Capcom Beat ‘Em Up-bundel wordt getest

Retro is momenteel helemaal in lijn met de trend. Terwijl hardwarefabrikanten zeer succesvol zijn in het naar het publiek brengen van verschillende mini-edities van oude consoles en homecomputers, brengen softwareproducenten hun oude klassiekers uit op moderne platforms. Ook Capcom springt op deze kar en brengt een hele verzameling klappen samen in de Capcom Beat’em Up Bundle. Is deze reis naar het verleden de moeite waard of kleurt de nostalgiebril alles weer een beetje rooskleuriger dan het in werkelijkheid is?

Een typische Beat ‘em up kenmerkt zich door de volgende spelelementen: Verticaal of grotendeels horizontaal scrollende levels waarin één of meerdere spelers tegenstanders moeten afweren. In tegenstelling tot Jump’n’Run Games zijn er hier weinig of geen vaardigheidsintermezzo’s, maar staat het vechtaspect op de voorgrond – vandaar de naam Beat ‘em up. Hoewel Kung-Fu Master van de ontwikkelstudio Irem wordt beschouwd als de grondlegger van het genre, werd het pas echt populair toen Taito in 1987 het spel Double Dragon voor arcademachines uitbracht. Het daaropvolgende decennium behoort tot het ‘gouden tijdperk’ van Beat’. em up-games en heeft klassiekers geproduceerd als Golden Axe (Sega) of Teenage Mutant Ninja Turtles (Konami).

De Japanse videogame-ontwikkelaar Capcom was een bedrijf dat een belangrijke rol speelde bij het vormgeven van dit tijdperk. Ze is verantwoordelijk voor een aantal zeer bekende genrevertegenwoordigers. Ze hebben er zeven gecombineerd in de Capcom Beat’em Up Bundle-collectie en deze aangevuld met verschillende multiplayer-opties, online modi en bonusmateriaal zoals extra galerijen.

Eén fabrikant, één genre, zeven games

De bekendste vertegenwoordiger uit de collectie is dat zeker Laatste gevecht. Deze verscheen ongeveer twee jaar na Double Dragon en is er niet alleen speels op gebaseerd, maar ook op het achtergrondverhaal. Hier is het de dochter van de voormalige worstelaar en nu burgemeester van Metro City, Mike Haggar, die werd ontvoerd door de gevreesde “Mad Gear Gang”. Samen met hun vriend, straatvechter Cody, en de Amerikaanse Ninja Guy gaan ze op zoek naar Jessica. Typisch in dit genre beweeg je van links naar rechts, kun je vechten met vuisten en voeten, maar gebruik je ook wapens, zoals messen of ijzeren staven, om de tegenstanders – eventueel samen met een medespeler – te verslaan. Er zijn in totaal zes verschillende niveaus, elk met aan het einde een baas-tegenstander.

Kapitein Commando is een spin-off van Final Fight. Het speelt opnieuw in Metro-City, maar in een futuristische toekomst. Er zijn vier verschillende karakters en de spelerslimiet is met hetzelfde aantal verhoogd. Qua gameplay en besturing verschilt hij echter nauwelijks van zijn indirecte voorganger.

De Koning der Draken bevindt zich in een fantasiewereld en de taak van de spelers is om de Rode Draak te verslaan. Voor het eerst zijn er rollenspelelementen toegevoegd, omdat de vijf verschillende karakterklassen (Warrior, Elf, Dwarf, Monk en Wizard) niet alleen verschillende vaardigheden hebben, maar ook stap voor stap kunnen worden geüpgraded om hun vaardigheden te verbeteren. attributen zoals gezondheid of aanvalskracht. Maximaal drie spelers kunnen hier samen strijden en afgezien van de genoemde bijzonderheden is The King of Dragons een typische genrevertegenwoordiger. Ook Ridders van de Ronde speelt zich af in de mythologische Middeleeuwen en verzorgt de legende van Koning Arthur. Er zijn drie speelbare personages met Arthur, Lancelot of Perceval en de gameplay is gebaseerd op die van de genrecollega's. Nieuw is het paard. Op vooraf bepaalde punten in het spel kunnen de personages een paard beklimmen en hun tegenstanders te paard bevechten. Maar de paarden zelf kunnen ook op vijanden trappen door de joystick twee keer naar voren te drukken.

Strijders van het lot is gebaseerd op de Manga Tenchi wo Kurau en behoort tot de Dynasty Wars-serie. In totaal kunnen de vijf tijgergeneraals van Shu Han worden geselecteerd en kunnen maximaal drie spelers tegelijkertijd proberen de kwaadaardige heerser Akkila-Orkhan te verslaan. Ook hier kun je met een druk op de knop een warhorse oproepen, waardoor de personages bijvoorbeeld meer aanvalskracht krijgen.

De twee titels Gepantserde krijgers, net zoals Gevechtscircuit schitterden tot nu toe op consoles en homecomputers door hun afwezigheid en waren tot nu toe alleen voorbehouden aan arcadebezoekers. Beide hebben een futuristische setting en kunnen enkele innovaties laten zien. In de eerste bestuur je bijvoorbeeld Mechs, die je met verschillende losse onderdelen kunt verbeteren. Er zijn ook verschillende missies die je in de levels moet voltooien, zoals het niet overschrijden van een tijdslimiet of het elimineren van een wisselend aantal vijanden. In Battle Circuit kunnen maximaal vier spelers tegelijkertijd strijden, waarbij elk een van de vijf personages bestuurt. Zogenaamde “Upgrade Discs” kunnen worden gebruikt om vaardigheden te verbeteren, en speciale, gedeelde teamaanvallen zorgen voor aanvallen met zeer hoge schade.

De nieuwe kleren van de keizer

De spelverschillen tussen de afzonderlijke titels zijn slechts marginaal – je krijgt min of meer altijd hetzelfde spel gepresenteerd in een ander grafisch kostuum. Als het op optica en geluid aankomt, ligt de game heel dicht bij de originelen – zonder enige merkbare verbeteringen – en wordt de game gepresenteerd in een pixelachtig 4:3-beeld, omlijst door verwisselbare achtergronden. Vernieuwingen zijn vooral te vinden op het multiplayer-gebied, want voor het eerst is het ook mogelijk om samen in een online-modus te spelen. Helaas zijn de verschillende lobby's zeer schaars gevuld en dus is de vorming van een spel eerder een gelukkig toeval. Een andere nieuwe functie is de aanpasbare moeilijkheidsgraad, waarbij je de continuïteit of het aantal levens kunt bepalen. Dus als je het typische arcadegevoel wilt ontberen, speel je zonder problemen alle zeven games in slechts een paar uur met een oneindige hoeveelheid munten.

FAZIT

Mijn geluk, dat ik 25 jaar geleden geen van deze spellen in een speelhal bij mij in de buurt kon spelen, omdat mijn portemonnee waarschijnlijk pas vandaag zou zijn hersteld. Tegenwoordig schijn ik echter niet alleen veeleisender te zijn geworden, maar ook, als uitgesproken retroliefhebber, voorzichtiger als iemand wil scoren met de nostalgiebonus. Bij Capcom Beat’em Up Bundle is dit voorbehoud volkomen terecht, want hoewel het genre op natuurlijke wijze is geëvolueerd, bieden de afzonderlijke titels in de collectie pure old-school gameplay – zowel in positieve als in negatieve zin. Vooral het voorbeeld van Final Fight, dat mij slapeloze nachten bezorgde op de Commodore Amiga, laat duidelijk zien dat de spelmechaniek en de soms zeer eenvoudige besturingsmogelijkheden tegenwoordig achterhaald zijn. Bovendien is door de instelbare moeilijkheidsgraad de speelse vraag vrijwel nul. Mijn persoonlijke hoogtepunten van de collectie zijn Armored Warriors en Battle Circuit, maar niet zozeer vanwege hun speelse kwaliteiten, maar omdat ik ze nog nooit eerder heb geprobeerd vanwege hun exclusiviteit voor arcade-machines. Aangezien het bonusmateriaal ook overzichtelijk is en je ondanks de online modus nauwelijks andere spelers kunt vinden, moet je echt een hele grote genreliefhebber zijn om op langere termijn met de bundel om te kunnen gaan.

Wat is de Capcom Beat ‘Em Up-bundel? Een verzameling van zeven Beat ‘Em Up-klassiekers van het huis van Capcom
Platformen: PC, PS4, Xbox One, Nintendo Switch
Getest: PS4
Ontwikkelaar / Uitgever: Oproep / BigBen Interactive
Uitgave: 18/09/2018
Koppeling: –