De buitenwerelden in de test

Weet je, jongens, vroeger was alles beter! Tot deze conclusie zou je kunnen komen, als je met zijn gedachten bent, hoe meer dagen Betesdas blikt terug. Voor mij is dat tenminste zo. Met pijn in het hart denk ik aan voormalige kralen van de gamesmederij, zoals Morrowind, Fallout 3 En Fallout: New Vegas rug. Allemaal chronische tijdverslinders, met veel aandacht voor detail, een diepe ziel en het hart op de juiste plaats. Daarom doet het mij zoveel pijn om dat te zien Betesda Spelletjes zoals Fallout 4 En Fallout 76 steeds meer lijkt het te vergeten, wat de magie van ooit is. Maar gelukkig zijn die er wel Obsidiaan en zilveren randje aan de horizon: De buitenwerelden!

Het ruimteschip “Last Hope” is een rank van de substantie van de mythen. Het schip en zijn bemanning zijn echter nog tientallen jaren verloren. Je maakt deel uit van de Crew en hebt de afgelopen 70 jaar in cryo-slaap doorgebracht. Een feit, waar je pas bewust van wordt als je de eigenzinnige wetenschapper Dr. Phineas Wells weer tot leven brengt. Het zijn feitelijk jij en je collega's die de koloniën van de aarde in het sterrenstelsel Halcyon hebben gebroken om te helpen met jouw expertise, en dus met hun ontwikkeling. Maar de dappere nieuwe wereld aan de rand van de nederzettingen heeft zich in een onvoorziene richting ontwikkeld. In plaats van vrijheid en gelijkheid zijn de heerschappij van op geld beluste bedrijven de buitenwerelden. Het meedogenloos dwingen van de eens zo hoopvolle kolonisten tot brutale toetredingscontracten en het uitbuiten van hun arbeid, onder onmenselijke omstandigheden, tot de laatste adem. Naast de gemoderniseerde slavernij, ook politieke intriges, moord en zeer twijfelachtige reclamecampagnes in Halcyon. Dit kunnen wij niet toestaan! Of we nu als held doorgaan om het sinistere reilen en zeilen van het kapitalisme tot een einde te brengen, of er vandoor gaan om een ​​stukje van de taart voor onszelf te bemachtigen, dat blijft bij ons. Welkom in een wereld van morele beslissingen, de eigenzinnige karakters en zwarte humor. Welkom in De buitenwerelden!

De hilarische avonturen van kapitein Dave White

De buitenwerelden begint in een klassieker voor het genre met de creatie van je eigen personage, te beginnen met zijn uiterlijk. Dit stelt ons Obsidiaan een brede selectie optische aanpassingsopties in de Hand. Dus beslissen we over de gelaatstrekken, het haar, de littekens of de visuele kenmerken van onze krijgers. Waarom De buitenwerelden , in dit opzicht zo weelderig ontworpen, onthulde het mij niet helemaal. Het rollenspel wordt gespeeld vanuit een eerste persoonsperspectief, waardoor we het in-game personage alleen in het menu krijgen of bij inactiviteit van één minuut het gezicht, waarna de camera uitzoomt en ze omcirkelt. Meestal draagt ​​onze Held een helm, maar je kunt in de opties instellen of deze weergegeven moet worden.

Het volgt de definitie van de karakterwaarden, en dat blijkt zo te zijn De buitenwerelden als een feest voor de cijfers en vaardigheidsfetisjisten. Hier kun je naar hartelust stoom afblazen, en de Avatar van zijn dromen. Er zijn drie basiskenmerken: lichaam, geest en persoonlijkheid. Deze omvatten twee subfasen, waarin we over de wereld kunnen nadenken met de beschikbare vaardigheidspunten gemiddeld, goed, hoog en zeer hoog. Ik wilde een infiltrant worden, met een focus op stealth en diefstal. Als gevolg hiervan heb ik maximaal geïnvesteerd in vaardigheid (lichaam). Omdat ik ook hacking en overtuiging fähigketen wens, heb ik gemiddeld intelligentie (geest) en charisma (persoonlijkheid) verhoogd. Om last but not least te kunnen blijven moet ik kiezen tussen verschillende talenten. Mijn keuze viel op “Junior Treasurer, geen Executive activiteit”, wat mij een +1 Bonus opleverde om te overtuigen.

Dit is echter alleen de basisstructuur van het personage tijdens het spel, we kunnen ons personage naar een hoger niveau tillen. Er is een aparte Skill-Tree die ons wordt aangeboden. Ook dit is onderverdeeld in verschillende hoofdgroepen, zoals afstandsgevechten, verdediging en technologie. Waarvan er wederom drie te vinden zijn onder classificaties. Op lange afstand bijvoorbeeld: handwapens, lange geweren en zware wapens. Het stijgt naar een niveau, dus je investeert verdiende ervaringspunten, eerst in de hoofdcategorieën. Pas wanneer een categorie een minimumwaarde van 50 heeft bereikt, kan deze specifiek worden geselecteerd en uitgebreid. In het geval van elk van de tweede beklimmingen opent de toegang tot een van een aantal voordelen. Zo kun je onder andere de snelheid of laadvermogen van de held verbeteren.

Over het algemeen is de Charakterbau in De buitenwerelden is zeer complex en flexibel. Het is erg leuk om je in het schijnbaar oneindige aantal opties te verdiepen en de ideale build voor jezelf te vinden.

Zoals Fallout, maar dan anders!

Kort daarna, en Dr. Phineas Wells – wat ik overigens onvermijdelijk ook zal doen Rik en Morty om na te denken – vanuit onze diepe slaap gebracht, brengt het ons al op de eerste planeet. Voor de kwaadaardige bedrijven aan de Pelle-rug: we moeten mobiel zijn. Het is eindelijk wandelen, wandelen tussen de verschillende planeten, en meer! Daartoe ontmoeten we een smokkelaar. Gewoon stom dat dit de zaak met de ontmoetingsplaats iets te letterlijk opnam, en dat we uiteindelijk met onze landcapsule op zijn hoofd terechtkwamen. Aangezien we hebben voorzien in de accidentele onthoofding van de kapitein, lijkt het erop dat zijn schip, de Unreliable, nu van ons is, dus op weg naar verre werelden? Nooit! De buitenwerelden zou geen rollenspel zijn, er is op de weg naar succes geen obstakel.

Dus de boordcomputer van het schip, de Ada, heeft ons binnen enkele seconden gegeven, zoals de kapitein accepteerde, maar omdat de energieregelaar beschadigd is, blijven we voorlopig aan de grond. Er moet een vervanger gevonden worden! May in Edgewater, een nederzetting in de omgeving, om hulp. Onderweg daarheen kunnen we de schoonheidsrecensie zien, wat is de Obsidiaan bij de schepping van de werelden in De buitenwerelden zij heeft gecreëerd. Felle kleuren, een prachtige dieren- en plantenwereld, die qua esthetiek veel weg heeft van die van James Cameron Avatar herinnerd en een horziont van de ademhaling kan worden gestopt. In principe zijn er in De buitenwerelden , geen open spelwereld. Dit vloeit voort uit het feit dat de actie zich op meerdere planeten afspeelt, maar de afzonderlijke gebieden zo uitgestrekt en liefdevol zijn ontworpen, dat dit merkbaar is.

Aan de poortkant van het water krijgen we het te doen met een bende plunderaars. Tijdens het gevecht, dat heel goed regelt, wordt een onverwacht neveneffect van ongezonde lange koude slaap merkbaar: we kunnen de tijd vertragen! Het is geen geheim dat De buitenwerelden , een spiritueel familielid van de Fall-outserie is, zit vast aan Timothy Cain en Leonard Boyarsky, de maker van de originele serie achter de game. Daarom kunnen er zeker elementen van het model in voorkomen De buitenwerelden vinden. Het was de enscenering, de zwarte humor of het feitelijke gevechtssysteem. Hoewel het is overgenomen van het V.A.T.S.-systeem van Fallout, maar het is mogelijk om tijdens de langzame tijd een enkel lichaam te richten op delen van de vijand en treffers met verwoestende effecten in vergelijking met auslzuösen.

Van beslissingen en kameraden

We hebben de menigte naar het hiernamaals vervoerd, kunnen we eindelijk door de poorten van Edgewater stappen. Van daaruit ontmoeten we onze eerste metgezel: de verlegen ingenieur Parvati. In De buitenste Worlds hebben we de mogelijkheid om maximaal twee leden van de Crew op onze missies mee te nemen. Deze zullen ons ondersteunen in de strijd, hebben hun eigen Skill Tree en Achtergrond, maar zijn niet noodzakelijkerwijs de slimste kaars op de taart. Daarom bijt je op lage specificaties en vaak in het gras. U kunt het gedrag van de begeleider aanpassen in het betreffende menu. Als gevolg hiervan minimaliseren de sterftecijfers iets. Onze metgezellen zijn uitstekend geschreven, zeer schattig en reageren op onze morele beslissingen. Bovendien heeft elke PAL een Questline. Parvati wordt bijvoorbeeld verliefd op het hoofd van een ruimtestation en we willen haar niet helpen haar gevoelens te uiten, omdat ze helaas over de nodige sociale vaardigheden beschikt. Via deze verhaallijnen bewaken deze figuren mijn hart en luisteren naar jou om te ordenen wat je hen vertelt.

Nu zijn we eindelijk bij de baas van Edgewater. Hoewel deze wel een stroomregelaar heeft, kan hij echter niet uit de beweging komen, wat nodig is voor de stroomvoorziening van de stad. Maar het toeval wil dat er ergens een nederzetting met deserteurs bestaat. Ik zou zo aardig moeten zijn, je stroomdoppen, en jij naar de retourkracht. De huidige toezichthouder van de toen verlaten nederzetting zou de My kunnen zijn. Klinkt op het eerste gezicht aantrekkelijk, de tweede begint begrip en empathie voor de Fugitives te ontwikkelen, omdat de mensen in Edgewater als slaven worden behandeld. Er is een gerantsoeneerde voedselvoorziening, het gezondheidszorgsysteem brengt degenen die het het meest nodig hebben geen hulp, omdat ze niet de vereiste prestaties kunnen leveren, en zelfs de dood van de overledene veroorzaken de bedrijven. We staan ​​voor de keuze: de vluchtige kracht nemen en ze terug naar de hel sturen voordat ze vluchten, of we nemen de inwoners van Edgewater, ook het kleine beetje troost dat je in je leven hebt? Omdat het voor mij de grootste kracht van is De buitenwerelden. Er is geen zwart, geen wit, alleen grijs. Hoewel De buitenwerelden met veel humor en een knipoog naar de hoek, is de onderliggende kern erg duister en wacht hier en daar verrassende maatschappijkritiek. Als het een rollenspel is dat ervoor zorgt dat je bij het nemen van morele beslissingen buikpijn krijgt, dan heeft het iets verdomd goed gedaan!

CONCLUSIE

De buitenwerelden is een feest voor fans die nostalgisch zijn naar de Spelen. Het is effectief in zijn presentatie als gemoderniseerd Fallout: New Vegas , en had deze vorm al, dus een paar jaar geleden kan het verschijnen, maar dit is absoluut geen probleem. Wat Obisidiaan hier met een relatief laag budget uit de grond stampt, is meer dan indrukwekkend. Zeker, de verschillende gebieden van De buitenwerelden, zijn prachtig om naar te kijken, maar zijn vooral in vergelijking met andere huidige titels in dit genre een beetje leeg. Een besluit van de Obsidiaan vanwege de beperkte middelen die ze moesten maken, omdat ze de focus op dialoog en besluitvormingsvrijheid wilden leggen. En mijn God, dat heb je! De buitenwerelden zit boordevol mogelijkheden in de Dialoog met de juiste specificaties, de meeste conflicten zelfs op een niet-gewelddadige manier. Het gaat om geschillen, ze spelen meestal goed. Vervelend zijn eigenlijk alleen de metgezellen, daar is het, scheuren als je verkeerd geskillt bent, net als de hoeven in de hoogte. Om deze tekortkoming te overwinnen, kun je ze tactisch gebruiken en nieuwe dynamiek in de strijd brengen. Het Verhaal is heel goed geschreven en wit, ondanks de knipoog om het Denken te stimuleren. Veel van de beslissingen waarmee we van De Buitenwerelden gezicht zijn niet gemakkelijk en vaak zwaar in de maag. De eersteklas (Engelstalige) geluidssetting, en draagt ​​enorm bij aan de sfeer. Hoewel Obsidiaan in De buitenwerelden met een laag budget moest het werken, de titel is technisch schoon. Ik heb daadwerkelijk serieuze bugs kunnen ontdekken. Slechts één viel mij negatief op: bij het betreden van een nieuw gebied of een groter gebouw is er een (zeer korte) laadtijd. Ik had altijd het probleem dat ik niet 10 tot 15 seconden naar links of naar rechts kon draaien. Dit was nu verre van een Gamebreaker, maar het bezorgde mij toen wel de zenuwen. Al met al was dat zo De buitenwerelden dat is precies wat ik had gehoopt: een mooie en geweldige reis in betere tijden. Betesda zou er het voorbeeld van moeten zijn, want in mijn ogen is dat zo De buitenwerelden van het veel betere Fall-out.

Wat is de buitenwereld?: Een rollenspel in de geest van Fallout: New Vegas.
Platformen: PC (momenteel exclusief in de Epic Store!), PlayStation 4, Xbox One
Getest: PC
Ontwikkelaar / Uitgever: Obsidian Entertainment/Privéafdeling
Uitgave: 25. Oktober 2019
Koppeling: Officiële website