Filmkritiek: IT: Hoofdstuk 2

Twee jaar geleden gewassen IT: Hoofdstuk 1, ongeveer 700.000 miljoen dollar aan de kassa en werd de meest succesvolle horrorfilm aller tijden. Niet ten onrechte, zo bleek. Regisseur Andy Muschietti zorgde voor een relatief vrije, maar functionele bewerking van Stephen King’s 1200 pagina’s zware epos. Het idee om de feitelijk met elkaar verweven tijdniveaus in twee films te delen, bleek een slimme zet. IT: Hoofdstuk 1 lag zo op de strijd van een kleine groep kinderen tegen de monsters in het Clowns-Format en was een geweldige Coming-of-Age-film met een vleugje horror. Kan nu de laatste confrontatie tussen de Club, de verliezers en IT gelijkelijk zijn?

Inhoud

Het is 27 jaar geleden dat de Club van de verliezer van de bovennatuurlijke wezens Pennywise (Bill Skarsgård) de betekenis van angst leerde. Sindsdien hebben haar leden in alle richtingen verspreid, elkaar, evenals de gebeurtenissen in Derry, vergeten en een succesvol leven geleid. Bill Denbrough (James McAvoy) is een succesvolle schrijver geworden en vanwege zijn slechte bekendheid. Beverly Marsh (Jessica Chastain) heeft naam gemaakt als modeontwerpster, maar is getrouwd met een huistiran. Eddy Kaspbrak (James Ransone) verdiende als risicoanalist zijn geld en is onder de duim van zijn vrouw, het ding lijkt verontrustend op een jongere versie van zijn moeder. Richie “Schandmaul” Dozier (Bill Hader) heeft zijn zinnen gezet op een verdomd goede stand-upcomedian in spe. En de ooit overgewicht Ben Hanscom (Jay Ryan) is gemuteerd tot een sexy architect. Alleen Mike Hanlon (Isaiah Mustafa) was terug in Derry. Van de gebeurtenissen van de dag in reliëf, achtervolgde hij als bibliothecaris en kroniekschrijver de sporen van IT in het verleden. Wat betreft het verdwijnen in Derry, beginnen de kinderen Mike aan te vallen bij de incidentie van de Club van de verliezer om je te herinneren aan je eed: Mocht HET ooit terugkeren, dan zal het er ook zijn om het Monster voorgoed te doden. En dus gaan ze in Derry naar je grootste angsten. Aan Stan Uris (Andy Bean), die een bad neemt.

Kritiek

IT: Hoofdstuk 2 speelt in ons heden en vertelt het verhaal van hoe de volwassen Club van de verliezer voor de laatste keer op Pennywise, de dansende Clown, toeslaat. De film komt over lange afstanden anders over, zoals je zou verwachten van een Stephen King-bewerking. Was het eerste hoofdstuk verrassend genoeg met wat humor ertussen gezet IT: Hoofdstuk 2 van er bovenop. Dit is voor een groot deel van de presentatie van Bill Hader te danken aan de, het moet gezegd worden, waarschijnlijk de beste prestatie in de ploeg volwassenen. De algemene enscenering van de regisseur is echter ontworpen voor komedie. Vaak worden gevestigde, echt succesvolle momenten van spanning, en op het hoogtepunt door een onhandige spreuk onschadelijk gemaakt. Je zou IT: Hoofdstuk 2 Als je iets verkeerd doet, zou je beweren dat de Gags niet werken, maar gezien de eigenlijk heel duistere sjabloon verwacht je dat niet.

Sommige critici hebben beschuldigd IT: Hoofdstuk 2 , dat het met zijn bijna drie uur durende speelduur lang faalt. Dit is een punt van kritiek dat ik persoonlijk niet kan schrijven. Integendeel, ik was behoorlijk verrast toen het ineens tot de finale kwam. Ik moest gewoon heel leuk zijn om naar te kijken, zoals Bill, Beverly en co. vierden hun eigen hereniging met Pennywise. De ontmoetingen met de kinderverslindende entiteit worden doorgaans op een zeer creatieve manier uitgevoerd en zorgen daardoor voor een zekere twinkeling in de ogen. Er was dus een terugkeer van de melaatse in hoofdstuk 1. Zijn uiterlijk gaf me een zeer weerzinwekkende manier om te lachen, omdat hij me meenam naar Sam Raimi-films als Kwade Dood of Sleep me naar de hel herinnerd. Echte horror komt binnen IT: Hoofdstuk 2 is nogal zeldzaam, maar eerlijk gezegd vind ik dat het literaire sjabloon eerder door extreme brutaliteit en wreedheid jegens kinderen wordt gekenmerkt door sterke horror.

Wat echter de bovengenoemde wreedheid en wreedheid betreft, blijft zoals het is IT is: Hoofdstuk 2 van de roman is niets verschuldigd. Het spuit het bloed rond, vliegende lichaamsdelen, en IT wordt meer dan ooit afgeschilderd als een jachtsysteem, dat de Clown gebruikte als aas, om zijn naïeve en onschuldige prooi te pakken te krijgen. Grote lof op dit punt voor Bill Skarsgård, de Pennywise die opnieuw met vlag en wimpel wordt belichaamd. Pennywise is geen sadist, hij staat op het punt zijn voormalige kwelgeesten te vermoorden, nee, hij wil je zien lijden en wanhopen, verbrijzelen, voordat hij je verslindt. Skarsgård geeft de clown een bijna kinderachtig, door haat gedreven wezen, dat op de een of andere manier tegelijkertijd verontrustend en vermakelijk kan zijn. Zonder twijfel de grote kracht van de nieuwe aanpassing.

Iets verontrustends vond ik de structuur van de film. IT: Hoofdstuk 2 voelt soms als een afleveringsfilm. In het tweede derde deel van het eigenlijk goed geharmoniseerde wordt gescheiden, Cast naar Derry op zoek naar herinneringen om door te bladeren. Vaak zijn deze afzonderlijke afleveringen oogverblindend en vervolgens weer verdeeld in het verleden. De Transitions in the Childhood van de personages, waarin we de vriendelijke kracht uit hoofdstuk 1 zien, zijn gemaakt van super, aangezien je de meeste tijd opoffert aan een snee. Voel nog steeds IT: Hoofdstuk 2 als geheel niet werken.

Ik hou van de boeken van Stephen King. Maar ik als fan geef toe dat de meester erg goed is in mysteries, maar het zijn absoluut slechte meesters, dit is een coole manier om op te lossen – een feit dat ook in IT: Hoofdstuk 2 meer dan eens worden benadrukt. Ook in HET was de auteur van verschillende beslissingen in zijn verhaal, waardoor de essentie achter het masker van de clown bijna verpest was. Wat dat betreft keek ik met een zeurende Twijfel in de richting van IT: Hoofdstuk 2. Zou de film deze fout (voor mij) kunnen oplossen? Het antwoord is ja!". Ze suggereren de oorsprong van het monster, zonder hem naar het mysterieuze te hoeven brengen. Zelfs zijn ‘echte’ vorm was een compromis, dat ik zeer geschikt vond.

CONCLUSIE

IT: Hoofdstuk 2 is in mijn ogen wat zwakker dan zijn voorganger. Wat meer te maken heeft met de narratieve structuur, zoals in de enscenering. Het vervolg op verrast met enkele van de meer goed functionerende, humoristische momenten. Maar misschien wel de Horror die voor de stof zou zorgen. Qua brutaliteit blijft de verfilming van zijn sjabloon op elk moment achter. Andy Muschietti laat de bloedstroom drijven wat de wreedheid van de prooi van het verzet van de clown is. Jij realiseert IT is: Hoofdstuk 2 van het hogere budget aanzienlijk. De film is van hoge kwaliteit gefilmd, ziet er zeer goed uit en is te overtuigen van de effecten. De cast is over de hele linie goed, maar alleen Bill Hader en Bill Skarsgård springen er echt uit. Is IT: Hoofdstuk 2 Dus, een goede boekverfilming? Als je het strikt bekijkt misschien omdat je je wat vrijheden neemt ten opzichte van het origineel – niet altijd ten koste van het verhaal! Je kan zien IT: Hoofdstuk 2 en zijn voorganger, maar als afzonderlijke werken werken ze als een geweldig exemplaar!