Versnellingstactieken in de test

Versnellingen tactiek pogingen om een ​​evenwicht te vinden zijn op het eerste gezicht gedoemd te mislukken: het duwt een merk, dat door zijn brute actie naam heeft gemaakt onder fans, in een X-COM geïnspireerd strategiespel. Wat in eerste instantie vreemd lijkt, blijkt een tweede look die net zo natuurlijk is als je zou denken, omdat de Action-set in de kern het DNA is, de noodzaak om het te spelen voor dit soort strategie: je vindt dekking, probeert jezelf ideaal te positioneren en houdt gelijke tred met zijn broers en zussen in de wapenrusting van enorme hordes vijanden in Bay. De sterren zijn zo gunstig denkbaar, maar Gears Tactics kan met het grote vierkante hert X-COM meeteenheid?

Twaalf jaar vóór de gebeurtenissen van de eerste Oorlogswapens we beleven het verhaal van de soldaat Gabriel “Gabe” Diaz. De gespierde vechtmachine en vader van de latere heldin Kait Diaz is zichtbaar getekend door de verschrikkingen van de oorlog tegen de Locust. Nadat een mislukt gebruik de ervaren tacticus zelf heeft gedegradeerd, en wegkwijnt als monteur in de vloot voor je, vrij van enige verantwoordelijkheid. Maar helaas speelt het leven zelden zoals je het wilt en dus bevindt Diaz zich plotseling weer in de rol van leider van een kleine ploeg. In de gelederen van de Locust is Ukkon beschuldigd van een bijzonder gevaarlijk exemplaar van zijn ras. De krachtige en zeer intelligente wezens zijn verantwoordelijk voor steeds grotere creaties in de gelederen van de indringers. Het is dus een geschenk en zijn kameraden, de daaruit voortvloeiende bedreiging voor het volk, maken er een einde aan.

Beter goed gekopieerd dan slecht zelf ontworpen?

Zoals reeds vermeld, is georiënteerd Versnellingen tactiek op het gebied van gameplay voor de X-COM serie. We zullen het besturen vanuit isometrisch perspectief, maximaal vier eenheden. Het doel is om optimale dekking te vinden en de vijand te verslaan door een bekwame flank voor maximale schade. Zelfs als Versnellingen tactiek Door sommige componenten – zoals het isometrische perspectief – te delen, kent het genoeg speelse verschillen, waardoor het spel een eigen identiteit krijgt. Dus Versnellingen tactiek grote waarde aan zijn geschiedenis in de gebruikelijke goede kwaliteit en intensiteit om te vertellen. Dit rijdt Uitrusting tactiek met nette en brachiale geënsceneerde scènes in het vooruitzicht. Met een team van maximaal vier Gears kun je de Locust op de Pelle steunen. Er zijn verschillende eenheden beschikbaar, allemaal met hun eigen positie voor je – wat nadelen. De paramedicus ondersteunt je jager met genezing en verschillende verbeteringen, maar de schade die wordt aangericht is veel solide middelmatigheid. De wapenspecialist richt schade aan met zijn Gatling Gun voor een verschrikkelijke treffer, maar vanwege het gewicht van zijn uitrusting wanneer hij nogal langzaam beweegt. De verkenners zijn op hun beurt met je stealth-modus ideaal om onopgemerkt het slagveld te verkennen, maar met je Shotgun slechts een korte afstand. Daarnaast is er de voorhoede en de Sniper. Om te kunnen zegevieren in een missie is daarom de balans van het team de doorslaggevende factor. Als je een missie succesvol voltooit, krijg je ervaring met het aantal punten dat met toenemend puntenniveau in de betreffende Skill Trees kan worden geïnvesteerd en zo wordt je kampioen afhankelijker van wat je wilt uitbreiden.

Spieren, bloed en verrassend veel hersenen

Versnellingen tactiek speelt voor een turn-based strategiespel verbazingwekkende dynamiek. Dit effect wordt onder meer bereikt doordat er grotendeels wordt afgezien van een bewegingsraster. De personages kunnen vrij bewegen vanuit de patronen op het slagveld. Elk personage heeft drie actiepunten. In tegenstelling tot veel andere genrecollega's is het aan ons om de actiepunten naar behoefte vrijelijk te verdelen. We gebruiken het voor beweging, om vaardigheden te activeren of drie keer achter elkaar aan te vallen – wij beslissen. Dit aangename tempo en vrijheid in de gevechten. Tactisch is vooral belangrijk omdat er een groot aantal bekende executies zal plaatsvinden. Met de kettingzaag of bajonet beginnen we de zieke Locust in kleine plakjes te demonteren. Van de Kills wordt niet alleen verwacht dat ze sappig zijn, ze brengen ook een enorm strategisch voordeel met zich mee, omdat ze per Nahkampfkill een extra actiepunt opleveren voor elk lid van onze eenheid. We zullen deze ook nodig hebben, omdat onze vijanden niet alleen visueel geweldig zijn, maar ook heel slim met elkaar omgaan. Een executie moet dus altijd als goed worden beschouwd, omdat je uitrusting vrij in het veld kan zijn... met rampzalige gevolgen voor lijf en leden.

Het zou één van je soldaten toch moeten betrappen, kreeg je één keer per schermutseling de kans om heldhaftig en met een gewonde terug in de strijd op te staan. De soldaat gaat nog een keer in de knie, hij moet als teamgenoot gereanimeerd worden. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan, want de Locust zal je proberen door middel van “Monitoring” vast te stellen. De monitoring is binnen Versnellingen tactiek vaker gebruikt dan bijvoorbeeld in X-COM 2 , en het is vrijwel nooit mogelijk om zonder de schade hiervan te ontsnappen. Er zijn weliswaar vaardigheden die ervoor kunnen zorgen dat de Monitoring-modus wordt onderbroken, maar aangezien de cooldown relatief lang duurt, moet deze met voorzichtigheid worden gebruikt. Daarom is het niet zelden nodig om rekening te houden met een bepaalde hoeveelheid schade in het eigen handelen. Een heel spannende aanpak, denk ik.

Er mist iets

Versnellingen tactiek biedt zijn soldaten de mogelijkheid om visueel aan te passen. De ‘achterban’, zoals ik de willekeurig gegenereerde strijders graag noem, we hebben absolute creatieve vrijheid. Gezicht, haar, baarden (bij vrouwen), tatoeages en harnassen, en hun kleur, er zijn geen grenzen. Anders wordt er gekeken naar de drie helden, die het centrale punt van het verhaal vormen, en ook in de tussenfilmpjes verschijnen. Alleen wapens en bepantsering kunnen worden aangepast.

Hoe leuk ik de gevechten ook vond, zo rudimentair vond ik een deel van het missieontwerp. Deze dozen beschermen gedurende een bepaalde periode, redden deze soldaten, binnen een bepaalde periode, vernietigen dat doelwit, enzovoort. Hoewel het niet bijzonder slecht is, aangezien de missies de basis vormen voor spannende gevechten, zou iets meer creativiteit en afwisseling wel leuk geweest zijn. Naast de verhaalmissies zijn er willekeurig gegenereerde side-quests, waarin de banen moeten worden op smaak gebracht met een verscheidenheid aan modifiers, en het lonkt naar krachtige buit als beloning, waarmee de waarden van onze eenheden netjes kunnen verbeteren. Ook hier worden de handelingen helaas na een tijdje herhaald, maar ik heb toch vooral plezier gehad. Een soort missie die ik heb leren haten: de bergingskratten! Hierin heb je bergen van drie dozen, terwijl het slagveld kleiner wordt door vallende bommen. Hij zei dat de drie dozen, je moet het extractiepunt bereiken. Je weet echter niet waar dit zal zijn. De dode zone verplaatst zich elke ronde meer naar het noorden en drijft onze eenheid ervoor. Het bevat de derde doos in het oosten en het extractiepunt verschijnt in het westen. Je kunt de missie opnieuw starten, ongeacht de prestatie, omdat je geen kans hebt. Als geschreeuw van de frustratiefactor!

Helaas zijn er sindsdien uitmissies en geen tactiekcomponent Versnellingen tactiek volledig op basisopbouw en onderzoek achterwege gelaten. Jammer, want ik zou het heel spannend gevonden hebben. Hoewel er buit is die kan worden gebruikt om wapens te verbeteren, beslist de willekeurige waarde altijd en tart deze onze controle.

Grafisch uiterlijk Versnellingen tactiek heerlijk! Ik werd op mijn machine geglipt (zie Infobox) om op maximale grafische instellingen in 4K te spelen, en ik ben zelden onder de 45 FPS. Af en toe had het spel echter last van kleine bugs. Ik heb de missies dus een paar keer niet kunnen voltooien omdat mijn personages niet meer konden worden belast. Wel moet gezegd worden dat ik met een Beta Build heb gespeeld en dat een mogelijke Day One Patch in de Test nog niet is inbegrepen.

CONCLUSIE

Ik heb er veel plezier mee gehad Versnellingen tactiek. Hoewel ik het gebruik van de Setting van de serie altijd leuk vond, kon ik mij met de Shooter Gameplay nooit vrienden maken. In dit opzicht was ik van het idee, de Versnellingenscenario in een turn-based strategie Spelachtig X-COM om te bewegen, erg onder de indruk. In principe is de serie met hun focus gericht op gevechten om te dekken, meer dan voorbestemd voor tactiekimplementatie, en daarom voelt het vanaf minuut één meer dan natuurlijk om zijn Gears vanuit het Iso-perspectief te besturen. De gevechten zijn meestal – ondanks het rudimentaire missieontwerp – erg intens, spannend en zelfs op normaal niveau vooruitstrevend. Het is leuk, zijn soldaten en bouw, ook al betaalt de band je helaas nooit helemaal voor het uitrekken ervan in de X-COM 2 bouwt. Het verhaal is misschien wat dun, maar dankzij hoogwaardige tussenfilmpjes wordt een bombastische scène neergezet. De technische aspecten van Versnellingen tactiek met een paar kleine eigenaardigheden Shine. Het karakter- en omgevingsontwerp is verbluffend. Helaas is het missieontwerp niet altijd van hetzelfde hoge niveau, en een onderzoekscomponent buiten de gevechten zou geweldig zijn geweest. Daarom, Versnellingen tactiek het komt erop neer dat het een zeer goed, maar niet uitmuntend strategiespel is geworden.

Wat is Gears-tactiek? Een mix van turn-based strategie en Gears of War.
Platformen: PC
Getest: PC Intel Core i5-6500, 8 GB RAM, Radeon RX Vega
Ontwikkelaar / Uitgever: Spatschade, Black Tusk Studios/Xbox Game Studios
Uitgave: 28 april 2020
Koppeling: Officiële website
Het testpatroon geleverd door: Microsoft/Xbox