Filmkritiek: Operatie: Overlord
Films die zich afspelen in de Tweede Wereldoorlog zijn overal te vinden. De meeste ervan geven echter min of meer accuraat de historische gebeurtenissen van de oorlog weer. Ze hebben zelden te maken met geheime nazi-laboratoria waarin bovenmenselijke superzombies worden gefokt. En als je dat doet, ben je er vrij zeker van dat je diep in het B- tot C-filmbereik zit. Maar producer J.J. Abrams brengt ons een vertegenwoordiger van dit genre naar de mainstream cinema en wil er flink geld mee verdienen en dus lijkt dit recept helemaal niet verkeerd.
INHOUD
Aan de vooravond van D-Day moeten de jonge Boyce en zijn even onervaren kameraden, nadat ze boven Frans Normandië uit een vliegtuig zijn gesprongen, een delicate en zeer belangrijke opdracht voltooien. In een klein dorp hebben de Duitsers een basis gebouwd waarin zich een radiostoorzender bevindt. Onder bevel van de door de strijd beproefde korporaal Ford moeten de troepen deze zender uiterlijk om 06.00 uur buiten werking stellen om luchtsteun te verlenen aan de landende troepen.
Bij de doelaanpak gaat echter alles mis. Hun vliegtuig wordt geraakt en dus slaagt slechts een handvol mannen, rond Boyce en Ford, erin om überhaupt levend de grond te bereiken. Als ze eindelijk in het dorp aankomen, beseffen ze ook al snel dat hier niet alles klopt. En voordat ze het weten, is de stoorzender hun kleinste probleem ooit.
© 2018 Paramount-foto's
CRITIEK
Hoewel nooit echt doorgedrongen tot de reguliere cinema, zijn de verhalen over geheim en gruwelijk onderzoek van de nazi’s, die eindigen in meer horror dan oorlogsfilms, zeker niet nieuw. Op deze gebieden voelt het geheel echter behoorlijk fris aan en onderscheidt het zich op een verfrissende manier van het gebruikelijke superhelden- of sciencefictionspektakel. Ook de nogal brutale, en dus pas vanaf 16 uitgebrachte, weergave benadrukt Operatie: Overlord uit de ietwat bloedeloze eenheidsbrij van deze dagen. Wat hij nog steeds niet is geworden, is een horrorfilm. Geschikter zou een bovennatuurlijke actiefilm met horrorelementen zijn.
Een grote troef met dit alles is natuurlijk voor een film van dit soort, een koninklijk budget. Dit zorgt voor de gebruikelijke goedkope make-upeffecten en veel nepbloed, maar ook voor behoorlijk goede oorlogsimpressies, geloofwaardige achtergronden en een competente cast. En in tegenstelling tot MEG, dat in de zomer uitkwam en eveneens bedoeld was om B-Movie-fans naar de bioscoop te lokken, is ook hier iets met deze voordelen gedaan.
© 2018 Paramount-foto's
In tegenstelling tot de bovengenoemde film hebben we hier niet te maken met een cynische poging om met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk winst te maken. De nadruk lag hier duidelijk op plezier. Op geen enkel moment Operatie: Overlord beweren een film van hoge kwaliteit te zijn. Hij wil gewoon entertainen met zijn belachelijke plot en een constant hoog tempo, ook al gaat de logica vrij snel verloren. Maar dat wordt vergeven in een verhaal over onoverwinnelijke nazi-zombies.
Als je wat meer moeite had gedaan om niet alle personages op sjablonen te laten lijken en alle verhaalwendingen te voorspelbaar had gemaakt, zou je misschien zelfs over een hele goede film kunnen praten in plaats van over een onderhoudende “Guilty Pleasures”. En ook al heeft de film nauwelijks lengte, 5-10 minuten minder had het best goed gedaan, want vooral het laatste derde deel is bijna iets te veel van het goede. Zelfs de beste confrontatie begint op een gegeven moment te tekenen.
© 2018 Paramount-foto's
Bekende gezichten zijn nauwelijks te zien Operatie: Overlord, maar dat houdt het niet tegen, want de hele cast doet heel goed zijn ding en heeft er duidelijk plezier in. Dat de personages die hij neerzet, zoals hierboven vermeld, wat eendimensionaal overkomen, heeft meer te maken met het script dan met de acteerprestaties.
Effect-, stunt- en make-upwerk komt overeen met het budget en onderscheidt zich daardoor ver van wat er verder in het genre wordt aangeboden. Ook qua camera, montage en uiteraard regie wordt er vakkundig gewerkt. Geen echte blunders, maar niets bijzonders. De ietwat overdreven heroïsche en verder vrij generieke soundtrack heeft niet noodzakelijkerwijs een negatief gewicht, maar kan ook niemand naar de kust lokken.
© 2018 Paramount-foto's
FAZIT
Als je ongeveer 2 uur vermaakt wilt worden zonder je hoofd te belasten, maar ook zonder je intelligentie te beledigen, kun je niet veel verkeerd doen Operatie: Overlord. De film serveert naar mijn smaak iets te veel clichés en is meer dan alleen voorspelbaar, toch is de bloedige actiejacht nog steeds leuk om naar te kijken. Of je naar de bioscoop moet is aan jou, maar een toekomstig succes voor een thuisrelease lijkt voorgeprogrammeerd, want even voor een grappig rondje op de filmavond is de film gemaakt zoals gemaakt.
