Papieren beest in de test

Waar ben ik hier precies terechtgekomen? In het exclusieve PSVR-avontuur Papieren beest betrapte je er keer op keer op om deze vraag vaker dan eens te stellen. Je moest het spel in één zin omschrijven, dus je zou kunnen zeggen dat het een David Lynch-film is over een dierentuin die in deze vorm zou kunnen voorkomen op de woestijnplaneet Arrakis. Moet de titel maar toch een kans geven, want vooral in de Papieren beest is gemaakt voor Virtual Reality.

Maar laten we bij het begin beginnen: we beginnen in een klassieke lege ruimte binnen de virtuele realiteit. Dit biedt ons veel kleinere kalibratieprocedures die moeten worden verwerkt. Wie nu denkt “Wat wilde ik niet?”, hoeft niet verbaasd te zijn, want dit decoreren van de kamer is onderdeel van het spel. Dit feit is niet meteen duidelijk, maar wie de teksten van de procedures aandachtig leest, zal snel beseffen dat dit de voorbereiding is op een simulatie en niet een goed kalibratieproces voor de virtuele realiteit.

De instellingen zijn voltooid, je bevindt je in een muziekvideo, die waarschijnlijk niet aan ieders smaak zal voldoen. Het is een K-Pop- of J-Pop-nummer – als leek is het verschil helaas niet zo nauwkeurig te zien. Maar dat maakt eigenlijk niets uit, want zelfs een hamer klinkt vrolijk in de oren en je weet niet hoe je het doet. In die zin moet je daar snel aan wennen, want het zal je het hele spel vergezellen.

Alsjeblieft niet deze muziek...

De bas dreunt, het tienermeisje, de ziel zingt over het lichaam en we bevinden ons midden in een wereld gemaakt van blokken, spiralen, confetti en allerlei andere dingen die je kunt beïnvloeden. Door middel van de Dual Shock controller kunnen objecten met een soort engel vanuit een lichte buiging in andere richtingen worden bewogen, gebruikt, afgewezen – om het maar simpel te zeggen beïnvloed. Wat snel een beetje saai is, is in werkelijkheid een soort tutorial, omdat in deze gekke ruimte de ontwikkelaars je alle belangrijke functies bieden. Het punt is alleen. Het is niet eenvoudig uit te leggen, maar je laat alles aan je eigen nieuwsgierigheid over, om vertrouwd te raken met de elementen van het spel en de besturing. Zonder bewijs is dat niet zo, want zodra je naar de Controller kijkt, zie je een paar Tooltips voor de Knoppen.

Onwetendheid beschermt niet tegen oplossingen!

Uiteindelijk komt zelfs aan het mooiste nummer een einde en uiteindelijk in het eigenlijke spel – alles is gehuld in een vloeiende overgang, een systeemcrash. Dit vernietigt het milieu, en ineens word je wakker met het geluid van een zachte tape-liedjes in een tent. Wij denken dat het in ieder geval een tent was, maar wat moeten we nu doen? Bewegen werkt niet, er gebeurt veel om ons heen. Help wat moet ik doen? Zoals al vermeld, wordt u niet aangegeven. Het spel bouwt voort op uw rijkdom aan ideeën, observatievermogen en elk onderdeel van de game-engine. Je hebt dus waarschijnlijk heel snel begrepen dat de doeken van de tent kunnen worden afgebroken en vervolgens in de wind kunnen vliegen, wat je meer inzicht geeft in de woestijn achterin.

Maar wat is het? De tentstangen bewegen plotseling! Vol verbazing zie je een enorm monster, geheel van papier, dat met je probeert te communiceren. Natuurlijk niet in woord en tekst, maar eerder met gebaren en daden, die ook opnieuw geïnterpreteerd moeten worden, en zo de oplossing van de puzzel bij moeten dragen, die niet eens werd geplaatst, maar gewoon zoals hij is. Ons enorme Monster geeft ons na de succesvolle voltooiing als dank een steen die ons de mogelijkheid geeft om te teleporteren, om de hele wereld en nieuwe wezens te ontdekken.

Wat doe ik hier, op deze vreemd mooie plek?

Als je het concept eenmaal hebt geïnternaliseerd, kun je snel een goed verloop van het spel vinden. In een mum van tijd zie je hoe de omgeving kan worden gemanipuleerd, waarbij alle bewoners op weg worden gestuurd naar hun bestemming. Helaas komt een van de grootste zwakke punten van het spel ook hier tot uiting. De ontwikkelaars zijn toegewijd aan het concept dat er niets wordt uitgelegd, maar helaas zijn de taken niet erg veeleisend en zijn het eerder eenvoudiger puzzels. Het voelt vaak als een virtueel bezoek aan de dierentuin. Het duurt een tijdje voordat de game met de dieren omgaat, maar helaas is er op elk moment een echt dierenparkgevoel. Over het algemeen is het spel nog niet afgelopen, veel gebieden zijn gewoon leeg en niemand weet waarom zoiets bestaat. Ook diverse animaties zijn soms behoorlijk volwassen.

Ondanks deze omstandigheden en ondanks de lage resolutie van de PSVR is de game erg mooi. Af en toe zou je echter willen dat de grafische resolutie iets gedetailleerder zou zijn, om meer in deze wereld te verliezen. Wie denkt nu dat je aan het spelen bent Papieren beest gewoon lineair en toen was het mis, want in het level zitten kleine regenboogstenen, die je wilt verzamelen voor de Sandbox-modus, waarin je controle over je eigen wereld hebt, nieuwe dieren, planten of evenementen kunt ontgrendelen.

CONCLUSIE

Papieren beest is een prachtig vermakelijk Virtual Reality-puzzelspel, waarvan het grootste probleem is dat er niets is verklaard. Waarschijnlijk hebben de makers van dit spel daarom niet besloten de puzzels te moeilijk te maken. Het gebrek aan uitdaging is juist voor hardcore gamers een reden om zich heel snel te vervelen en snel door het spel te rennen zonder het voldoende te waarderen. Bovendien moet je niet alleen de wens hebben om tot het einde te spelen. Maar de Sandbox-modus is gewoon een goed bedoeld idee en heeft potentieel, aangezien je op de lange termijn zijn eigen wereld kunt creëren, maar helaas niet bedoeld om lang te doen, goed is goed. Hij verveelt zich snel, en met uitzondering van kleine gebeurtenissen, zoals het ontketenen van stormen of explosies, is dit net een beetje leuk. Globaal genomen, het Papieren Beest , een mooi, klein en vermakelijk spel, weliswaar niet voor de hardcore gamer, maar toch om een ​​paar uurtjes in een andere wereld te ontvoeren.

Wat is een papieren beest? Een reis in de virtuele puzzel: de realiteit van het wilde en gesimuleerde ecosysteem.
Platformen: PSVR
Getest: PSVR
Ontwikkelaar / Uitgever: Pixelrif
Uitgave: 24. Maart 2020
Koppeling: Officiële website