Phoenix Point – gespeeld

Julian Gollop breidde het real-time strategiegenre in 1994 uit met een aanzienlijke franchise met de game UFO: Enemy Unknown, de XCOM-serie. In 2013 richtte de Brit Snapshot Games op, dat met zijn tweede game, Phoenix Point, ‘back to the roots’ wil en daarmee voortbouwt op beproefde gameplay-principes. De studio heeft meer dan $700.000 opgehaald op de crowdfundingsite Fig en is momenteel van plan de game in de zomer van 2019 uit te brengen. De ontwikkelaars hebben mij gelukkig de onlangs uitgebrachte derde backer-build gegeven om een ​​voorlopig rapport te maken. Maar Phoenix Point kan in zijn huidige staat overtuigen?

Beproefd principe gereviseerd en verwijderd

Net als in de XCOM-serie speel je een commandant die zijn team de hele wereld rond stuurt, alleen speelt, in tegenstelling tot het buitenaardse model, zelfs het verhaal een essentiële rol. De speler bestuurt een cel van de “Phoenix Point Project”, een wereldwijde organisatie gemaakt om de mensheid te beschermen. Nadat het Pandora-virus in 2022 uitkwam, decimeerde het de menselijke bevolking tot in de kleinste details, waardoor er slechts een handvol gefragmenteerde groepen overbleef die zich tegen het virus konden verdedigen. Ongeveer een jaar geleden begonnen de ontwikkelaars met het publiceren van korte verhalen over de game om de setting en het verhaal op te bouwen.

Phoenix Point bouwt voort op de gevestigde XCOM-mechanica en vindt het wiel niet opnieuw uit, maar onderscheidt zich niet alleen qua complexiteit, maar ook qua diepgang van de andere games in de serie. Het spel speelt zich af in twee verschillende delen, namelijk in de geosfeer en in de individuele missies.

De geosfeer biedt de speler een beeld van de aardbol en de huidige situatie in de wereld. Hier plan je als commandant van alles: Operaties, missies of bouwprojecten. Als speler kun je alle gebeurtenissen volgen en contact leggen met andere facties.

Er zijn veel soorten missies, maar ze zijn allemaal gebaseerd op interactie met andere mensen. Als onderdeel van het Phoenix Point Project ben je verantwoordelijk voor het bemiddelen tussen de verschillende facties, maar ook voor het ondersteunen van hen in de verdediging tegen de buitenaardse hordes. Sabotages, infiltraties, moorden, overnames en verdedigingen maken allemaal deel uit van het plan. De speler heeft ook de mogelijkheid om terug te slaan, maar je moet wel veel weerstand verwachten. Ook al zitten op het moment van dit artikel nog niet al deze features in het spel, de bestaande features lijken goed geïmplementeerd en leggen dus een solide basis voor meer. Zelfs aanvallen op zogenaamde buitenaardse wandelaars, gigantische wezens zo groot als steden, zouden in het voltooide spel aanwezig moeten zijn.

Herziene techniek in een vroeg stadium

Net als in een typisch real-time strategiespel bestuur je bij elke missie een kleine groep soldaten. Het spel is turn-based: zodra de speler aan de beurt is, en vervolgens de aliens. Acties kunnen alleen worden uitgevoerd als er voldoende actiepunten zijn. Als deze op zijn, moet het personage wachten tot de volgende beurt om het spel weer te beïnvloeden. Soldaten kunnen verschillende klassen en vaardigheden hebben. Net als XCOM ontwikkelen ze zich verder naarmate ze langer worden gebruikt en hebben ze ook individuele sterke en zwakke punten. Afhankelijk van hoe de speler te werk gaat en met welke factie hij te maken heeft, hebben deze aspecten ook invloed op hoe het onderzoek van de speler verloopt of welke uitrusting hij tot zijn beschikking heeft. Later zal het mogelijk zijn om verschillende technologieën van verschillende groepen te combineren.

Naast de gebruikelijke waarden, zoals gezondheidspunten, hebben de soldaten ook wilspunten waarmee ze speciale vaardigheden op het slagveld kunnen gebruiken. De klassen omvatten de Heavy, de Technician, de Storm Soldier, de Sniper en de Infiltrator. Elk van deze eenheden speelt anders en stelt de speler in staat verschillende benaderingen te overwegen.

De capaciteiten van de soldaten overtuigen niet alleen door hun effecten, maar ook door het feit dat je met hen in de spelwereld kunt communiceren. Want op de slagvelden bij Phoenix Point kun je veel vernietigen. Van kleine overkappingen tot hele huizen die instorten, alles zit erin. Hoewel deze functie nog niet volledig is ontwikkeld, is het zien van zo’n mechanisme in een realtime strategiespel verfrissend en zorgt het ervoor dat de gamewereld er veel levendiger uitziet. Naast de visueel aantrekkelijke effecten schittert Phoenix Point ook met zijn detailniveau, ook al verbergen zich af en toe vage texturen, wat zeker te wijten is aan de huidige staat van het spel. De muzikale achtergrond is standaard eten en valt niet heel erg op, maar de geluidseffecten zijn vooral heel liefdevol vormgegeven en voelen heel echt aan.

Niet zo goed zijn de huidige prestaties van het spel, hier zou nog wat meer gedaan moeten worden. Tegenstanders die tien minuten stil staan ​​zijn niet ongewoon en crashes zijn meerdere malen voorgekomen. Maar dat is Phoenix Point vergeven, want zoals ik al zei, de release zal pas midden in de zomer volgend jaar plaatsvinden.

Gevaarlijk, bedrieglijk en toch heerlijk

Eenmaal op het slagveld aangekomen, krijg je deze, afhankelijk van de situatie, met de verschillende tegenstanders. Of je nu de basis van een factie verdedigt tegen een horde buitenaardse wezens of ze aanvalt in hun basis, het maakt een groot verschil. Als je je op onbekend terrein bevindt, kan het gebeuren dat je over de ene of de andere alien struikelt. Ze weten echter hoe ze zichzelf moeten verdedigen. Omdat een van de meest geprezen kenmerken van Snapshot Games is dat tegenstanders de spelstijl van de commandant kunnen aanpassen en passende tegenmaatregelen kunnen nemen, en op verschillende manieren kunnen muteren. Dit verhoogt ook de moeilijkheidsgraad in de loop van het spel. Zo kan het gebeuren dat aliens reageren op monotone handelingen van de soldaat en zich aanpassen om zo een spaak in zijn wiel te steken. Een buitenaards wezen kan bijvoorbeeld een schild ontwikkelen om hem te beschermen tegen aanvallen op afstand, of hem op bepaalde delen van het lichaam een ​​grotere bepantsering geven.

Om voorbereid te zijn op de verschillende mutaties hebben de ontwikkelaars iets speciaals bedacht, omdat je de mogelijkheid hebt, vergelijkbaar met Fallout met de V.A.T.S. systeem, om individuele delen van het lichaam te selecteren en deze tijdens het fotograferen prioriteit te geven . Op deze manier kan de commandant zijn gevechten nog individueler maken. Haal je eerst de benen weg zodat de alien niet meer kan bewegen, of heb je liever de arm die je van een afstand kan aanvallen? Dit zijn allemaal vragen die de speler zichzelf moet stellen in de hitte van het moment. Maar als een soldaat niet toeslaat, betekent dat niet dat hij dat ook niet zal doen. De schoten worden berekend, ongeacht of ze het doel raken of niet. Dit betekent dat je met voldoende geluk de tegenstander achter het doel kunt raken, of beter gezegd, niet de kameraden voor je.

Deze kenmerken zijn vooral merkbaar als je met een van de bazen te maken hebt. Phoenix Point verrast de speler af en toe met een sterkere tegenstander, waarbij het vooral belangrijk is om de mechanismen van het richten op verschillende delen van het lichaam te gebruiken. Het baasgevecht is dus verdeeld in verschillende “fasen”, omdat bij elke afzonderlijke schakel de alien begint te veranderen en zijn tactiek verandert. Deze tegenstanders hebben ook een grote variatie in hun vaardigheden. De ene keer heb je een mobiel bordstation gekregen dat andere buitenaardse wezens naar het slagveld roept, de andere keer een defensieve beschermer die zijn collega's beschermt met grote bepantsering en mist.

FAZIT

Phoenix Point zit boordevol ideeën die nog nooit eerder in een dergelijk spel hebben bestaan. De vernietigbare omgeving, de muterende buitenaardse wezens, het doelsysteem – dit zijn allemaal functies die er voorheen niet waren in een spel van dit soort, maar op de een of andere manier ook niet ontbraken. Tot nu! Omdat het mij tijdens mijn eerste gamesessie steeds duidelijker werd hoezeer dergelijke details een frisse wind in de bewezen XCOM-gameplay brengen. Ook al zijn dit misschien allemaal veranderingen die er op het eerste gezicht niet echt toe lijken te doen, ze geven Phoenix Point de tactische diepgang waar ik al heel lang op heb gewacht. De game komt waarschijnlijk pas volgende zomer uit, maar na de eerste uren staat mijn pre-order niets meer in de weg. Want ook al heeft het nog steeds zijn gebreken en is de technologie misschien nog niet helemaal volwassen, ik ben er zeker van dat Snapshot Games iets heel groots zal produceren met hun project, dat ook het bekroonde XCOM 2 zou kunnen overschaduwen.

Wat is Phoenix Point? Een real-time strategiespel van de uitvinder van de XCOM-serie, in een futuristische setting.
Platformen: pc, Xbox One
Getest: Versie 1.0.9 op pc Intel Core i7-6700HQ, 8GB RAM, GeForce GTX 960M
Ontwikkelaar / Uitgever: Snapshot-spellen
Uitgave: juli. 2019
Koppeling: Officiële website