De geschiedeniscollectie van Settlers wordt getest
Slechts een paar games kunnen er prat op gaan dat ze hun eigen genre hebben opgericht. Een Amiga-klassieker hoort zeker op deze zeer korte lijst thuis, want met “The Settlers” creëerde de Mühlheimer-spelsmederij Blue Byte de voorvader van alle ontwikkelingsstrategiespellen, die vandaag de dag nog steeds als model dient voor talloze titels. Ter gelegenheid van de release van Die Siedler History Collection, een compleet pakket met alle zeven delen van de serie, blikken we terug op het begin van de serie en de ontwikkeling ervan gedurende de afgelopen 25 jaar.
Structuurstrategie – wat is dat??
Om precies te zijn, de kolonisten hebben niet een heel genre opnieuw gecreëerd, maar slechts een subtype ervan, namelijk dat van de opbouwstrategie. Maar tegelijkertijd werden voor dit spel termen als knuffelige blik en Wusel-factor uitgevonden en zijn sinds het eerste deel onlosmakelijk met de serie verbonden. Maar wat zijn precies de verschillen tussen conventionele strategie en het spelprincipe van een kolonist? Hoewel het militaire aspect voor sommigen duidelijk op de voorgrond staat, en de winning en verwerking van hulpbronnen alleen dienen om nieuwe troepen te financieren, zijn de belangrijkste doelstellingen van ontwikkelingsstrategiespellen het opzetten en functioneren van een functionerend, complex economisch systeem. Oorlogszuchtige conflicten zijn niet altijd absoluut noodzakelijk en spelen in dit genre doorgaans een ondergeschikte rol. Als het gaat om de verdere vraag hoe je überhaupt op zo'n spelidee kunt komen, hoef je alleen maar naar de meest succesvolle titels van begin jaren 90 te kijken. Settler-uitvinder en mede-oprichter van Blue Byte Volker Wertich maakte simpelweg gebruik van de economische spelelementen van Sim City, een paar jaar eerder gepubliceerd, leende het gevoel van heerschappij uit Peter Molyneux' godsimulatie Populous en versierde het met de schattige uitstraling van de ijverige lemmingen. Buiten de Duitstalige landen is het genre van opbouwstrategiespellen echter wat minder succesvol, vooral Amerikaanse spelers houden blijkbaar niet zo van de vreedzamere strategieversie – misschien gaat het vijfde deel van het spel daarom over realtime strategie .
De kolonisten
De serie begon in 1993, toen Volker Wertich Die Siedler voor het eerst aan het publiek presenteerde op de Commodore Amiga, na bijna twee jaar ontwikkeling. Het spelprincipe werd relatief snel uitgelegd: het doel is om een succesvolle nederzetting te bouwen en deze te gebruiken om de vijandige nederzettingen te verslaan. Maar het geheel klonk eenvoudiger dan het uiteindelijk was, omdat het, om een functionerend economisch systeem op te bouwen, eerst nodig was om de complexe productieketens en economische cycli te begrijpen. Uit de verschillende hulpbronnen moesten grondstoffen worden gewonnen, die vervolgens in de verschillende verwerkingsfabrieken in goederen werden omgezet om uiteindelijk de eindconsument te bereiken. Natuurlijk was het aan de kolonisten zelf, van houthakkers en varkensboeren tot bakkers, om al het werk te doen, voor vrijwel elke beroepsgroep. In totaal was het eerste kolonistenimperium verdeeld in twintig verschillende werkgebieden, die elk slechts een klein deel van het economische systeem bestreken. Het centrale gebouw en knooppunt was altijd het kasteel, omdat hier alle grondstoffen en goederen naartoe werden gebracht. De vervoerders die verantwoordelijk waren voor deze taak waren degenen die de goederen naar hun bestemming vervoerden via het door de speler ontwikkelde wegennetwerk. Precies dit transportsysteem werd een centraal onderdeel van het spelprincipe van “The Settlers” en de drukke activiteit van de aanbieders op het scherm werd toen al vaak “scurrying” genoemd. Zelfs zonder de grote hulp van de speler voerden de hardwerkende kolonisten de hun toegewezen taken uit en zelfs het leger kon alleen indirect worden gecontroleerd.
Naast de campagne van 30 missies, waarin 10 verschillende computertegenstanders moesten worden verslagen, was vooral de split-screen multiplayer-modus, waarin spelers samen op één computer mochten spelen, populair; Bovendien zorgden de willekeurig gegenereerde kaarten voor langdurig speelplezier. Bijna een jaar later werd “The Settlers” omgezet voor de pc, waarbij de toch al zeer chique graphics, waarmee tot wel 64.000 mannetjes tegelijk mochten rondscharrelen, nog eens met een spoor verbeterd konden worden. De zwakte van Volker Wertich voor Disney wordt onmiskenbaar weerspiegeld in de graphics van de Settlers, omdat de komische look, en vooral het karakterontwerp en de introsequenties, ons onvermijdelijk doen denken aan de gelijknamige stripfiguren en de term ‘knuffelige look’ bedachten. Voor een vlotte gameplay had je minimaal een 386’er computer nodig met 550 KB RAM en ongeveer 5 MB ruimte op de harde schijf, of 3 floppy disks voor de Amiga-versie.
VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Compatibel met Windows 10, verschillende spelsnelheden, klassieke RTS-besturing (optioneel), taalkeuze (Engels, Frans, Duits), key mapping, apparaatondersteuning voor gesplitst scherm, extra resoluties (volledig scherm, gemiddeld, laag)
De Kolonisten II – Veni, Vidi, Vici
De opvolger, die drie jaar na het eerste album verscheen, biedt meer van hetzelfde. Zo zijn er onder meer nieuwe beroepen, gebouwen en dieren toegevoegd. Een verdere nieuwigheid waren de vier verschillende volkeren (Romeinen, Vikingen, Aziaten en Nubiërs), die echter alleen optisch en niet speels van elkaar verschillen, evenals de functie van het ophelderen van de kaart. De meest voor de hand liggende veranderingen betreffen optische verbeteringen. De 2D-Engine werd volledig herschreven en ondersteunde nu vooraf berekende Gouraud Shading voor 3D-Elementen, wat destijds behoorlijk opmerkelijk was. Daarnaast zijn er drie zoomniveaus, observatievensters waarin je de kolonisten kunt zien rondscharrelen, en een multiplayer-modus met gesplitst scherm die nu ook twee muizen tegelijk ondersteunt. Met de Die Siedler 2 Mission CD, die ook is opgenomen in de History Collection, werd een kaarteditor geïntroduceerd, die verdere geografische topografieën zoals Afrika, Groenland of Azië toevoegde. Ook al heeft The Settlers II enkele speelse verbeteringen met zich meegebracht, de succesfactor was de herwerkte presentatie, waarvan de pixeloptiek nog steeds de huidige normen kan bijhouden. Van het eerste kolonistenteam bleef alleen de graficus Christoph Werner betrokken, uitvinder Volker Wertich was niet meer bij de ontwikkeling betrokken.
VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Compatibel met Windows 10, automatisch opslaan, ondersteuning voor 4K en dubbele monitoren, apparaatondersteuning voor gesplitst scherm, verschillende bugfixes
De kolonisten III
Sommigen hebben een zwaar hoofd na een eetbui, anderen hebben een groot probleem. Na een eeuwenlang spervuur van drank zijn de goden Jupiter (Romeinen), Horus (Egypte) en Ch’ih-Yu (Azië) uit de gratie geraakt bij hun baas en moeten ze zich nu opnieuw bewijzen. De enige manier om aan een vreselijke straf te ontsnappen is door een leider te vinden die hun volk zo snel mogelijk naar de economische en militaire grote macht zal leiden. Het grappige achtergrondverhaal samen met de geanimeerde sequenties in animatiekwaliteit laten je raden dat de voorvader van de kolonistenserie, Volker Wertich, de ontwikkeling van deel drie opnieuw heeft overgenomen. In directe vergelijking met de voorganger waren er één mensen minder, maar ze verschilden niet alleen optisch, maar kregen ook individuele vaardigheden. Ook op speelse wijze vonden er serieuze veranderingen plaats, wat voor stevige kritiek van de fans zorgde. Zo werd het routesysteem volledig verwijderd en konden de kolonisten zich nu vrij over de kaart bewegen, waardoor de aanleg van wegen niet langer nodig was. Ook het grotere belang van het leger en de directe controle over gewapende troepen, vergelijkbaar met een realtime strategiespel, werd door veel fans gezien als een breuk met de beproefde principes van het kolonistenspel. Maar vooral deze kritiek was waarschijnlijk de reden waarom Settler 3 de meest succesvolle multiplayertitel van de serie werd. Samen spelen was niet langer beperkt tot één computer en twee regenten, maar kon via LAN of internet worden afgerekend tegen of met maximaal twintig concurrenten.
De grootste verandering in de twee jaar tussen deel twee en drie heeft deze kolonistentitel vooral op technisch vlak doorgemaakt. Speelfiguren en gebouwen werden volledig in 3D gemodelleerd, de typische knuffelige uitstraling van een kolonist werd nog versterkt door de komische en overdreven presentatie van de eenheden. Meer dan 150 verschillende soorten kolonisten waren verantwoordelijk voor de gedetailleerde Wusel-graphics, die tot leven werden gebracht met meer dan 50.000 animatiefasen. Een ander technisch kenmerk betreft de kopieerbeveiliging. Dit werkte onopgemerkt door de gebruiker op de achtergrond, waardoor het maken van een illegale kopie zonder problemen mogelijk was. Deze werd pas tijdens het spel actief, d.w.z. op zo'n manier dat gekapte bomen niet meer teruggroeien en er dus op een gegeven moment geen hout meer beschikbaar was. Tijdens de ontwikkeling van het derde deel laaide voor het eerst ook de discussie over vrouwelijke kolonisten op. Dit idee werd echter afgewezen, omdat alle afbeeldingen twee keer hadden moeten worden getekend en dit de tijd en technische reikwijdte van het spel te boven zou zijn gegaan. Deze gedachte was echter niet helemaal van tafel, want met de Add-On betraden vrouwen in de vorm van het Amazonevolk voor het eerst het kolonistenuniversum. Het geheim van de Amazones breidde het spel niet alleen uit met een nieuwe factie, maar ook met tal van nieuwe spelinhoud. Naast deze uitbreiding is er ook een Mission CD voor Settlers III, die een verscheidenheid aan nieuwe kaarten en een level-editor bevat.
VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Compatibel met Windows 10, Autosave, 4K en ondersteuning voor twee monitoren, multiplayer via Uplay, nieuwe menu-instellingen incl. taalkeuze en opties voor afbeeldingen en bediening
De kolonisten IV
Om precies te zijn, het vierde kolonistendeel dat drie jaar later verscheen, was slechts een kleine doorontwikkeling van de voorganger, waarbij het vooral om optische verbeteringen ging. De inmiddels gevestigde knuffelige look bleef behouden, maar Settler IV kreeg een nieuwe interface, een traploze zoom maakte het mogelijk om de haast van dichtbij te zien en de eenheden en gebouwen waren gedetailleerder dan ooit tevoren. De speelbare rassen waren dit keer Romeinen, Maya's en Vikingen die moesten vechten tegen de boze god Morbus en zijn duistere volk. Speels werd er weinig nieuws aangeboden. Zelfs de vierde generatie kolonisten had geen wegennetwerk nodig voor het vervoer van goederen, maar veel gebruikte paden en ezelkarren versnelden het goederenvervoer. Na het grote succes van de multiplayer-modus uit deel drie probeerden ze deze verder uit te breiden, inclusief nieuwe spelmodi. Settlers IV werd echter het grote succes van de voorgangers ontzegd, wat vooral te danken was aan de zeer gebrekkige verkoopversie, die alleen correct draaide met talrijke patches op alle systemen. Zes maanden later volgde een Mission-cd en de add-on “The Trojans and the Elixir of Power” zette een jaar later het verhaal rond Morbus voort en liet de speler zelfs in de rol van heerser over de Trojanen glippen. Naast deze officiële uitbreidingen zijn er ook talloze kaarten van de gemeenschap die nog steeds op internet te vinden zijn, of die zijn samengevat in sommige commerciële kaartpakketten.
VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Compatibel met Windows 10, Autosave, 4K en ondersteuning voor twee monitoren, multiplayer via Uplay, muisbediening bijgewerkt naar de huidige RTS-standaarden (omgekeerd scrollen verwijderd), taalkeuze (Engels, Frans, Duits), nieuwe grafische opties, diverse bugfixes
The Settlers V – Het erfgoed van de koningen
Eind 2004 was het eindelijk zover: voor het eerst in hun geschiedenis betraden de kolonisten een echte 3D-wereld, niet langer in de traditie van de serie als bouwsimulatie, maar als een volbloed real-time strategiespel. . Gezegend door UbiSoft kon men in dit deel, dat luisterde naar de ondertitel “The Heritage of the Kings”, enkele feodale verhalen naspelen in een soort middeleeuwse fantasiewereld, waarin men de macht heeft als koning van het zogenaamde oude imperium . Net als bij de voorgangers was het belangrijk om naast het inmiddels belangrijke troepenmanagement ook het overzicht te behouden over de grondstoffen- en financiële situatie van zijn rijk. Een goed geïmplementeerde functie was de mogelijkheid om eenheden en gebouwen in fasen te upgraden om hun efficiëntie te vergroten. Bijzonder leuk was het gebruik van de weergenerator, waarmee je de weersomstandigheden naar eigen wens kon aanpassen, om bijvoorbeeld je tegenstander uit te schakelen. In de fangemeenschap wordt Settlers V beschouwd als het slechtste deel van de serie, wat objectief gezien zijn reden heeft: de structuur biedt nauwelijks diepgang en de focus op real-time gevechten met direct bestuurbare helden en troepenformaties breekt met geliefde tradities. Met “Nebelreich” en “Legenden” werden nog twee extensies uitgebracht.
VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Compatibel met Windows 10, multiplayer via Uplay.
The Settlers 6 – De opkomst van een koninkrijk
De gameplay van de opkomst van een koninkrijk werd volledig vernieuwd in vergelijking met die van de vijfde kolonist. Hoewel de basisspelelementen behouden blijven, is ons hoofddoel het bouwen van een functionerend economisch systeem dat aan de behoeften van uw onderdanen voldoet. Als je aan de behoefte aan bepaalde goederen van je volk hebt voldaan, krijgt je ridder de eerstvolgende hogere titel. Het nadeel van transport is echter dat het extra wensen bij je kolonisten oproept, zoals betere kleding, alcohol of schoonmaakmiddelen om hun huizen schoon te maken. Maar je koninkrijk zal nooit volledig zelfvoorzienend zijn, want afhankelijk van waar je je nederzetting bouwt, kun je alleen bepaalde goederen zelf produceren. Dit komt enerzijds door de jaarwisseling die van invloed is op de grondstoffenproductie en anderzijds door de vier verschillende klimaatzones. Terwijl in Noord-Europa door de lange en strenge winter de rivieren bevriezen en de anderszins productieve graanvelden braak liggen, kampen de bewoners in de zuidelijke gebieden met waterschaarste en een onvruchtbaar woestijnlandschap. De weinige mogelijkheden om deze ellende uit te bannen zijn óf door handel te drijven met andere volkeren óf door nieuwe gebieden te veroveren. Klinkt alles meer als Anno dan als The Settlers? Juist, en daar gaat het om. Ik kan op dit punt alleen maar mijn conclusie uit het jaar 2007 herhalen: “Keep it sweet and simple! Nooit eerder was het KISS-vereenvoudigingsprincipe beter geschikt voor een game dan voor The Settlers: de opkomst van een koninkrijk. Het typische Wuselflair is er wel, maar het uitgezuiverde economische systeem biedt geen echte uitdaging voor genre-experts.
VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Compatibel met Windows 10, multiplayer via Uplay.
De kolonisten 7
De basisspelprincipes van de Settlers-serie blijven ook behouden in nummer 7 en zijn opnieuw gebaseerd op de eerste delen van de serie: We zetten productiefaciliteiten op en vormen functionerende economische cycli met de goederen die daarin worden geproduceerd. Een groot pluspunt voor fans: de paden inclusief dragers, die de grondstoffen tussen twee punten heen en weer vervoeren, zijn eindelijk weer terug! Ook de moeilijkheidsgraad werd ten opzichte van de voorganger wederom iets verhoogd. Het sectorsysteem daarentegen ondergaat een grote verandering. Elke regio moet ofwel met een leger worden veroverd, daartoe met geldelijke overreding worden overgehaald, ofwel met een monnik worden bekeerd. De winnaar is de speler met de meeste overwinningspunten. We krijgen ze bijvoorbeeld omdat we de meeste sectoren hebben bezet, omdat onze bevolking een bepaald aantal kolonisten heeft overschreden, of omdat mijn strijdmacht groter is dan die van mijn concurrenten. Dit zijn allemaal erg motiverende innovaties en maken Settlers 7 zeker een van de beste delen van de serie. Veel spelers, waaronder ikzelf, hebben de game bij de release geboycot vanwege de verplichte Always-On-verbinding – zelfs voor games voor één speler. En degenen die zich geen zorgen hoefden te maken over serverproblemen, waardoor het spelen van games dagenlang ondenkbaar was. Beide relikwieën uit het verleden, want de omstreden kopieerbeveiliging is verwijderd en de multiplayer-modus werkt nu op Ubisofts eigen platform Uplay.
.VERBETERINGEN VAN DE GESCHIEDENISCOLLECTIE: Windows 10-compatibel, resoluties tot 4K, multiplayer via Uplay, geen DRM
FAZIT
In mijn journalistieke verleden heb ik heel vaak over Die Siedler mogen berichten, maar ik geloof nooit in zulke details als in dit artikel. Maar de Settlers History Collection biedt er ook genoeg materiaal voor, want dit pakket bevat bijna 25 jaar spelgeschiedenis. Als je nog geen enkele titel uit de serie hebt geprobeerd, moet je dat zo snel mogelijk doen, maar zelfs oude rotten kunnen zich verheugen op aanpassingen voor een actueel besturingssysteem en een paar extra comfortfuncties. Voor mij persoonlijk zijn er precies twee redenen om de kolonisten opnieuw op mijn computer te installeren: Ten eerste omdat voor mij deel drie nog steeds een van de beste bouwstrategiespellen ooit is en ik de laatste kolonist tot nu toe altijd heb geweigerd. Nu kan ik het eindelijk inhalen en dankzij de komische graphics van Zetiloser en de goed doordachte bediening is Die Siedler 7 heel goed verouderd en is het nog steeds erg leuk. Al met al een geweldig pakket, niet alleen voor fans!
Wat is de geschiedeniscollectie van Settlers? Een compleet pakket dat alle onderdelen van de serie als gouden versies bevat, elk geoptimaliseerd voor moderne computersystemen.
Platformen: PC
Getest: op pc Intel Core i5-4440, 16 GB RAM, GeForce GTX 745
Ontwikkelaar / Uitgever:Ubisoft/Ubisoft
Uitgave: 15 november 2018
Koppeling: Officiële website
