Epiloog: Een plek voor de onwilligen

Een onverklaarbare dood, een stad die op de een of andere manier de schuldige lijkt te zijn, en je moet er vooral middenin zitten, als erfgenaam van de overledene, in zijn bedrijf, en bovendien de duistere geheimen van je nieuwe woonplaats ventileren. Als de tijd een avontuur belooft te worden...

Niet met de juiste dingen

Welkom in je nieuwe thuis: een Victoriaanse stad tussen arm en rijk, eintönigem alledaagse en rituele moorden, onaangename verveling en unliebsamen tussen zaken, die voor opwinding zorgen. Na de dood van een jeugdvriend komt vrijwel zijn hele leven in je op: zijn huis, zijn rijkdom, zijn zaak en zelfs zijn weduwe en zijn moeder mogen, of jij zult voortaan voor zorgen. Dit alles, maar niet vóór jou, de overledene zelf is niet op zoek naar een droomhuis, om je te vertellen dat hij met de normale stadsbreed meer heeft dan je in het begin te vermoeden dat je het kunt – en in feite alles wat je zal te vroeg meemaken, omdat er immers meer doden verschijnen en sterven onder twijfelachtige omstandigheden.

Jouw doel binnen Een plek voor onwilligen het is om de stad te verkennen, met haar inwoners te praten, en zo binnen 21 In-Game dagen uit te zoeken wat er eigenlijk aan de hand is. 21 dagen betekent in dit geval zo'n 15-20 uur, want gedurende het hele spel tikt de klok vrolijk door en moet je op het juiste moment op de juiste plek kijken om het nieuws te leren en wordt de puzzel langzaam in elkaar gelegd .

De belangrijkste taak is om de straten van de stad te internaliseren, door aanwijzingen en berichten te volgen die je tegenkomt – zelfs als er een ‘schaduw’ wordt getoond – voorbijgangers op straat en andere mensen om te spelen, individuen om kennis mee te maken en om mee te spelen. beïnvloed door de keuze uit verschillende antwoordopties in dialogen, het verhaal, of in ieder geval hoeveel van het verhaal je ervaart in de betreffende passage, omdat de tijd zal lijken te verstrijken, zelfs als je ongelijk hebt als je doelloos door het gebied dwaalt.

Een slaaf van de klok

Zoals al gezegd, je moet aanwezig zijn Een plek voor onwilligen in de eerste regel van een Story-Point bezig zijn, en vervolgens – afhankelijk van hoe succesvol je bent geweest – naar een compleet beeld van de gebeurtenissen samen: Wat aanvankelijk relatief onopvallende en alleen persoonlijke lotsbestemmingen waren tegen de achtergrond van de gebruikelijke klassenconflicten en van een – voorlopig, zoals gewoonlijk, een rattenplaag, wat erop wijst dat dit het werkelijke mysterie blijkt te zijn, inclusief stakingen die eigendom zijn van Lovecraft. De hele game is dan ook volledig gericht op het verhaal – en in combinatie met de eigenzinnige, maar best aansprekende grafische stijl is hier dus de potentie voor een leuke game – als je liever kinky verhalen, geweldige actie en diepgang van verhalen verkent Gameplay. Helaas ontsiert het spel echter de zwakke punten door verschillende ontwerpen.

Het hele spel is gebaseerd op, om te weten waar iets interessants gebeurt, en vooral bij het eerste verhaal dat je doorloopt, is dat een beetje moeilijk: de eerste paar dagen breng je in de eerste plaats, net zo, de stad en haar mensen – dan komt het verhaal op snelheid en ben je voldoende geladen om je op basis van het verspreide bewijsmateriaal in ieder geval te kunnen voorstellen waar je het beste heen zou moeten gaan om midden in de actie te belanden.

Ondanks alles zul je een deel van de gebeurtenis missen en hier is om het volgende probleem te dragen: Ondanks de verschillende keuzes in het spel, veranderen de aanwijzingen die volledig duiden op het feit dat je acties gevolgen hebben, niets aan de gebeurtenissen van het hoofdverhaal – en inderdaad de reacties van uw medeburgers – eigenlijk. Het resultaat is een gefrituurd ogend verhaal dat je pas begrijpt als je het spel meerdere keren doorspeelt (om de gebeurtenissen vanuit verschillende hoeken te ervaren), maar het gezicht steeds weer naar je toe kijkt met toespelingen op dingen die lijken, zoals je bekend zou moeten zijn voor jou, jij maar in je vorige verhaalgeschiedenis nog nooit gehoord.

Wirtschaftsass of lopen?

Tijd is geld – de veelgebruikte spreuk Een plek voor onwilligen zijn toestemming, vanwege de constante tijdsdruk moet je haast hebben, autorijden, moorden, ongedierteplagen en meer oplossen, een kleine teller, je bent in de stad met koetsen rondreizen – als een quasi-snelle reisfunctie . Gebruik maar kost geld, en geld krijg je, door je beroep uit te oefenen, en dat is het ook. Zo kun je in de verschillende winkels van de stad kopen en verkopen en moet je – voor een optimale winst – uitzoeken waar wat bijzonder effectief – en vooral duur – kan worden verkocht.

Het geheel eindigt met de meeste spelers in een van de volgende twee dingen: naar de eindeloze lijst gaan, of de drang, gewoon weglopen. Iedereen die van de kleine, supereenvoudige game-in-game economische simulator houdt, kan hier spelen en de rest gaat eigenlijk. Wie geen tijd verspilt met Act, kan zich immers de tijd permitteren om op de voetpaden te gaan.

Gereden en geremd

Hoewel Een plek voor onwilligen beschikbaar voor pc, en op het eerste gezicht ziet het spel eruit als een klassiek Point&Click Adventure-look en is de besturing via de Gamepad ontworpen: je personage (trouwens mannelijk, vrouwelijk of niet-binair) is via Stick of Control pad beweegt, terwijl uw acties met de actieknoppen worden uitgevoerd. Iedereen die een Gamepad voor de PC heeft, maar het alternatief heeft om met een toetsenbord te spelen. Dit is pas echt irritant omdat de besturing via de pijltjestoetsen wordt uitgevoerd, terwijl de acties die op WASD zijn geplaatst voor iedere MMO-speler echt vreemd is, en genoeg om regelmatig per ongeluk acties te activeren. De Gamepad-besturing werkt immers grotendeels feilloos – storend is alleen dat het personage met grote regelmaat bij obstakels blijft staan, die niet mogen rondhangen, en dat het soms voldoende is om een ​​beetje rond te draaien, totdat een gewenst Element oplicht in feitelijk als het beoogde wit. In een tijdkritisch spel is dit niet optimaal, maar het is in ieder geval geen Game-Breaker.

CONCLUSIE

Een plek voor onwilligen biedt een leuk concept voor alle fans van Story Games: ontdekken, dialoog voeren, aanwijzingen vinden, beslissingen nemen, en zo na een niet zo oninteressant mysterie tot op de bodem uit, naast talloze persoonlijke verhalen, waar je bij kunt zijn. De implementatie is niet zo goed als de aanpak: het idee is om evenementen te laten draaien, of ze nu ervaren zijn of niet, klinkt in theorie goed, biedt – in combinatie met het gebrek aan aanpassing van andere reacties en evenementen – maar voor een zeer gefragmenteerde interactieve ervaring die in plaats daarvan voor onderdompeling zorgt voor nogal verwarring, althans in de eerste verhaallijn. Het handelsaspect in de game werkt echter vreemd genoeg bovenop de game in de game, wat niets bijdraagt ​​aan de rest van het verhaal. Samenvattend: wie zich ondanks de titel van “willig” volledig aan het verhaal en verschillende verhaalcycli in aankoop wil wagen, kan zich vermaken met het lot en de mysteries van het spel en zijn hoofdpersoon; op een continu, samenhangend verhaal verteld met een prachtige verhaalstroom moet je echter niet hopen.

Wat is een plek voor onwilligen? Verhaalgericht verkenningsavontuur in quasi-realtime
Platformen: PC
Getest: Steam-versie
Ontwikkelaar / Uitgever: ALPixel-spellen
Uitgave: 25. juli 2019
Koppeling: Officiële website