biedt enkele bijzondere kenmerken. In plaats van Mason’s Zenith is de Arwing van Star Fox er en die krijg je Fox McCloud als tweede pilootfiguur. In plaats daarvan heb je niet drie wapens zoals de andere versies, maar slechts twee wapenhulpstukken; op de verpakking staat echter al dat de Arwing altijd een laserkanon heeft als er geen wapens zijn gemonteerd. Dit is te vergelijken met het derde wapen uit de andere packs. Maar dat niet alleen, je krijgt ook speciale Star Fox-missies, die exclusief voor Switch zijn, naast het daadwerkelijke verhaal, waarin de crew van Star Fox werd geïntegreerd. Als je nu denkt dat je de Arwing op de PS4- of Xbox One-versie kunt gebruiken, zul je teleurgesteld zijn, want noch piloot- noch ruimteschiponderdelen worden door deze versies herkend. Een andere teleurstelling voor switch-spelers is de eerste keer dat ze starten, omdat dit niet out-of-the-box mogelijk is, maar een download van 6 GB vereist. Helaas is deze procedure niets nieuws voor switch-games, maar vertroebelt het nog steeds het algemene beeld.











FAZIT:

Starlink: Battle for Atlas heeft een duidelijk voordeel ten opzichte van zijn directe concurrenten of voorgangers: het is een spel dat ons echt uitdaagt, met een hoge complexiteit, een geweldig verhaal, mooie graphics en goed geluid, dat zonder alle trucjes graag goed met elkaar overweg had kunnen gaan -of-trakteer met de ruimteschepen. Niettemin moet je zeggen dat de ruimteschepen het speelinstinct van een volwassener publiek veel beter aanspreken dan de concurrentie heeft kunnen doen, en daarom wilde ik na korte tijd steeds meer modellen en piloten hebben – dat doen zij tenslotte ook goed in de etalage en wie weet wat we in de toekomst nog kunnen verwachten.



Wat is Starlink: Battle for Atlas? Een open wereld 3e persoon ruimteschipschieter met echte speelgoedruimteschepen.
Platformen: PS4, XBox One, Nintendo Switch
Getest: PlayStation 4 / Nintendo Switch
Ontwikkelaar / Uitgever: Ubisoft Toronto/Ubisoft
Uitgave: 28 oktober 2018
Koppeling: Officiële website