De Kolonisten – Gespeeld

Wie een zekere voorliefde heeft voor strategiespellen, kan het niet helpen, komt er op een gegeven moment wel eens mee in aanraking De kolonisten komen. Of het nu de originele versie voor de Amiga is, het is een van de vele ports of sequels die het in de loop van meer dan 25 jaar heeft opgeleverd. Er is waarschijnlijk geen Genrefan die nog nooit de wilde drukte van de vele kleine kolonisten op zijn scherm heeft gezien en niet gelijk was aan de complexiteit van het spel. Na lang wachten kondigde Ubisoft vorig jaar een reboot aan De kolonisten-serie. Hiervoor haalden ze en vervolgens ook Volker next level, de vader van het kleine mannetje, in de boot, wat vooral de die-hard Community was. Na het behoorlijk succesvolle Anno 1800 zijn ook de verwachtingen van het nieuwe stedenbouwstrategiespel van Ubisoft uiteraard aanzienlijk gestegen

We mochten op gamescom een ​​eerste speelbare Alpha uitproberen, we gaan landen op een nieuw eiland – een groen paradijs, vol met bossen en andere grondstoffen. Ons schip, we hebben het eiland bereikt, dient voortaan als een soort hoofdkwartier. Van hem nieuwe kolonisten, evenals veldbevoorrading van mannen voor ons leger. In onze nieuwe nederzetting kan het ook druk zijn: een koerier moet zonder taak rennen, en ambachtslieden zoeken werk en het leger bewaakt de wilde drukte. Zodra we de eerste gebouwen hebben gebouwd, komt er een beetje orde in de ogenschijnlijke chaos. De vervoerder die bouwmaterialen naar de bouwplaatsen brengt waar na oplevering de ambachtslieden hun intrek nemen om vervolgens direct met uw werkzaamheden te beginnen. Het eerste amendement, in directe vergelijking met de voorgaande delen, besef je na korte tijd. Huizen zijn er niet alleen om de kolonisten een thuis te geven of om meer kolonisten aan te trekken, maar ook voor de maaltijden van de verantwoordelijke arbeiders. Dat wil zeggen: de ambachtslieden werken alleen effectief zolang ze van voedsel worden voorzien. Een ander hoogtepunt is het detailniveau dat door de ontwikkelaars is aangebracht, omdat dit ongekende hoogten heeft bereikt. Deze visueel mooie diversiteit is doorgevoerd, al hoeft dat puur op speelse wijze niet. Een voorbeeld hiervan. Je kunt zo dichtbij inzoomen op de beoogde woongebouwen dat je een hele versierde kamer kunt ontdekken en bewonderen, ook al is het een simpele deur, het spel zou geen kwaad hebben gedaan. In het geval van een interieur is dit echter definitief geworden. Alle grondstoffen of materialen zijn zichtbaar, dat wil zeggen dat als je honderd stammen je eigen stammen worden genoemd, er zoveel in je nederzetting nauwkeurig zichtbaar zijn. Hetzelfde geldt voor Flora en Fauna, alle bronnen die je heel duidelijk kunt zien, van de grote dennenboom tot de kleine konijntjes, en alles was prachtig geanimeerd. Hulpbronnen kunnen natuurlijk ook worden benut om: Haar vele bomen te laten vallen om te veel dieren te planten of te doden, zodat je ze uitroeit.









Alles in de oude?

Tot nu toe zou je in de verleiding kunnen komen om te zeggen dat het nieuwe deel een klassieker is De kolonisten is echter verre van dat, en een oppervlakkig beeld van het hele spel. Alleen koken in de appartementen is niet zomaar een kok. De bewoners binnen De kolonisten De ingrediënten voor de gerechten moeten bij de betreffende producenten worden gehaald, wat vervolgens tot lange transportroutes en tot grote vertragingen in de productieketen kan leiden. Er zijn marktkramen, je kunt de goederen ophalen bij de producent en dichter bij de huizen verkopen, waardoor ze sneller bij hun grondstoffen kunnen. Maar dit is slechts een klein inzicht in de complexiteit van het geïntegreerde; er is niet alleen veel ontwikkeld op het gebied van de technologie, maar er is ook wat werk in de gameplay geïnvesteerd om deze nieuwe en frisse look te creëren. Een dergelijke verandering zal gevolgen hebben voor het leger. Hoewel het in een real-time strategiespel niet mogelijk is om individuele soldaten te besturen, moet je wel een veld aan de manneneenheden toewijzen, zodat deze het bevel voerde over de hele groep. Een verder Amendement heeft betrekking op de mogelijkheid om je vijandelijke gebieden in te nemen. De bekende versie om dit leger toe te passen is gebleven, maar er is een nieuwe optie toegevoegd: de overname vanwege hogere glorie. Voor dit doel kun je een kampioen trainen, die meedoet aan toernooien, zodat je vaardigheden als leider tot het uiterste gaan. Als je dit succesvol hebt afgerond en de tegenstanders meer overtuigd zijn dan hun huidige heersers, dan rennen ze naar je toe. Je neemt het gebied dus zonder slag of stoot in. Deze manier is omslachtig, maar het voordeel is dat je dan de volledige infrastructuur van de bijgevoegde Terrains kunt gebruiken, omdat alle gebouwen in je bezit zijn en niet worden vernietigd zoals bij de militaire variant. Een derde mogelijkheid is om te integreren, maar hier is het verpakt in mystieke stilte, zoals dit eruit zou kunnen zien, maar mystiek zou een belangrijke aanwijzing kunnen zijn.





Ook voor langer speelplezier zal gezorgd worden, want naast dat de campagne, met speciale uitdagingen, van de experts, specifiek op het Genre gericht is, zal het ook een Sandbox-modus van de game zijn. Dit is bedoeld om, via de kaarteditor, eindeloze mogelijkheden te bieden voor het uiterlijk van het eiland. Over de kaart gesproken: dit zal alleen maar sappig zijn, omdat een andere topografie grofweg gebaseerd zal zijn op de vegetatie van Brazilië, en ook een derde thema was al aangekondigd, maar nog niet wat het zal zijn. Het gerucht gaat dat het iets van een winterlandschap is.

CONCLUSIE

Hoewel ik er maar een alfaversie van heb De kolonisten van spelen mocht, je kon heel goed zien waar de reis heen zou gaan. De invloed van de kolonisten van Schepper Volker next level besef je heel duidelijk, want het voelt alsof je na een lange reis terugkeert naar je geliefde thuisland. Veel is bekend, bijna niets lijkt ongepast of onaangenaam, en toch is het op de een of andere manier nieuw. Kleine bugs en ontbrekende teksten stonden nog steeds op de agenda, maar zelfs deze ontsierden het spelplezier op welke manier dan ook. Ik ben er zeker van dat fans van de gameserie met de nieuwe De kolonisten van hun geld zal komen en dat het nieuwe deel ook nieuwe spelers kunnen winnen. De enige vlieg in de zalf: volgens de paar reeds voltooide uren in de game die je nu al wilt spelen, moet je wachten tot volgend jaar, omdat Blue Byte (nu Ubisoft Düsseldorf) de release tot 2020 plant.