Epiloog: Holle Ridder

Dus Hollow Knight werd uitgebracht in februari 2017 en vergde nogal wat kennis. Twee jaar later had de game echter met zijn superieure geluid, zijn met de hand getekende artstyle en een interessante mix van Metroidvania en soul, zoals de elementen, in de harten van veel gamers een plek gecreëerd. Daarom is er hier een terugblik op het grootste geheim van de afgelopen jaren.

De 2D Metroidvania van het Australische indie Studio Team Cherry zou alleen onder kenners een aanbeveling worden. Omdat het bijna dezelfde tijd uitkwam, zoals de sectorgroottes van de Adem van het wild, Horizon, nul, dageraad, Resident Evil 7 , en meer AAA-titels, ging Hollow Knight iets doen. Echter, met de tijd gemaakt van gesprekken over het spel van de ronde en uiterlijk na de Holle Ridder voor consoles werd uitgebracht, was de reputatie van de game als een Must-Play verholpen. Maar waarom wel Holle Ridder is eigenlijk zo'n goede reputatie?

Een insecten leven

De setting van een verlaten keverrijk is al iets nieuws. Een korte openingsscène, je keverridder op weg naar het voormalige koninkrijk van de Verlosser, waarna je hem meteen zelf kunt besturen. Een korte tutorial voltooid op weg naar de eerste stad en je toekomstige Hub, de verlaten woestenij van de onzin, die zich in de loop van het spel afspeelt, maar altijd levendig is. Gewoon weer een kever op het moment van je eerste aankomst, om je te waarschuwen voordat je in de ruïnes neerdaalt. Echter, je bent hier.

Op sommige gebieden hadden de ontwikkelaars van Dark Souls inspiratie, inclusief hoe het verhaal van de game wordt overgebracht. Dit dient u Holle Ridder op het zilveren dienblad, maar verborgen achter vernietigbare muren, itembeschrijvingen of in dialogen met de verspreide bewoners van het nest van de Verlosser. Ondanks hun soms gebrek aan aanwezigheid is het verhaal zeer diepgaand en biedt het tegelijkertijd ruimte voor interpretatie. Het monument van de Holle ridders in de stad van de tranen, het Colosseum der dwazen aan de grens van het Koninkrijk en de met lijken bezaaide afgrond, die van jouw karakter griezelig veel op elkaar lijken, zijn allemaal puzzelstukjes die langzaam samen een totaalbeeld vormen. Hier sta je er niet helemaal alleen voor, er zijn nog enkele Survivors van het voormalige insectenrijk ter plekke. De NPB's (niet-speelbare bugs) vertellen je verhalen, verkopen je goederen en vragen je om een ​​gunst. Ook hier blijkt A Holle RidderAandacht voor detail: Aan het eind van een Questline vraagt ​​een personage zijn leven te beëindigen, omdat hij er geen zin in heeft. Je kunt op zijn verzoek ingaan, ontroert je, maar je kunt hem later weer op een andere plaats vinden. Daar heeft hij een vriend en een nieuwe zin van het leven gevonden en wil je graag bedanken, omdat je zijn verzoek vervolgens hebt afgewezen.



Vlieg als een vlinder, steek als een bij

Natuurlijk kan je dat Holle Ridder met meer punten dan de Plot, bijvoorbeeld met zijn vechtsysteem: jouw geduld en snelle reactie zijn de sleutel. Ik trek de parallel met Donkere zielen, want met voldoende vaardigheid in bagage kun je elke baas, zelfs zonder upgrades, verslaan. Elke vijand moet zijn aanvalspatroon internaliseren, en hiervan profiteren, leidt meestal tot succes. Om aan te vallen heb je een handvol opties. Met een druk op de knop zwaait je nagel in een geselecteerde richting, waarbij zowel jij als je tegenstander een beetje teruggeworpen worden. Deze spijker is het enige wapen dat je in het spel kunt gebruiken, maar je kunt het verbeteren als je de smid vindt en je het geld nodig hebt. Daarnaast leer je verschillende gevechtsvaardigheden, zoals een geladen klap. Naast je wapen kun je ook magie gebruiken, zodat je in de loop van het spel maximaal 4 aanvalsspreuken kunt krijgen, waarvan je ook een verbeterde versie kunt krijgen.

Het gebruik van deze spreuk heeft echter een limiet, want om ze te gebruiken, moet je ziel. Dit wordt verdiend door tegenstanders te schaden, of in een hete bron te herstellen. Naast magie moet je ziel genezen, een beetje in reserve houden.
Ook uitrustingsstukken, vooral de zogenaamde Charms, spelen een belangrijke rol: Charms geven je alle handvaardigheden, variërend van het sneller weergeven van je positie op de kaart tot Healing tot het transformeren van je spreuken. Door deze diversiteit kun je het personage afstemmen op je eigen speelstijl, zoals je kunt krijgen met de juiste Charms van verschillende Combo-bonussen. Voor elk amulet zijn basiscursussen nodig, waarvan je in de loop van het spel maximaal elf kunt krijgen. Je hebt echter ook de mogelijkheid om meer amuletten uit te rusten, omdat je basis dan in gevechten echter dubbele schade aanricht. Houd de ogen, de vasculaire en maskerende delen open: je kunt er genoeg van vinden, verhoog je levensbalk en het vat van je ziel. En tot slot kun je je gezondheidsreep maken op de parkbanken die verspreid staan ​​over het hele nest van de Verlosser. Deze banken dienen ook als opslagpunten, van waaruit je avontuur kan beginnen, als je nog steeds sterft. Net als bij een zielsverwant moet je dan de weg van het opnieuw betreden om je verloren Goede terug te winnen, maar in de meeste gevallen bereik je bij de tweede poging je doel sneller en met meer Gezondheid. Als je keer op keer faalt bij een baas, is dit proces snel en zenuwslopend – dit spel is een leuke inbraak, maar een uitzondering op de regel.

De baas van het meest spectaculaire en tegelijkertijd meest irritante deel van de gamegevechten is dat zeker. Je frustratie stapelt zich op als je 25 bent. Een Boss slaagt er niet in om te wissen, maar je kunt meer verwachten dan alleen de persoonlijke glorie na een zwaarbevochten overwinning. De choreografie en het ontwerp van de bazen zijn vloeiend en sfeervol, wat de gamewereld nog geloofwaardiger maakt. Vooral hier kan de Soundtrack weer schitteren, want de bazen hebben alles uit de kast gehaald, hoe harder de vijand, hoe krachtiger en dramatischer de Sound is. Je hebt een heel moeilijke tegenstander verslagen in een verhit gevecht met zelfs hitzigerer orkestmuziek op de achtergrond, ben je bijna een beetje teleurgesteld omdat het gevecht nu voorbij is. (Gelukkig kun je later weer vechten)



De reis zal niet eindigen

De wereld van Hollow Knight is simpelweg fantastisch ontworpen. Kristallen gezichten, spinnen, grotten, riolen – elk gebied behoudt het resultaat van de interactie van verfijnde lay-out, de kunststijl van het spel, compleet, gedocumenteerd ontwerp en uitstekende muzikale begeleiding van zijn eigen individuele charme, zonder echter dat dit te overdreven is. ver verwijderd van de melancholische sfeer van het nest van de Verlosser. Of je nu dromerig door de regenachtige stad van tranen loopt, of vol ongemak in het donkere diepe nest durft – elk gebied trekt je naar binnen met zijn sfeer van een nieuwe betovering. Je verkent de belangrijkste gebieden van bekwaamheid, wacht een paar, soms zeer goed verborgen geheimen voor je. Je vindt er niet altijd klassieke beloningen zoals geld of Upgrades, maar ook informatie over de spelwereld kun je alleen lezen, heb je het juiste amulet. Dit is echter eerder iets voor mensen die – zoals ik – geen genoeg kunnen krijgen van het interessante verhaal van het verloren keverrijk.

In de vele grotten van het Koninkrijk kwam er in het begin een beetje een gevoel van stress bij mij op, er waren te veel paden om te verkennen, om tegen veel vijanden te vechten en om veel vallen te ontwijken. Dit gevoel verdween echter snel en had de volgende redenen: Ten eerste bestaat er nauwelijks een verkeerde manier. Hier en daar bevond ik me in een doodlopende straat, maar vaak wachtte daar een Power-Up als compensatie voor mij. De tegenstanders waren een fluitje van een cent, toen ik eenmaal gewend was aan de aanvalspatronen en er een paar upgrades waren gevonden; De platformpassages brachten me hierheen en toch had de meerderheid een beetje oefening nodig. Al snel werden alle gebieden ontdekt, werden de meeste bazen verslagen en liep het verhaal ten einde, maar ik wilde niet gaan. Cinematografisch rijden Japanse geweldige geënsceneerde gevechten het beste, nog meer van de liefdevol vormgegeven wereld om te verkennen, of gewoon achterover leunen en naar muziek luisteren – alles waar ik nog wat langer van wilde genieten. Nou, dat was Team Cherry niet meer sinds de release van Slack.

Sinds de release is er veel gebeurd

Nu zijn er 4 grote contentupdates voor Holle Ridder, in de console zijn poorten inbegrepen. Eerst kwam Verborgen dromen en leverde 2 nieuwe bazen, een nieuw snelreisstation en een plaatsbaar snelreisportaal. Toen gevolgd Het Grimm-gezelschap en bracht nieuwe Charms, nieuwe personages en een nieuwe Questline, met een van de beste baasgevechten in het spel. Ten derde was de Levensbloed van de serie. Met deze update heeft Hollow Knight de laatste hand gelegd, in de vorm van vijandelijke balancering en reparaties. Ook zijn er kaartmarkeringen geïntroduceerd, zodat u weer bijzondere plekken krijgt. Recentelijk ontvingen wij de Godzoeker Update en zoals altijd met het beste in nieuwe gebieden, nieuwe personages, nieuwe Questline, nieuwe spelmodus en bazen – deze keer ook het oude! Veruit de moeilijkste uitdaging van Holle Ridder ligt hier verborgen. Een bossrush-modus, je moet alle beschikbare bazen in het spel verslaan, en een handvol nieuwe stukken – je kunt me geloven, dit is een echte test. Maar welke beloning is passend voor een zware vaardigheidstest – misschien een nieuw einde? Of beter nog: twee!



CONCLUSIE

Holle Ridder is een klassieke Metroidvania: je ontgrendelt vaardigheden in nieuwe gebieden om te bewegen, je vocht tegen bazen en verzamelde spullen. Het doet niets echt nieuws, maar maakt het echt zo veel. Het vechtsysteem is gemakkelijk te leren, maar er was veel ruimte voor verbetering. De gevechten zijn snel en vol effecten, prestatieproblemen of invoervertragingen, maar dat had ik nog nooit gedaan. De diverse spelwereld trek ik er soms uit en luister naar de melodieën. Ik kan alleen maar zeggen dat ik elke seconde met mijn kleine keverridder heb genoten, en dat ik er gek van werd Hollow Knight: Zijdezang ben. Een beetje jammer vind ik dat er een einde blijft voor alle blokken, die de Bossrush creëren of geen tijd hebben voor een lange training. Met een spelduur van ongeveer 20 uur, inclusief alle Collectibles 30 uur (met Godseeker meer onderweg), aanbiedingen Holle Ridder heel veel inhoud voor een inmiddels smalle prijs. Als je Metroidvania's leuk vindt, en een speelse uitdaging, niet bang bent, moet je toegang krijgen tot elke case.

Een gastartikel van Nino Puff

Wat is een holle ridder? Metroidvania met zielachtige elementen
Platformen: PC, PS4, Xbox One, Nintendo-schakelaar
Getest: Nintendo-schakelaar
Ontwikkelaar / Uitgever: Team Kers
Uitgave: 24. februari 2017
Koppeling: Officiële website