Dakar 18 wordt getest

Dakar 18 maakt, zoals vrijwel geen ander spel van de afgelopen maanden, duidelijk hoe belangrijk het is om je niet alleen te concentreren op individuele gebieden of specialiteiten in de ontwikkeling van videogames, maar altijd het grote geheel in de gaten te houden. De laatste lijkt Big Moon te zijn geweest, maar op verschillende manieren …

Realisme in videogames is een veelzijdig en deels ook lastig iets. Enerzijds betekent een steeds hoger realisme niet noodzakelijkerwijs een betere game-ervaring. Racegames zijn bijzonder goed, toch: als een ontwikkelaar overdrijft met het realisme van de natuurkunde – bijvoorbeeld eenvoudigweg 1:1 de rijdynamiekroutines overneemt van de simulator van een sportwagenfabrikant of motorsportteam – is het geheel niet alleen categorisch onspeelbaar met een controller, maar zal ook anderszins vrijwel elke gokker tot wanhoop drijven. Aan de andere kant bestaat een racespel zelden uitsluitend uit rijfysica: carrièreontwikkeling, aanpassingsmogelijkheden, schademodel, baankeuze en -ontwerp, geluid en de eigenaardigheden van de afzonderlijke disciplines … dit alles en nog veel meer moet resulteren in een harmonieus geheel afbeelding. En dat is geen gemakkelijke taak. Waarom plaats ik deze excursie aan het begin van de recensie van Dakar 18? Want juist dit spel is helaas een behoorlijk goed voorbeeld van wat er gebeurt als je dat gewoon niet kunt.

De schoenmaker en zijn laatste

Ontwikkelaar Big Moon heeft tien jaar ervaring – alleen vooral als leverancier voor andere studio’s zoals Milestone (MotoGP of WRC) of Bigben (Flatout 4), maar niet als hoofdontwikkelaar. Meestal ging het om 3D-kunst, modellen en dergelijke. Dit zie je ook bij het spelen van Dakar 18, wat eigenlijk hun debuutstuk is in termen van volwaardige en behoorlijk ambitieuze racegame. Graphics, voertuigmodellen en omgevingsweergave: alle 1A. De door de bank gelicentieerde auto's, vrachtwagens, quads en motorfietsen, inclusief echte coureurs, zijn uiterst gedetailleerd en de 1:1-landschappen van wat waarschijnlijk de zwaarste rally ter wereld is, overgebracht van de realiteit naar het spel, zijn net zo uitgebreid en indrukwekkend als zou je hopen. Bovendien slagen de ontwikkelaars erin om fantastische weerseffecten en prachtige lichtstemmingen uit de gebruikte Unreal-engine te halen. Dus als je dankzij de vloeiende dag-/nachtwisseling en realistische weersveranderingen 's nachts voor het eerst over duinen kijkt die alleen door de koplampen worden verlicht, terwijl een bliksemflits door het diepe zwart van de nacht snijdt, kan je mond even open blijven.

Je ziet ook dat de dames en heren van Big Moon een echt hart hebben voor racen en de Dakar in het bijzonder. In plaats van simpelweg de licentie te bemachtigen en een racegame in elkaar te zetten, hebben ze feitelijk alle bijzonderheden van dit evenement vastgelegd. De grootste daarvan is de route: wie de Dakar ooit op tv is tegengekomen, weet dat hier geen wegen of vaste routes zijn. De grootste uitdaging voor de deelnemers aan dit uithoudingsevenement is dan ook niet om zo snel mogelijk te zijn, maar om de juiste weg te vinden en veilig aan te komen aan het einde van de etappes, die doorgaans enkele honderden kilometers lang zijn. In het spel is het niet anders: ‘Maak een korte rit voor een rondje’ wordt hier meestal niet gespeeld. Terwijl de eerste etappe van de Dakar – zoals ik al zei: alles is realistisch overgezet in de game – nog steeds binnen een paar minuten klaar is, moet je bij de start van de tweede een hele tijd niets meer doen.

Welkom in de woestijn

Zeker niet als je al moeite hebt om zonder ongelukken de weg van de gokkersplek naar de keuken te vinden. Terwijl op de eenvoudigste moeilijkheidsgraad een onrealistisch punt op de HUD je helpt je weg te vinden, moet je vanaf het tweede uitdagingsniveau het roadbook kunnen lezen, dat werkt met GPS-aanwijzers, tekeningen van speciale punten in het landschap en informatie over gereden kilometers. Zo haast je je van checkpoint naar checkpoint. Beginners wordt sterk aangeraden om niet alleen met de laagste moeilijkheidsgraad te beginnen, maar voorlopig ook om in een auto of vrachtwagen te racen. Daar heb je nog een bijrijder, die je de routenotities voorleest en het roadbook altijd overeenkomstig omdraait. Op een motor of quad moet je het allemaal alleen doen.

Zelfs als er iets kapot gaat, moet je het alleen op twee wielen afhandelen: Schade repareren of je collega’s uit de modder helpen met behulp van trekhaken… het kan allemaal in Dakar 18. Dat betekent: je kunt ook uit- of afstappen en op elk gewenst moment de omgeving te voet verkennen – er is zelfs een kleine minigame waarmee je de podia vrijelijk kunt verkennen en naar schatten kunt graven … zomaar.

Jammer is het echter precies wat je ervaart tijdens het rijden en leven in de woestijn, dat deel van de game dat het gebrek aan ervaring van de ontwikkelaars duidelijk maakt (samen met een bepaalde tijdsdruk, nemen we aan): De rijfysica is iets tussen onrealistisch en ronduit slecht, er was helemaal geen stuurondersteuning bij de lancering van de game, de AI (alle coureurs starten vertraagd – maar zo nu en dan kom je andere deelnemers tegen) gedraagt ​​zich soms angstaanjagend dom, het motorgeluid is nodig aan verbeteringen en de animaties van de coureurs doen denken aan die van Lara Croft… in de eerste Tomb Raider uit 1996.

Lopende werkzaamheden

Je kunt de ontwikkelaars op zijn minst niet kwalijk nemen dat ze niet weten wat ze hebben gemaakt. Sinds de lancering in september zijn er zeven(!) patches uitgebracht voor de pc-versie. De ondersteuning voor enkele van de meest voorkomende stuurwielen is toegevoegd, de technologie en rijfysica zijn verbeterd en een hele reeks bugs en fouten is gecorrigeerd. Maar dat we nu volgens ontwikkelaars bij versie 0.7 van de game zitten, zegt waarschijnlijk veel. Zelfs ongeveer een maand na de lancering is het goede stuk waarschijnlijk nog niet echt ‘af’. Het is dus niet verwonderlijk dat de multiplayer-modus niet noodzakelijkerwijs te kampen heeft met overbevolking. Er is tenminste een splitscreen-modus – helaas tegenwoordig een zeldzaamheid.

CONCLUSIE

Persoonlijk keek ik erg uit naar Dakar 18 – naar mijn mening verdiende de historische rally het gewoon om als een spel te worden geïmplementeerd – en de aanpak hier was echt goed: gigantische gebieden, gelicentieerde en gevarieerde voertuigen, realistische navigatie en mooie graphics. Jammer dat uiteindelijk te veel onvolkomenheden, zoals een verprutste natuurkunde, er de spot mee drijven. Hoewel de eerste zeven(!!!) patches al enige verbetering in zicht hebben gebracht, zal Dakar 18 uiteindelijk slechts gemiddeld eten opleveren, wat alleen aan echte fans kan worden aanbevolen.

• Wat is Dakar 18? Realistische implementatie van de Dakar Rally met originele licentie voor evenement en voertuigen.
• Platformen: PlayStation 4, Xbox One, pc
• Getest: PC, PlayStation 4
• Ontwikkelaar / Uitgever: Grote Maan / Diep Zilver
• Uitgave: 25 september 2018