Tijdelijk gesloten: 1917

Al in James Bond 007: Spectre heeft een uitzonderlijke regisseur met de illusie van een lange, continue setting in het Intro-sequence-experiment. De methodologie leek hem daarvoor te bevoordelen, omdat ten tijde van zijn Tweede Wereldoorlog Drama in 1917, hij trekt je door de hele film heen. Dit heeft de film veel aandacht gegeven, maar is het ook de reden voor de vele prijzen die hij het afgelopen Award-seizoen heeft gewonnen?

INHOUD

Aan het Franse front in het voorjaar van 1917 doen de Britse troepen tijdens een aanval op de terugtrekkende troepen een verkenningsvlucht die een gedenkwaardige ontdekking doet. De terugtrekking is slechts schijnbaar; in werkelijkheid bevindt de vijand zich in een wachtpositie en wacht tot de tegenstander in de val loopt.

Om het commandocentrum te informeren, zelfs onder hevig vuur, besluit het bij gebrek aan alternatieven twee soldaten te voet en zonder enige verdere ondersteuning te verlaten met de boodschap om kolonel Mackenzie tijdig naar het genoemde en gedoemde offensief te sturen. De keuze valt op de veteranen, William Schofield, en de jonge Tom Blake, wiens broer ook tot de ter dood veroordeelde gevangenen aan het front behoorde, zou niet in staat moeten zijn hun beide gevaarlijke taken uit te voeren.



© 2019 Universal Pictures and Storyteller Distribution co., LLC. Alle rechten voorbehouden.

KRITIEK

De onderliggende plotstructuur van de film is verrassend eenvoudig, maar begrijpt hem toch, of misschien wel daarom, van de eerste tot de laatste minuut. Omdat de twee mannen er alles aan doen om midden in deze verschrikkelijke oorlog, onder de tijdsdruk, van A naar B te komen, van het ene obstakel naar het andere te struikelen. De twee hebben nauwelijks nog een kans gemist en dit is ook de reden waarom de bovengenoemde One-Shot-methode zo perfect bij deze film past.

Zelfs als 1917 is niet echt real-time en verloopt door gebruik te maken van enkele kneepjes van het vak, maar zorgt er vervolgens voor dat je binnen de looptijd van een volledige dagpas vertrekt, zodat je als toeschouwer maar altijd het gevoel krijgt in elk moment van deze Odyssee en gewoon Net als de hoofdrolspelers komt het nooit tot rust, omdat we achter de volgende muur of de volgende greppel staan, vastbesloten dat er een nog groter gevaar wacht. De paar rustige momenten van de film worden vakkundig gebruikt om de twee, om te beginnen, nauwelijks ingeburgerd bij soldaten, net genoeg karakterdiepte te geven om ze menselijk en begrijpelijk te maken.

Ook indrukwekkend is de mate van aandacht voor detail in de weergave van de Eerste Wereldoorlog. Dit heeft niet alleen betrekking op het uitstekende decor- en kostuumontwerp. Zelden voelt een gezicht in dit tijdperk van commerciële film zo authentiek. Zelfs de manier waarop de acteurs handelen spreekt elkaar aan, ouderwets en gewoonweg passend. Maar ook hier draagt ​​de altijd aanwezige en niet aan de uitlaatzijde van de camera er goed aan bij om hun steentje bij te dragen om het geheel een extra stukje realisme te geven.



© 2019 Universal Pictures and Storyteller Distribution co., LLC. Alle rechten voorbehouden.

Ook de cast is uitstekend. Onze twee hoofdrolspelers worden gespeeld door relatief onbekende Thespians (George MacKay en Dean-Charles Chapman), om je positie eenvoudigweg te verduidelijken. De bekende acteurs als Colin Firth of Benedict Cumberbatch in de belangrijke, maar kleine bijrollen van de officieren, die in laatste instantie beslissen over het leven en de dood van de achterban. integendeel. En ze doen allemaal heel voortreffelijk hun ding, ook hier acteren van 1917, als allemaal uit één stuk.

Wat de film uiteindelijk echt tot een absoluut opmerkelijk stukje cinema maakt, is niet de ongewone volgorde van het zien, maar de verbluffende beelden voor jezelf. Cameragenie Roger Deakins heeft zichzelf een andere keer overtroffen. Niemand anders in de branche begrijpt hoe je prachtige beelden op film kunt vastleggen, hoe angstaanjagend de inhoud van de beelden ook mag zijn. Maar de overige technische aspecten laten weinig ruimte voor kritiek. Hier is al het eersteklas werk verricht. Dit geldt ook voor de meeslepende soundtrack, al is het op sommige momenten maar dan een beetje van Hans Zimmer’s Score Duinkerken herinnerd.



© 2019 Universal Pictures and Storyteller Distribution co., LLC. Alle rechten voorbehouden.

CONCLUSIE

Gezien in 1917, Strikt genomen als verhaal moet men toegeven dat de film zeker niet het wiel is van de oorlogsfilm die opnieuw wordt uitgevonden. Dat moet hij ook niet zijn, om zijn publiek te boeien. Hij creëert een adembenemend tempo en de kunst om de film als één enkele, voortdurende aanpassingsact te maken. Ze verschijnen keer op keer in films, maar pasten nog nooit zo goed bij actie. Bovendien is de eindeloze stroom aan beelden moeilijk te verslaan, dankzij cameralegende Deakins, die briljant en mooi is. Al met al geweldige cinema, niet alleen voor de liefhebbers van het genre, maar voor alle liefhebbers van wat er allemaal gedaan kan worden met een goed concept en een nog beter team om alles te doen.