Overblijfsel: uit de as in de test

Er zijn deze spellen die je op de Radar hebt. Omdat het soms een klein toeval of een goedgeplaatste noot in een sociaal netwerk van vertrouwen vereist. Deze laatste leidde mij in de armen van Overblijfsel: uit de as. Een third-person shooter in Dark Souls-stijl. Deze prachtige ontmoeting van een speciaal soort, liefde was het begin van een haat zoals ik die in lange tijd niet meer heb meegemaakt. Het nieuwste werk van Gunslinger Games scoort met geweldig artwork, een prachtige soundtrack en een zeer interessant verhaal, waarin plantaardige Aliens of Humanity uit de kont worden gescheurd. De Gamplay is vooral een droom, maar voor een Solo-vechter – zoals ik – soms een beetje oneerlijk.

De gebeurtenis?

Overblijfsel: uit de as katapulteert ons naar een wereld van op planten gebaseerde interdimensionale wezens die de macht hebben overgenomen. De mensheid lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen, en alleen klimplanten umwucherte ruïnes die fluisteren van de glorie van vervlogen tijden. Maar schijn bedriegt! Onder de sluier van snijdende stilte wekt hoop. Een beter bekend staande uitverkorene herrijst uit de as, gestuurd om de mensheid te redden.

In het geval van deze held is dat uiteraard aan niemand minder dan ons in-game personage. Typisch voor het genre, we kunnen erin Overblijfsel: uit de as van onze stretching in een Editor creëren. We kiezen tussen verschillende opties voor gezicht, haar en eventueel gezichtshaar om ons figuur het gewenste uiterlijk te geven. Daarnaast zijn er een aantal stemmen voor ons beschikbaar. Onze Hoofdpersoon spreekt echter niet in de dialogen, meestal is het geluid alleen tijdens of na het gevecht een woord.

Zijn we met de creatie van het hoofdpersonage klaar, dan betreden we de wereld van Overblijfsel: uit de as, en het blikje zelf is best goed! De sfeer is ontzettend somber en bedreigend. Is niet verkeerd, zo blijkt! Zodra we onze eerste stappen achter de rug hebben, hebben we de eerste boom naar het leer gebracht! De plant-mens-hybride bevindt zich visueel ergens tussen Groot en iets dat uit het hoofd van Gulliermo del Toro zou kunnen komen, en minstens zo sterk als hij lelijk is. Geen probleem! Wij zijn voorzien van een trots zaagblad waarmee wij de houtkruip tot een klein houtje verwerken. Nog geen seconde nadat we onze tegenstanders van held hebben bekeerd tot het verhitten van het materiaal, trekken we zijn (nogal chagrijnige) broers om de hoek en moeten we direct in het Gras bijten. De ontwikkelaars wilden, zo blijkt, omdat ze net de Tutorial hadden ervaren Overblijfsel: uit de as en nu begint de waanzin nog maar net!

Leven.De.Herhaling!

Leven.De.Herhaling! Deze lijn is niet alleen een geweldige Tom Cuise-film, nee, het is ook het genre dat de basis vormt van de zogenaamde Souls-Like. Het is een subgenre en de moeilijkheidsgraad is zo verdomd helder dat alleen echte masochisten of gaminglegendes ervan kunnen genieten. Ik – bescheiden als ik ben – heb mij altijd ergens tussenin gezien en keek uit naar de uitdaging van wat Overblijfsel: uit de as mij aanbieden is. Ik heb dus niet dit gezicht, volkomen hulpeloos, ik kan kiezen tussen drie klassen, elk met zijn eigen sterke punten. Zoals de jager, die met zijn jachtgeweer op afstand interageert of vijanden door muren heen zichtbaar zouden zijn. De supporter heeft een helende uitstraling, en de plunderaar heeft met zijn zware pantser maar liefst een tank op twee poten. Mijn keuze valt op de jager, omdat ik een gezonde afstand tussen mij en de tegenstander waardeer.

Dwaal door de prachtige en willekeurig gegenereerde werelden van Overblijfsel: uit de as Is de onzorgvuldige speler snel gemarkeerd voor de dood. Elk beest, hoe klein ook, kan voor een struikelblok door onzorgvuldigheid staan. Het ‘zaadje’, hoe het onheil uit een vreemde Dimensie wordt genoemd, is zelden alleen onderweg, wat de zaken niet noodzakelijkerwijs gemakkelijker maakt. Maar de schermutselingen zijn ook zo leuk om te maken. Dit is de uitstekende Gunplay. De besturing is nauwkeurig, de trefferfeedback is fantastisch en het bijbehorende geluid van de wapens is het zout in de soep, wat elke overwinning zo verdomd bevredigend maakt. Bij het korte bereik ligt dat helaas anders. Waar je met het geweer soepel als een katje over het veld glijdt, ben je met het zwaard zo stijf en onbuigzaam, als Pinokkio op hoge leeftijd. Wat was de oorzaak van veel van mijn talloze sterfgevallen?

Overblijfsel: uit de as is, zoals niet anders dan een Souls-Like, moeilijk – heel moeilijk – verwacht, maar in tegenstelling tot zijn geweldige model is het niet altijd eerlijk. Net zoals een solospeler een van de Overblijfsel: uit de as , de tanden doen pijn om te bijten. Verken de kaart als een enkel goed, de (echt spannende) baasgevechten zijn behoorlijk frustrerend. Er zijn er veel om van de bazen in de strijd om de Minions de race in te sturen, het is zonder team bijna onmogelijk om Mr. Ook te kunnen zijn, dat de werelden waar we doorheen bewegen allemaal willekeurig worden gegenereerd. Elke run is anders, dit is een Overblijfsel: uit de as een beetje onvoorspelbaarder dan andere vertegenwoordigers van zijn genre. Ik vecht de Tijd tegen een gigantisch, breed zwaard, de andere keer komt me tegemoet een huis hoog Cthullhu uit hout.

We zegenen de tijd die we naar het laatste Checkpoint teleporteerden, waar we gebruik van maakten, tele, zonder, zoals in Dark Souls, onze hulpbronnen te verliezen. In het gevecht zijn de grondstoffen veroverd, je kunt de basiswapens en bepantsering maken om te verwerven of te versterken. Met de behaalde ervaringspunten stijg je in Level.

Technisch gezien niet helemaal rond

Allereerst: Overblijfsel: uit de as is geen AAA-spel! En dat blijkt af en toe. Het ontwerp van het monster is adembenemend cool, de animaties geloofwaardig werk waardig. Bij de menselijke figuren is het anders. Hun gezichtsuitdrukkingen zijn nauwelijks beschikbaar, de bewegingen zijn erg stijf en onhandig. Om ervoor te zorgen dat de setting wordt beheerd (ook in het Duits), heb ik zo naar hun achtergrondverhalen geluisterd.

Overblijfsel: uit de as is voornamelijk voor multiplayer ontworpen – met maximaal twee vrienden aan je zijde kun je aan de slag. Het probleem is echter dat de multiplayer-modus nog steeds een beetje wordt afgeluisterd. Omdat ik tijdens een sessie met vrienden een briefje wilde voorlezen, liep mijn computer vast, zodat ik de stekker eruit moest trekken, omdat ik hem niet nog een keer en de hele twee keer kon uitschakelen! Ook als je nog steeds problemen ondervindt bij het vinden van vrienden, zodra het privéspel voor het publiek toegankelijk is. Totdat er een andere speler aan uw pagina is toegevoegd, kost dit veel tijd. Maar dit zijn kinderziekten, die snel voorbij zijn, hoop ik.

Ik was verrast door de geweldige soundtrack, die klinkt als een heel donkere setting, heel zachtaardig voor de boxen.

CONCLUSIE

Overblijfsel: uit de as , en ik moest wat aan onze relatie werken, maar uiteindelijk is het ons toch gelukt. Ja, de mensen en hun animaties zijn niet volgens de huidige stand van de techniek, maar hoe meer tijd ik in zijn wereld doorbracht, hoe minder ik het merkte. Ook af en toe, die ernstige bugs kunnen hebben die me zenuwen kosten. Heeft mij nog steeds een Overblijfsel: uit de as in zijn betovering. De combinatie van Third-Person Shooter en Souls-achtige elementen werkt perfect. Het prachtig ontworpen Monster, de superzware baasgevechten en het verkennen van de willekeurig gegenereerde wereld ontvouwen in Multiplayer je volledige potentieel. Overblijfsel: uit de as was liefde op het tweede gezicht, maar deze liefde is welverdiend.

Wat is een overblijfsel: uit de as?: Een Third-Person Shooter met Souls-achtige elementen.
Platformen: PC, PlayStation 4, Xbox One
Getest op: PC
Ontwikkelaar / Uitgever: Geweervuurspellen/perfect wereldentertainment
Uitgave: 20. Augustus 2019
Koppeling: Officiële website