Oom Toms speelhoek #43

We kunnen elke dag en elke datum schrijven. Het tijdsbesef gaat misschien langzaam voorbij, maar de wereld draait door, het weer is prachtig en op een gegeven moment zal de huidige crisis voorbij zijn. Ik kan mijn column geen levens- of economische zorgen besparen, maar misschien een like voor mijn speltips, en maakt de hele situatie voor een korte tijd een beetje draaglijker. Dit keer in het programma: Hoe en wat ome Tom met vriendjes speelt, terwijl hij zich thuis braaf blijft gedragen.

Pen en webcam

Ik ben meer een introverte huisgenoot, maar zelfs ik moest vóór ‘toch’ een privéleven kennen, wat af en toe gebeurde, zelfs buiten de eigen vier muren. Al jaren spreek ik – wanneer het ook is – af met een groep vrienden en chat ik, (te veel) om te eten en natuurlijk te spelen. De afspraak voor acht (min of meer) volwassenen + twee kinderen is niet altijd eenvoudig, zelfs zonder productiebeperkingen. Naast diverse bord- en kaartspellen houden we ons vooral bezig met de in onze Latitudes, waarschijnlijk het bekendste pen- en papierrollenspel: Het donkere oog.

Deze gezamenlijke middagen en avonden zijn niet in de gebruikelijke vorm, momenteel uiteraard wel mogelijk. Dat hoeft niet, maar is toch, vanwege wat momenteel talloze professionele meetings vervangt, ook heel goed geschikt voor de rollenspelavond: videoconferentiesoftware! Om in ieder geval af en toe de gezichten en stemmen van vrienden te zien, en een zegen te horen in deze niet zo gemakkelijke tijd. Wij gebruiken Jitsi Meet – gratis, gecodeerd, anoniem en als gebruiker heb je niet genoeg Software of een Plug-in nodig om de Browser te installeren. Dankzij zulke, zeker goddelijke activiteit, werkend zwijnenhelm-trouwblad, toegewijde van de Hesinde om meer te redden vanwege Aventuria van de snode Borbarad en in naam van de Twaalf... oké, sorry, ik heb de zelfbeheersingstest verprutst...

Ga niet voorbij, trek geen 4 kaarten en word boos

Maar ook klassieke bord- en kaartspellen hoef je niet te vermijden. Veel bekende bordspellen zijn al – soms beter, soms slechter – naar digitaal omgezet. Maar in de bijna oneindige uitgestrektheid van het game-universum is het ook op een heel algemene manier mogelijk om zijn favoriete (bord)spellen met vrienden op afstand te spelen: Tafelsimulator.

In de meeste opzichten is hij precies dat: een simulator, niet meer en niet minder, voor allerlei soorten meestal analoog spelen. Tabellen, kaarten, figuren, dobbelstenen, speelstukken, etc., etc. worden fysiek in een redelijk realistische vorm gesimuleerd. U kunt verplaatsen, roteren en opslaan om te worden ingetrokken. Er kan met dobbelstenen worden gegooid, kaarten worden geschud en voorwerpen uit containers worden gehaald. Je kunt programmeren – maar kent ook bepaalde programmatische processen. Het is bijvoorbeeld best comfortabel, wanneer het spel voor een overeenkomstig aantal spelers wordt gespeeld, wordt automatisch tot stand gebracht. Maar dit betekent ook: de Simulator is grotendeels min of meer, ongeacht hoe de regels eruitzien. Als u uw poker- en UNO-kaarten op een schaakbord wilt stapelen en rollen, wilt u met de dobbelstenen klagen, dan zal de Simulator daarvoor zorgen. “Net als in het echt” zoals ik bijna zeg, want als iemand een “echt” spel niet volgens de regels wil houden, dan is er geen goddelijke Hand uit de hemel die hem of haar laat stoppen.

Interessant was om te merken dat – zowel in de Recensies als in hun eigen vriendenkring – veel mensen precies begrijpen. Maar als je ermee kunt leven, kun je je verheugen op vele, ECHT vele gebruiksmogelijkheden. Naast enkele officiële (en betaalde) uitbreidingen is er een extreem hardwerkende community die, zonder overdrijven, duizenden bekende bord- en kaartspellen heeft gedigitaliseerd dankzij de Workshop-integratie, om virtueel te spelen. De Tafelsimulator is geen vervanging voor de persoonlijke speelplaats. Maar hij kan een alternatief zijn – nu, op dit moment bijna allemaal, maar ook voor vrienden en kennissen die je maar zelden tegenkomt of persoonlijk lastig bent.

Links, rechts, links… nee, de ander links.

Naast de rol in de virtuele ruimte en gesimuleerde bordspellen speel ik uiteraard meer traditionele gametitels. Tweevoetig Zo is er bijvoorbeeld een leuke kleine Co-op-titel, waarbij de VS als kleine Service-robots op aarde een interstellair navigatienetwerk moet repareren. Theoretisch gezien maakt het alleen spelen de titel wel leuk, maar eigenlijk zijn er maar twee echt leuk. Zou het met een Gamepad moeten spelen, omdat de twee voeten van onze robotarmen ze niet afzonderlijk willen besturen en deze ook als een slechte set hendels en dozen willen gebruiken om te manipuleren.

Enerzijds de eigen beweging, anderzijds de synchronisatie met de andere spelers om dezelfde twee dingen onder de knie te krijgen: En een bijzonder vervelende obstakel vereist beide tegelijkertijd. Zo zijn er platforms die iedere keer wisselen als ze een (gekleurde) robotpootkleur aanraken. Raakt een andere kleur aan dan afgebeeld, het platform, het lost gemakkelijk op in de lucht en onze lieve kleine robot neemt afscheid in de afgrond. Daarom moet je noodzakelijkerwijs als team samenwerken en afwisselend de metalen voeten van een park mooi vinden. Het is echt spannend als je weinig tijd hebt... en het platform beweegt... en je obstakels moet ontwijken. Oké, soms is het spel bijna gewoon, maar het resulterende, soms bijna hysterische heen en weer via de voicechat maakt op de een of andere manier deel uit van het spelplezier.

Niets hierheen

Over hysterie en stress gesproken: Escape Rooms zijn de afgelopen jaren een populaire optie geworden voor gewone puzzels in de groep. Dit is uiteraard ook in de diverse digitale versies en bij een goede vriendin heb ik er de afgelopen weken achteraan gezeten Wij waren hier-de titel gemaakt. De drie delen van de uitgebreide serie vormden in 2017 het begin van de gratis versie Wij waren hier. Als er maar ca. een uur lang, viel in de smaak bij velen die schijnbaar meer wilden, en werd gevolgd door de commerciële opvolger van Wij waren hier ook (2018), en Wij waren hier samen (in 2019). Technisch en speels realiseer je je van de ene titel naar de andere verbetering, de grotere ervaring van de ontwikkelaar en natuurlijk dat er wat meer budget in het ontwikkelingsproces zou kunnen stromen. Gameplay-gewijs blijft het dezelfde beproefde basisstructuur, maar het klopt: als tweede gespeeld, moeten de twee hoofdrolspelers vaak onze eigen weg gaan. In plaats van een enkel gebied moeten we vluchten, dat is een heel kasteel. Mysterieuze constructies, dodelijke vallen en een flink deel van het bovennatuurlijke staan ​​echter tussen ons en onze vrijheid. Bij alle puzzels en raadsels moet je altijd samenwerken voor de oplossing. De instructies voor het ontsleutelen van een plaatjespuzzel kunnen bijvoorbeeld onze teamgenoten zijn en deze moeten redelijk begrijpelijk te beschrijven zijn op de radio. Mechanische puzzel in overleg op te lossen, aangezien bepaalde schakelaars, hendels e.d. buiten bereik blijven. Wat de complexiteit is, is dat de puzzels niet bijzonder uitdagend zijn, de incidentele tijdsdruk is waarschijnlijker. Als de treden van een wenteltrap afscheid moeten nemen van de muur, omdat de speler simpelweg het juiste blokje vindt, dan kun je bijvoorbeeld al zenuwachtig worden….

Voor de meest authentieke ervaring moet je ook een extern programma gebruiken om te chatten, maar om de ingebouwde Voice Chat te gebruiken, gedraagt ​​deze zich als een Walkie-Talkie. Druk op de knop, praat, laat los – tegelijkertijd gaat het praten. Deze extra uitdaging mag niet worden onderschat, want niets is gênanter en soms dodelijker, omdat bij het verkeerde moment de verzendknop niet of al ingedrukt wordt gehouden.

Het komt daarna

Een zeer lange en zeer ongebruikelijke aprilperiode nadert het einde. In de loop van de Corn en de komende maanden willen we ze allemaal – langzaam, voorzichtig en met de nodige voorzichtigheid – proberen tot iets dat lijkt op de normaliteit. Ik denk dat het vrij duidelijk is dat het hele verhaal ons als samenleving vervolgens heeft veranderd, en zal blijven veranderen. In welke mate, voor hoe lang, of het nu goed of slecht is, zal alleen de toekomst uitwijzen.

In deze onzekere maar hopelijk betere toekomst
Je oom Tom