Pathfinder: Kingmaker in test

The Pathfinder: Kingmaker van de Russische ontwikkelaar Owlcat Games, die in juni 2017 op Kickstarter verscheen, probeert genrehits als Pillars of Eternity of Divinity: Original Sin 2 te verslaan. Als potentiële opvolger van de klassieker Baldur's Gate maakt het gebruik van de regels van het pen-en-papier-rollenspel met dezelfde naam. Dit maakt Pathfinder: Kingmaker vooral interessant voor ervaren rollenspelers, aangezien het systeem gebaseerd is op de oldschool rollenspellen, zogenaamde CRPG’s (Classic Role Playing Games). Maar is Owlcat Games er zelfs in geslaagd om met hun nieuwe titel de concurrentie aan te gaan met Baldur’s Gate, of is dit slechts een van de vele navolgers die een bepaald “iets” missen?

Blijkbaar oneindige mogelijkheden

Pathfinder: Kingmaker maakt gebruik van veel beproefde principes van het rollenspel: Het spel begint met de creatie van je eigen held; daarvoor kan de toekomstige avonturier beslissen op welke moeilijkheidsgraad hij het spel wil spelen. Hier kun je kiezen uit zeven niveaus, waarvan er één een ‘Custom’-modus is, waarin je vrij kunt beslissen hoe moeilijk bepaalde aspecten van het spel zijn. Deze instellingen kunnen ook later worden gewijzigd. Nadat je de hardheidsgraad hebt gekozen, kies je uiteindelijk een van de geprefabriceerde karakters of creëer je je eigen held. In de karaktereditor zijn er talloze rassen beschikbaar die kunnen worden geïndividualiseerd. Hoewel de keuzemogelijkheden voor het optische deel van de hoofdpersoon vrij mager zijn, zijn de klassen des te gevarieerder.

Zeg en schrijf dat er 14 klassen zijn in Pathfinder: Kingmaker, elk met elk drie specialisaties. In tegenstelling tot de toekomstige held worden de klassen van de metgezellen vooraf vastgelegd. Daarnaast zijn er prestigeklassen waarin je vijf talentpunten kunt inzetten nadat je niveau vijf hebt bereikt. Na het kiezen van een groepering verdeelt men de typische rollenspelpunten voor eigenschappen en vaardigheden aan zijn hoofdpersoon. Er zijn ook twee unieke vaardigheden beschikbaar, die je naar believen aan je avonturier kunt toewijzen. Om onervaren spelers te helpen het overzicht te houden, zijn er voor elke geselecteerde klasse markeringen die je helpen te begrijpen welke talenten, eigenschappen of capaciteiten het meest geschikt zijn voor elke groep. Afhankelijk van de keuze die je maakt, heb je ook de mogelijkheid om spreuken, gezelschapsdieren en zelfs verschillende goden in te stellen waarin de held gelooft. Het is ook interessant dat de speler, in tegenstelling tot sommige andere rollenspellen, een houding die de hoofdpersoon min of meer diepgang geeft. Dit dient als uitgangspunt, maar kan in de loop van het spel veranderen, afhankelijk van de genomen beslissingen.

In de karaktercreatiefase wordt duidelijk dat Pathfinder: Kingmaker sterk georiënteerd is op zijn pen-en-papiermodel. Natuurlijk kunnen RPG-beginners hierover boos zijn, omdat de speler vanaf het begin met veel informatie wordt geconfronteerd. Ook hier helpt een grote en gedetailleerd beschreven encyclopedie niets. Het probleem is dat je als nieuwkomer, maar deels ook als ervaren genreveteraan, geen relatie hebt met de talenten, eigenschappen en capaciteiten, wat voor veel verwarring kan zorgen.







Van de kleine huursoldaat tot de regerende koning

Pathfinder: Kingmaker vindt het wiel niet opnieuw uit. Volgens de beproefde rollenspelstijl bekijk je de spelwereld vanuit een isometrisch perspectief en bestuur je een groep van maximaal zes avonturiers. De game biedt een grote en mooie gamewereld, die niet alleen geanimeerd is, maar ook tot bloei komt door veel verschillende scenario's. Op de wereldkaart verplaats je je avonturiers van punt naar punt met een voorlopig tafelfiguur en worden ze vaak aangevallen door rovers of andere magische wezens. De spelsecties, die door de uitgestrektheid van de rivierkoninkrijken lopen, bieden onder meer een grote verscheidenheid aan steden, kerkers, dorpen en andere locaties, die allemaal nauw verweven zijn met de plot en het spel vooral aanvullen met de gedetailleerde maar toch eenvoudig visueel uiterlijk.

Als eenvoudige huursoldaat word je ingehuurd om het Robbery Land te bevrijden van een groep bandieten, de Robber King omver te werpen en een nieuwe Baron te worden. Maar je wordt niet alleen bedreigd door de buurlanden, maar ook door een andere rivaal, die ook verlangt naar de beloofde titel. Bovendien maakt Pathfinder: Kingmaker met een vaste tijdslimiet de eerste speeluren veel interessanter, ook al is dit bij nader inzien veel te genereus. Dit betekent dat de speler voldoende tijd heeft om alle side-quests te doorlopen zonder echt in stress te raken.

Pathfinder: Kingmaker is erin geslaagd een succesvolle mix van rollenspel en bouwspel te creëren, dat niet alleen een goedkope aanvulling is op het bestaande spel, nee, het beheer van het koninkrijk is goed doordacht. Het rechtmatig verdiende land wordt beheerd door de speler zelf. Zo kan hij in zijn eigen troonzaal over verschillende dingen beslissen – van kleine ruzies tot baanbrekende ontmoetingen, alles zit hier in. Al te vaak moet de speler zelf het initiatief nemen en zelf op pad gaan om de problemen aan te pakken. Volledige missielijnen worden meestal voltooid in de Kingdom-modus en eindigen, na lang plannen, met epische eindbaasgevechten die het hele koninkrijk kunnen beïnvloeden. Met de audiënties die plaatsvinden in de troonzaal komen er ook andere evenementen bij. Deze kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën: kansen en problemen. Hoewel mislukkingen in de eerste geen negatieve gevolgen hebben, hebben mislukkingen in de laatste een negatieve invloed op de baronie en haar waarden, zoals gemeenschap en loyaliteit, die aanzienlijk afnemen. Om al deze uitdagingen het hoofd te bieden, heeft de koning verschillende adviseursplaatsen beschikbaar om metgezellen of NPC's toe te wijzen om de heerser in verschillende zaken te vertegenwoordigen. Deze rollen ook volgens de Pathfinder-regels, dus het is logisch om de meest geschikte volgers voor deze plaatsen te selecteren – maar alleen zolang ze de mening van de heerser delen. Als dit niet het geval is, kunnen er tijdens het spel conflicten ontstaan ​​in de eigen rijen.

Door steden, dorpen en de hoofdstad van het koninkrijk te bouwen met behulp van bouwpunten, verhoogt de speler de waarden van zijn baronie. Eén waarde waaraan bijzondere aandacht moet worden besteed, is stabiliteit. Dit is lastig te vergroten en kan het beste worden vergroot door synergieën tussen aangrenzende woningen. Als de stabiliteit onder nul daalt, eindigt het spel – Game Over. Natuurlijk kun je ook het koninkrijk van de heerser uitbreiden, dat meestal wordt geassocieerd met speurtochten. Geleidelijk worden meer NPC's of gebouwen geactiveerd. Niet zelden bieden ze zeldzame items of bonussen aan voor de koning. Het resultaat is een interessante afwisseling tussen bestuur en een heldenleven vol avonturen. Zelfs als de laadtijden de spelstroom onderbreken, zijn deze gedwongen pauzes meestal gevuld met interessante achtergrondinformatie, die je waarschijnlijk nauwelijks tegenkomt als je door de encyclopedie bladert.





Deze vervloekte kubus...

De comfortabele stadsplanning is nog niet genoeg, want in tegenstelling tot dit deel van Pathfinder: Kingmaker zijn de gevechten koud en genadeloos. Als je door sluwheid, diplomatie of intimidatie geen uitweg uit de strijd kunt vinden, wordt de speler genadeloos met de gevolgen ervan geconfronteerd. De gevechten in Pathfinder: Kingmaker zijn bijna oneerlijk. Maar waarom bijna? De regels van Pathfinder worden gebruikt om de dobbelstenen voor elke actie te gooien. Maar het spel is niet slecht uitgebalanceerd, nee, het is eerlijk – gewoon genadeloos eerlijk. Zelfs de geringste voorkennis van zijn tegenstander kan van ongelooflijk voordeel zijn. Het komt dus vaak voor dat je je moet voorbereiden en informeren naar kerkers voordat je op reis gaat om veilig en wel terug te komen. De meeste tegenstanders hebben een zwak punt en het is aan de speler om dit te ontdekken. Nadat je ontdekt bent, pauzeert het spel en heb je de mogelijkheid om jezelf dienovereenkomstig te positioneren of op je tegenstanders te reageren. Zelfs tijdens een gevecht kun je het spel op elk moment onderbreken door op de spatiebalk te drukken. Als het gebeurt dat een metgezel sterft, kan deze door dure wederopstandingsspreuken naar het rijk van de levenden worden teruggebracht. Als je dat niet doet, blijft hij dood.

Als je geen zin hebt om een ​​hardcore rollenspel te spelen, moet je een paar wijzigingen aanbrengen in de moeilijkheidsgraad. De reden hiervoor is dat een eerlijke dobbelsteenworp met gelijke kansen voor tegenstanders en spelers soms oneerlijk aanvoelt. Zelfs als je op Normal speelt, loopt de Adventurer Group slechts minder schade op en heeft ze meer geluk met de dobbelstenen, maar Pathfinder: Kingmaker is meer dan moeilijk. Tijdens gevechten heeft de speler de mogelijkheid om elk groepslid vrij te besturen of onafhankelijk te laten vechten. Grotere gevechten leiden meestal tot een zeer gedetailleerde, succesvolle, maar ook soms verwarrende strijd. De mogelijkheid om voortdurend te kunnen pauzeren, werkt dit goed tegen. De avonturier kan dus zelfs in het grootste vuurwerk aan spreuken en effecten nog steeds het overzicht behouden. De klassieke pen- en papierregels beslissen vervolgens over succes en mislukking in directe gevechten. De dobbelstenen worden gegooid voor aanval en verdediging, en dit laat zien dat het spel ook barmhartig kan zijn. Ondanks verschillende kritische successen van de tegenstander zorgt de geluksfactor ervoor dat de speler toch de overhand kan houden in het gevecht. Je kunt het natuurlijk ook uitzetten, maar zoals al gezegd: Eerlijk op papier voelt in het spel niet altijd eerlijk genoeg. De uitzonderlijke complexiteit van Pathfinder: Kingmaker kan zo worden aangepast dat iedereen, van beginnende rollenspelspelers tot ervaren veteranen, plezier zal hebben.







aanvullend!

Hoewel Pathfinder: Kingmaker “officieel” slechts 40 uur speeltijd biedt, kun je daar toch ruim het dubbele van inschatten totdat je de verschillende einden hebt bereikt. De herspeelwaarde is enorm. Dit komt niet alleen door de verschillende uitgangen of zelfs de verschillende effecten, die de daden van de speler in het koninkrijk weerspiegelen, maar ook door de diepe metgezellen van de held. Deze gedragen zich hier verschillend tegenover, afhankelijk van beslissingen en acties. De Pathfinder-metgezellen: Kingmaker schitteren met hun complexiteit. Elk van hen, evenals andere belangrijke NPC’s, is volledig ingesteld op Engels. Maar maak je geen zorgen, de Duitse ondertitels zijn bruikbaar en de realistische en goed neergezette karakters zijn een echte blikvanger. De liefdevol op muziek gezette persoonlijkheden worden prachtig begeleid door een middeleeuwse soundtrack. Dit klinkt niet alleen goed, het past ook bijna perfect bij de pittoreske spelwereld. Daarnaast biedt de game zelfs wisselende seizoenen en een weersysteem, wat het gevoel in een levende wereld nog meer vergroot.

FAZIT

Pathfinder: Kingmaker heeft laten zien dat zelfs de beruchte Baldur’s Gate concurrentie aankan. De ontwikkelaars van Owlcat Games hebben goed werk geleverd en hun titel boeide me al na een paar uur. Door de diepgaande karakters en de uitgebreide spelwereld is het mij steeds nauwer aan het hart gegroeid. En niet alleen dat maakt Owlcat Games gelijk: het toch al uitstekende rollenspelaspect wordt perfect aangevuld door het bestuur van het koninkrijk, dat niet alleen aanvoelt als een halfslachtige functie, maar eerder als een complete feature. Pathfinder: Kingmaker slaagt er zo in om structuur en rollenspel vakkundig met elkaar te verweven. Het gevoel verantwoordelijk te zijn voor het hele koninkrijk en beslissingen te nemen die een blijvend effect hebben op het koninkrijk is ongelooflijk. Elke stap, hoe klein ook, kan grote golven veroorzaken. Het zien hoe mensen sterven vanwege hun eigen daden of hoe vrienden zich van de speler afwenden en hun eigen weg gaan, zijn slechts enkele van de vele gevolgen. Hoewel de complexiteit voor sommige nieuwkomers in het rollenspel afschrikwekkend en belemmerend kan zijn, zorgen de talloze moeilijkheidsgraden ervoor dat iedereen zijn eigen individuele avontuur beleeft. Ook al blijft Baldur’s Gate nog steeds de ongeslagen koning, Pathfinder: Kingmaker hoeft zich zeker niet te verschuilen achter de ‘groten’, maar heeft zijn eigen plek op het podium verdiend.



Wat is Pathfinder: Kingmaker? Complexe CRPG, gebaseerd op de gelijknamige pen en papier.
Platformen: PC
Getest: Versie 1.0.9 op pc Intel Core i7-6700HQ, 8GB RAM, GeForce GTX 960M
Ontwikkelaar / Uitgever: Owlcat Games / Diep zilver
Uitgave: 25 september. 2018
Koppeling: Officiële website