Red Dead Redemption 2 in testfase

Exact acht jaar geleden bracht Rockstar Games Red Dead Redemption uit, een game voor de eeuwigheid. In de rol van de voormalige outlaw John Marston dwalen we door een wild westen dat in 1911 alweer zijn laatste adem uitblaast. Red Dead Redemption 2 is een prequel op de klassieker. Het avontuur van Arthur Morgan vertelt over loyaliteit, wantrouwen en verraad. Gecombineerd met geweldige gameplay is dit late vervolg voor mij niets minder dan een meesterwerk, niet in de laatste plaats vanwege de enorme aandacht voor detail.

Het lot van een bende

Amerika, 1899. De bende rond Dutch van der Linde wordt na een rampzalig mislukte overval gedwongen abrupt de met sneeuw bedekte bergen bij Blackwater in te vluchten. Ze moesten het grootste deel van hun prooi achterlaten en worden geconfronteerd met een strijd om te overleven.

Red Dead Redemption 2 bewijst zijn verhalende vaardigheid al in zijn prelude. We worden midden in een ontsnappingssituatie geworpen zonder de exacte achtergrond te kennen. Hoewel wordt gesuggereerd dat een plan rond een veerboot enorm is misgegaan, blijven de omstandigheden die tot deze ramp hebben geleid onduidelijk. Er doen geruchten de ronde dat de bendeleider, Dutch van der Linde, daarbij een onschuldig meisje heeft vermoord, maar zijn volgers willen ze niet geloven. Bovenal Arthur Morgan – de hoofdpersoon van Red Dead Redemption 2 en stichtend lid van de Van der Linde Gang. Arthur begeleidt Dutch al sinds zijn jeugd, dus hij ziet een vaderfiguur in de charismatische leider, die bekend staat om zijn voorzichtigheid en het vermijden van burgerslachtoffers, en zijn familie in de bende. Maar zelfs Arthur zal er niet meer omheen kunnen dat er iets mis is met de Nederlanders en dat ze allemaal gedoemd zijn hun ideaal, de vrijheid, te zien sterven.

Het tempo van het verhaal is erg traag. Volgens mij is dit een voordeel. Red Dead Redemption 2 kost tijd voor zijn personages. Vooral de eerste uren zijn wij druk bezig met het afronden van bestellingen voor de bende of individuele leden. Via de dialoog of de context van de opdrachten leren we onze begeleiders beter kennen. Ook vanuit narratief oogpunt is deze truc erg belangrijk, omdat het de latere gebeurtenissen nog vervelender maakt voor de speler.

Aangezien Red Dead Redemption 2 zo'n twaalf jaar vóór de gebeurtenissen van zijn voorganger speelt, zijn enkele aspecten van het lot van de Nederlandse van der Linde Gang al bekend. Toch weet Rockstar Games een nieuw licht te werpen op bekende personages. Ook bij de karaktertekening doet men het zonder eenvoudige zwart-witweergave. Dit wordt vooral zichtbaar bij onze hoofdpersoon Arthur Morgan. Arthur zou zichzelf zonder aarzeling opofferen ten behoeve van de bende zelf, heeft geen begrip van racisme en vindt het niet leuk om te doden. Aan de andere kant heeft de outlaw er geen probleem mee om de schulden van de onlangs overleden man te innen bij een weduwe. Hij doodt getuigen, slaat zelfs vrouwen en ziet wetten als een hinderlijk obstakel tussen hemzelf en zijn doelen.

Ondanks zijn fouten slaagt Arthur erin sympathie en begrip op te wekken. Tot nu toe is geen enkele GTA-held hierin geslaagd. De enige die ik echt leuk vond was Trevor in GTA 5. Omdat hij me op de een of andere manier deed denken aan een klote versie van Jack Nicholson.







Het land van onbegrensde mogelijkheden

Star of Red Dead Redemption 2 is, zoals vrijwel in elke game van Rockstar Games, de gameplay en de open wereld. De opdrachten van het raamverhaal, die je al zullen bezighouden minimaal 50 uur, zijn goed geschreven en zeer gevarieerd. Natuurlijk zijn er sterke momenten zoals je van een westernepos mag verwachten. Je overvalt treinen, berooft banken, schermutst de wet of haalt gevangen bendeleden uit de gevangenis. Met alle bombast neemt Red Dead Redemption 2 ook de tijd voor de kleine interpersoonlijke momenten. Er is dus een opdracht waarbij we dronken moeten worden met een vriend om hem af te leiden van zijn schuldgevoel. Het geheel eindigt in zo’n heerlijk escalerende drankmisbruik dat je onvermijdelijk herinnerd wordt aan een van de grappigste scènes uit The Witcher 3. Of je kunt kleine Jack, het zoontje van John Marston, leren vissen. Het is dit goed ingestelde ritme van luide en rustige momenten van de regisseur, waardoor ik voortdurend contact hield.

Hoewel het verhaal goed geschreven en geënsceneerd is, doet Red Dead Redemption 2 zijn best om de speler weg te lokken van het verhaal. De hele spelwereld is dat bezaaid met geestige nevenactiviteiten. Of het nu gaat om speurtochten, die we alleen kunnen vinden op basis van getekende aanwijzingen, of duels tegen legendes uit hun beroep. Er is zoveel te doen, je weet niet wat je eerst moet doen. Poker, Blackjack en Domino zijn slechts enkele van de minigames in Red Dead Redemption 2.

We kunnen ook arrestatiebevelen verzamelen in grotere nederzettingen, op jacht gaan naar de duivels en de premie innen als de levering correct is. Over premies gesproken: elke outlaw die iets aan zijn reputatie heeft, zal vroeg of laat een premie op zijn hoofd krijgen. Afhankelijk van de hoogte wordt het moeilijker om je vrij en onopgemerkt in nederzettingen te bewegen. Als dit het geval is, kun je de bonus uitbetalen die op je hoofd staat geschreven op een poststation en niet meer onder toezicht staat.

Als je even wilt ontsnappen aan het harde leven van een outlaw, kun je ontspannen tijdens het vissen. Afhankelijk van de plaats en het soort aas kun je vissen in verschillende maten vangen. Uiteraard zijn hier ook legendarische exemplaren te vinden, maar deze speciaal aas nodig.







bloedig realisme

Naast het vissen bracht ik mijn tijd door in het jachtspel Red Dead Redemption 2. Dit is nog steeds en veel realistischer dan in zijn voorganger en dals Ik moest er op een pijnlijke manier achter komen. Toen ik voor het eerst een hert neerschoot, besefte ik dat ik het had geraakt, maar niet dodelijk. Dus ik volgde het dier en wat ik te zien kreeg, had ik niet verwacht. Het dier lag op de grond, kronkelend van de pijn en luid schreeuwend. Het had geprobeerd voor mij te vluchten, maar kon dat niet meer doen vanwege zijn wond. Ik stond daar en moest slikken. Je kon de angst en wanhoop van het dier voelen tot het moment dat ik het met een mes losliet. Er is op internet discussie over de vraag of een dergelijke realistische weergave van de jacht en de wreedheid die daarmee gepaard gaat noodzakelijk is. Ik neig duidelijk naar een ja. Wat ik daar zag, gaf me veel respect voor het ding. Voor mij waren het niet langer geanimeerde bots die ik vanaf een paard schoot, maar levende wezens. Omdat ik hen het lijden en de aanblik wilde besparen, ging ik me meer met de zaak bezighouden. Ik heb nog meer mijn best gedaan om te jagen en daarom ben ik nog meer verdwaald in de wereld van Red Dead Redemption 2.

Red Dead Redemption 2 is over het algemeen niet preuts in zijn geweldsvertoon. Zo wordt de manier waarop Arthur de dieren vilt heel grafisch weergegeven. Dan kunnen wij het gevilde karkas met ons paard vervoeren. Zelfs wat het geweld en de effecten ervan op mensen betreft, is Red Dead Redemption 2 niet zachtaardig van aard. Als we een tegenstander met een jachtgeweer in het hoofd schieten, zal hij er niet meer zijn. Soms gaan zulke wreedheden gepaard met spettereffecten in slow motion à la Fallout. Als een van onze tegenstanders met een pistool in de nek wordt geslagen, is het goed mogelijk dat hij zich nog een paar meter voortsleept voordat hij in een plas bloed omkomt. Ik kan het begrijpen als je op de hardheid van de representatie stuit, maar ik denk dat het goed is, omdat de tegenstanders meer worden dan louter schiettentfiguren. Red Dead Redemption 2 dwingt ons ook om na te denken over onze acties. Een heel grote kracht van de titel, vind ik.

Natuurlijk kun je de jacht vermijden. Maar dan zal het moeilijk zijn om dringend noodzakelijke middelen te vinden om de apparatuur te verbeteren. De consumptie van vlees kan ook het uithoudingsvermogen, de gezondheid en dode ogen aanvullen. Als je krap bij kas zit, kun je de materialen voor goed geld verkopen.







De beste vriend van de Outlaw

Red Dead Redemption 2 corrigeert een van de grootste zwakke punten van zijn voorganger. Het nobele paard aan je zijde is deze keer meer dan een comfortabel vervoermiddel. Hij voelt angst, heeft honger, heeft verzorging nodig en wil geaaid worden. Het muteert niet in een te grote Tamagotchi, maar deze kleine trucjes verdiepen de relatie met het paard. Hoe meer je met het dier omgaat, hoe meer bekendheidspunten je krijgt. Hierdoor worden de waarden van het paard automatisch verbeterd en worden aanvullende bewegingen geactiveerd, zoals optrekken of snel remmen. Als de maximale bekendheidswaarden worden bereikt, kunnen kenmerken zoals uithoudingsvermogen en gezondheid verder worden verbeterd door Reither-uitdagingen onder de knie te krijgen.

Maar niet alleen ons paard wil verzorgd worden, Arthur moet ook eten, drinken en baden. Als u uw lichaamshygiëne verwaarloost, wordt u ernaar gevraagd. In het magazijn kan het ook voorkomen dat u vanwege nare geurtjes genoodzaakt bent een bad te nemen. Maar we willen niet dat het zo ver komt. Daarom bezoeken we af en toe een van de vele salons met wasruimte en nemen daar, uiteraard tegen een kleine vergoeding, een ontspannend bad. Als je bereid bent er een paar cent voor uit te geven, krijg je zelfs een helpende hand.

Je moet ook af en toe een kapper bezoeken. Met oplopende speelduur Arthur's gezichts- en hoofdhaar groeit. Daar kun je kiezen uit verschillende baardstijlen en kapsels. Gecombineerd met de massa aan kleding en accessoires kun je een individuele look voor Arthur creëren. Van de redneck met dikke baard in full body ondergoed, over de super verzorgde dandy, tot aan de klassieke cowboy. Er is voor elke smaak iets te vinden.





Grafisch – hui, controle – nou ja!

Ik kom meteen ter zake: Red Dead Redemption 2 ziet er geweldig uit. Het is ongelooflijk wat de huidige consoles op het scherm toveren. De personages, de flora en fauna en het landschap worden op een zeer gedetailleerde en geloofwaardige manier geanimeerd. Wat mij het meeste indruk maakte, was het spel van licht en schaduw in Red Dead Redemption 2. Als je met je paard de zonsondergang tegemoet rijdt of ’s nachts voor de schijnwerpers van een trein staat, vergeet je soms verwondering in te ademen. Het is prijzenswaardig dat Red Dead Redemption 2 dit keer ook volledig vanuit het first-person perspectief gespeeld kan worden. Persoonlijk heb ik deze functie echter nog nooit gebruikt.

Er zitten een paar afdrukken op de bedieningselementen. Het is een beetje sponsachtig, typisch voor Rockstar Games. Dit keer is het mogelijk om kasten te plunderen, maar het is nauwelijks mogelijk om specifieke objecten te selecteren. Door koppig op de vierkante knop te drukken, pakken we alles in wat nog ruimte in onze zakken heeft. Ongeacht of het nodig is of niet. Doelen is één van die dingen. Het is even wennen omdat het erg inert lijkt. Als de mechanica eenmaal in je bloed is gestroomd, staat niets de ene of de andere kunstopname in de weg. Overigens ondersteunt de Dead Eye-modus je weer. Hierdoor wordt de tijd vertraagd en kun je gemakkelijk de gebieden markeren waar je tegenstanders geraakt moeten worden.

Nieuw is de mogelijkheid om met de NPC's te communiceren. Je hebt de mogelijkheid om te kiezen tussen begroeten, beledigen en beroven. Dit is overigens gevarieerder in de game dan het nu op papier lijkt.

Het geluid is ook niet bepaald van slechte ouders. De Engelse stemweergave is zeer goed. De partituur doet steeds weer denken aan de klassiekers van Enrico Morricone, wat enorm bijdraagt ​​aan de sfeer.

ten slotte

Acht jaar moesten we wachten op een nieuwe Red Dead Redemption. Heeft het wachten vruchten afgeworpen? Ja, dat heeft het! Red Dead Redemption 2 is een waar westers epos geworden. Al in de eerste minuten voelde ik me dankzij de geweldige enscenering aan The Revenant of het begin van The Hateful Eight denken. Rockstar Games breit een spannend verhaal rond vriendschap, verraad en de angst voor verandering door slim te jongleren met luide en rustige momenten. Vaak is er een zekere melancholie voelbaar nu de glorieuze tijden van het Wilde Westen, met de komst van industriële steden, ten einde lopen. Hoewel we te maken hebben met een bende criminelen, komen zij – zeker in vergelijking met GTA 5 – zelden onsympathiek over. Onder meer het bendemagazijn draagt ​​hieraan bij. Daar leren we veel over de achtergronden van onze strijdmakkers en ontstaat er een groot gevoel van saamhorigheid. Misschien is er kritiek op het hoge realisme in de weergave van geweld. Maar ik denk dat het zo goed en juist is, omdat je misschien nooit een beetje serieuzer handelt. Zo was het tenminste bij mij. Ook het grote aantal neventaken was inspirerend. Net als bij de vorige Red Dead Redemption 2 heb ik talloze uren doorgebracht met pokeren of jagen. Als je er geen zin in hebt, kun je ook de soms heel bizarre (trefwoord: zebra – taken) van de zogenaamde vreemden op zich nemen. En als je geen zin hebt, kun je gewoon genieten van de adembenemende schoonheid van het landschap. Red Dead Redemption 2 is zonder twijfel een van de beste games van deze generatie en je zult het je nog vele jaren herinneren.



Wat is Red Dead Redemption 2?: Een openwereldgame van de GTA 5-makers. Met het Wilde Westen als decor.
Platformen: PS4, PS4 Pro, Xbox One, Xbox One X
Getest: PS4 Pro
Ontwikkelaar / Uitgever: Rockstar-spellen/Rockstar-spellen
Uitgave: 26 oktober 2018