For Honor: Marching Fire wordt getest

Een hobbelige start betekent voor de meeste games ook een zeer korte levensduur, vooral als de focus op de multiplayer-modus ligt. Uitzonderingen bevestigen echter de regel en de doden zeggen dat ze langer leven – twee wijsheden die van toepassing zijn op Ubisofts online hack-and-slay-game For Honor. Met de nieuwe update Marching Fire is er ook een sterk teken van leven van hemzelf.

Toen uitgever Ubisoft op de E3 2015 de game For Honor voor het eerst aan een groter publiek presenteerde, waren fans en vakpers laaiend enthousiast. Ridders duelleerden met Vikingen en Samoerai in visueel indrukwekkende veldslagen – dat kan alleen maar briljant zijn! Toen de voltooide game twee jaar later uitkwam, voldeed deze niet aan de zeer hoge verwachtingen. Het pakkende, maar tegelijkertijd complexe vechtsysteem kon overtuigen, maar de focus op de multiplayer-modus en de zeer strakke singleplayer-campagne konden niet iedereen bevallen. Ook in onze test werd zowel het “korte verhaal” als de ontbrekende verfijning bekritiseerd en we voorspelden de game geen al te grote toekomst. Nu zeven seizoenen later is het officieel: we hebben het helemaal mis met onze voorspelling, want door voortdurende verbeteringen en het constante aanbod van nieuwe content kon For Honor pas onlangs de grens van 15 miljoen spelers overschrijden en was met Marching Fire de grootste update sinds de release. release van het spel uitgebracht.

Dit omvat vier nieuwe helden en twee extra spelvariaties. Met Storm kun je epische PVP-belegeringsgevechten voeren, terwijl de Arcade-modus vrijwel onbeperkte PvE-inhoud biedt. De update wordt gecompleteerd door grafische verbeteringen, meer uitrusting voor de personages en enkele kleinere spelverbeteringen.

De Chinezen komen!

Zoals bij elke grotere uitbreiding ontbreken de verplichte nieuwe personages niet. In Marching Fire zijn dit de vier helden van de Wu Lin-dynastie , een factie krijgers uit het oude China achter de Grote Muur. Ook alle mogelijke lessen vallen onder dit kwartet. De Tiand zijn allrounders, vechten met de Dao-sabel en als Vanguard vooral geschikt voor beginners. De Jiang Jun zijn de generaals van de oude Chinese legers, bewapend met een poolwapen, de Guandao, en goed gepantserd. Ze hebben een sterke verdediging, zijn iets langzamer in hun bewegingen en behoren daarom tot de klasse Heavy. De Nuxia staan ​​hier volledig tegenover. De goed opgeleide lijfwachten en moordenaars van het Assassin-type handelen snel en wendbaar, maar zijn niet erg robuust. De Shaolin is een vertegenwoordiger van de hybride klasse, slaat zijn tegenstanders met een stok en beheerst de kunst van de Qi-vechthouding. Helaas hebben de nieuwe Chinese krijgers geen eigen verhaalcampagne, maar ze spelen allemaal erg snel en maken zeer complexe aanvalscombo's mogelijk.

Het hoogtepunt van Marching Fire is absoluut de nieuwe PVP-modus “Storm”. Hier staan ​​twee teams van vier spelers tegenover elkaar de een krijgt de opdracht een kasteel te verdedigen, terwijl de ander het probeert te bestormen. Een wedstrijd wordt gewonnen als de kasteelheer de tijd zegent of als de ram die essentieel is voor de belegering wordt vernietigd. De aanvallers hebben ook een beperkt aantal respawn-tickets tot hun beschikking. Als deze opgebruikt zijn, heeft het verdedigende team ook gewonnen. Natuurlijk zou een strategische aanpak hier een voordeel zijn, maar tijdens mijn testgames werd de game vooral gekenmerkt door chaotisch bloedbad. Desondanks – of misschien juist daarom – heb ik ontzettend veel plezier gehad met Storm!

Met de arcademodus is er ook voor solisten iets nieuws. Dit wordt geadverteerd als een “eindeloze PVE-modus”, maar blijkt een duelvariant te zijn met verschillende leningen uit Beat’em Up-spellen. Je voltooit een “Quest Series” in de vorm van vijf gevechten, waarbij je altijd tegenover verschillende tegenstanders staat. Willekeurige aanpassingen en verschillende doelen zorgen ervoor dat geen enkele schermutseling hetzelfde is. Ik was niet echt enthousiast over deze modus, maar het is ideaal voor oefendoeleinden en vooral om je helden te verbeteren, omdat alle hier verzamelde beloningen kunnen worden meegenomen naar de multiplayer-modus. Bovendien: de arcademodus kan ook samen met een vriend worden gespeeld, wat hem natuurlijk een stuk extra motiveert.

(Bijna) allemaal gratis

Naast de nieuwe features brengt Marching Fire een heleboel kleine veranderingen met zich mee. Meer gedetailleerde texturen, een verbeterd verlichtingssysteem en een nieuwe technologie voor lucht en wolken zorgen voor aanzienlijke grafische verbeteringen. Ook de gebruikersinterface is gezuiverd, waardoor het nu iets minder lastig is om in wedstrijden te komen. Beide zijn consistent nuttige en visueel aantrekkelijke upgrades. Het tegenovergestelde is de herzien percussiesysteem, waar nieuwkomers van profiteren, maar zeer controversieel is onder die-hard fans. De uitrusting biedt niet langer directe voor- en nadelen, maar er is nu alleen een vaste reeks voordelen, met een combinatie van in totaal zeven aanvallende, verdedigende en assisterende voordelen. Hoewel het mogelijk is om de uitrusting naar een hoger niveau te tillen, worden pantseronderdelen die tot nu toe met veel moeite zijn verzameld, vrijwel waardeloos. De komende weken zal duidelijk worden of ervaren spelers er vriendschap mee kunnen sluiten of dat er aanpassingen nodig zijn.

Er zijn verschillende manieren om van de nieuwe inhoud te genieten. Nieuwkomers kunnen de ‘Marching Fire Edition’ van For Honor kopen, omdat deze zowel het basisspel als de uitbreiding bevat. Maar voor wie dat al heeft, is de iets goedkopere ‘Marching Fire Expansion’ de betere keuze. Beide versies ontgrendelen vervolgens alle inhoud zonder beperking. Als je geen geld wilt uitgeven, krijg je in ieder geval een deel ervan als gratis update. Uitzonderingen zijn de arcademodus en de vier nieuwe Wu-Lin-helden. Deze laatste kan tussentijds ook worden geactiveerd, mits je daarvoor voldoende staal verzamelt. Strikt genomen is de betaalde uitbreiding dus alleen iets voor solospelers en zelfs de exclusieve arcadespelvariant kan samen in coöpmodus worden gespeeld – op voorwaarde dat minstens één van de spelers Marching Fire heeft gekocht.

TEN SLOTTE

Ik behoorde ook tot de groep spelers die na de aankondiging van For Honor meteen meegingen op de hype, maar zich lieten afschrikken door ‘features’ als microtransacties, Always-On en Gaming as a Service. Bijna twee jaar later, als carrièrewisselaar, ben ik blij: het hack-and-lay-spelprincipe biedt een verrassend complex vechtsysteem, geweldige en gevarieerde multiplayer-modi en voorbeeldige ondersteuning van Ubisoft – genrefans hebben nu toegang tot Marching Fire zonder aarzeling. Solisten kunnen het beter eerst uitproberen, want de nieuwe update verandert niets aan het feit dat vooral fans van actievolle multiplayergevechten waar voor hun geld krijgen. Daarmee lijken de aanvankelijke moeilijkheden van For Honor eindelijk overwonnen en is de redding van de eer voltooid, ook al is het nieuwe Perk-systeem behoorlijk controversieel onder die-hard fans en zal het zeker nog wat verfijning nodig hebben.

Wat is For Honor: Marching Fire? Grootste update tot nu toe voor de online hack-and-lay For Honor met nieuwe helden en extra spelmodi.
Platformen: PC, PS4, Xbox One
Getest: PS4
Ontwikkelaar / Uitgever: Ubisoft Montréal / Ubisoft
Uitgave: 16 oktober 2018