Dragon Ball Z: Kakarot in de test

Dragonball is terug! Na lang wachten op fans van de cult-anime tot nu toe, Dragon Ball Z: Kakarot verscheen, en daarmee ook het eerste volwaardige rollenspel voor de gelijknamige Japanse animatieserie. Ten slotte, omdat het landschap van de game in het verleden rondkeek, is de Dragon Ball-franchise erg mager. In aanvulling op Dragon Ball FighterZ er was nauwelijks een titel van de consument, evenals critici en werd goed ontvangen. Wie niet geïnteresseerd is in klassieke vechtspellen, keek door de vingers. Met Dragon Ball Z: Kakarot heb de ontwikkelaar geprobeerd CyberConnect2 , de nieuwe uitloper hiervan is een leemte die moet worden opgevuld. Of het je lukt?

Nostalgieniveau hoger dan 9000

Zoals typerend voor de meeste Dragon Ball-spellen, Dragon Ball Z: Kakarot naar de gelijknamige Anime. Het grote verschil, waarbij de meeste spelers bekend zijn met de materie, en ook met het ene of het andere spel, is dat de nieuwe aanpak veel uitgebreider omgaat met de action de template. Zo zijn bijvoorbeeld karakters overgenomen uit Dragon Ball Z weet het niet, of helemaal niet, maar slechts een kleine bijrol in dat stuk, of zelfs de oorsprong ervan in het oude origineel uit 1986. Ook bij de memorabilia laten de ontwikkelaars oude scènes uit de Japanse animatieserie zien, die de achtergrond verklaren van alle personages en hun relatie tot elkaar nauwer. Voor fans is dit een welkome verrassing, vooral omdat deze is gemaakt. Vergeet niet om waarden op te geven voor de scènes om naar te kijken. Pure nostalgie. Bovendien vecht je aan de kant van de Z-krijgers, niet alleen aan de bekende Freeza, maar aan alle antagonisten, om te bieden wat de Anime te bieden heeft. Kort: Dragon Ball Z: Kakarot vertelt het verhaal rond de Z-warriors van het begin tot het einde.

Typerend voor Japanse animatieseries is dat iets “je eigen” Humor uiteraard is. De toespraak is overdreven door het deel, kitscherige scènes, wat de kenners van het sjabloon zeker weten. Ik zou zeggen dat de nostalgiefactor een grote rol speelt in hoe je de plot opvat. Het is duidelijk dat het epische verhaal van de sterkste krijger de 11 is. Universum in ieder geval, maar tegenwoordig is het op de gebruikelijke manier aanzienlijk hoger Narratief niveau. Wie hoopt op een waterdicht verhaal, dat voldoende diepgang kent, vindt in de nieuwe rollenspelgame van de Dragonball-serie niet wat hij zoekt.

Andere dimensie, dezelfde kwaliteit

De stemhebbende tussenfilmpjes kunnen in het Engels of Japans zijn. In beide gevallen werd dit verzorgd Bandai Namco Entertainment heeft gelukkig de originele speaker in de boot te krijgen. Dit betekent in omgekeerde conclusie dat het geluid een zeer hoge kwaliteit met zich meebrengt. Jammer is het uiteraard wel dat er geen Engelse nasynchronisatie is, echter ben ik van mening dat de sfeer bij de Japanssprekenden beter is. Er is ook gespaard in zijmissies, deze bleven namelijk unvertont. Wat ik op zijn beurt leuk vond, is de muziek. Het is niets bijzonders, maar met de nieuwe originele tracks die je hebt gelegd, is er niets mis.

De spannende sfeer komt vooral in de tussenfilmpjes naar voren. Aan de ene kant aan de iets overdreven actie, aan de andere kant het feit dat scènes deels 1:1 uit de Anime zijn overgenomen. Voor mij puur kippenvel: Mijn geliefde held terug in een nieuw likje verf voor het scherm. En het beste is dat niet alleen Goku, maar ook een groot aantal van zijn metgezellen en rivalen speelbaar is.

Visueel ik Dragon Ball Z: Kakarot op volle overtuiging. Wat op het eerste gezicht reduceert tot mooie en platte werken, ontwikkelde zich al snel tot een gestileerde ervaring, die de sfeer van de anime goed weergeeft. In eerste instantie was ik een beetje teleurgesteld, omdat de grafische kwaliteit behoorlijk tegenviel Dragon Ball FighterZ is anders, maar ik ben snel met de eenvoudige Artstyle warm geworden. Over het algemeen was het detailniveau zeer indrukwekkend, als je bedenkt dat het uiteindelijk een zeer gereduceerde stijl is.

Wat mij verraste was de kwaliteit van de animaties tijdens de tussenfilmpjes. Er werd heel vaak gewerkt voor sequenties met overdreven beweging, waarvoor de 2D-animaties bekend staan. Het heeft een aantal scènes visueel enorm geüpgraded. Vooral de gezichten waren heel geanimeerd, liefdevol.

Gameplay, welke overtuigd?

Je zit niet alleen tussen de scènes in, het is vooral rondrijden op de verschillende planeten die er te ontdekken zijn voor onze groep Helden. Van een open wereld kun je niet praten, omdat ik het idee van het claimen van ‘open gebieden’ passender zou vinden. Hoewel je vrij kunt bewegen in de spelwereld, is deze verdeeld in verschillende secties, die worden gescheiden door de klassieke laadbalk. Deze gebieden zijn echter veel groter geweest dan ik dacht, dus er is veel te zien. Helaas zijn de secties niet ingevuld, maar niet alleen het visuele, maar ook de inhoud is bedoeld. Meestal zijn er alleen maar nieuwe personages met zijmissies en deze zijn bovendien niet zo interessant. Het zijn mooie, oude gezichten om terug te zien of te ontmoeten en taken die in de Anime gebeurden, zijn echter het meest beperkt naast activiteiten op de typische “Get me this, breng me dat”-missies. Niettemin blijft het vechten onze hoofdpersoon niet gespaard!

Als je duels aangaat, is het vechtsysteem vergelijkbaar met de vorige 3D-Beat-’em-Up Games, de Dragonball-serie van de afgelopen jaren. Afhankelijk van de claim van de speler zijn de argumenten ook behoorlijk uitdagend. Wie onhandig aanvallen aan elkaar rijgt en aan vier verschillende speciale vaardigheden voldoet, zal tot het einde van zijn plezier hebben. Persoonlijk ben ik van mening dat de gevechten niet complex zouden zijn, hoe bedoel je, dat vind ik zelf niet. Hoewel de meeste tegenstanders na verloop van tijd erg voorspelbaar worden, ben ik toch nooit gestopt om uit te kijken naar het volgende baasgevecht. Het grootste verschil met andere Fight is dat de baas gevechten over meerdere niveaus kan trekken, die ook hun eigen aanvalspatronen hebben, en ook van de originele mogelijkheden verschillen. Je komt vaak in kleine Bullet-Hell-situaties terecht, wat ik erg leuk vond. Vaak betrap ik mezelf erop dat ik net zo opgewonden ben als in het verleden in de Anime.

Parttime baan: chef-kok

Om van de verwoestende aanvallen te herstellen, bestaat de mogelijkheid dat items in de strijd komen. Deze zijn verkrijgbaar in allerlei vormen, zoals een healing of soms als tijdelijke statusupgrade. Om dit in eigen handen te krijgen, moet je de speler-side missies doen, of herstellen. Dit proces bestaat in principe uit twee delen: het koken en het verkrijgen van de ingrediënten. Dit laatste kan worden verkregen door te vissen of door op dieren te jagen. Je laat je ingrediënten verzamelen, het is een trektocht naar het volgende kampvuur of anders naar de eigen keuken. In tegenstelling tot het Verkrijgen van de ingrediënten is het koken zelf geen verlengstuk van de gameplay – al moet gezegd worden dat noch de vis, noch de rest van de opties voor de speler vreselijk spannend zijn.

Bovendien kun je de eigen statuswaarden badgen door de zogenaamde Ziel in zijn Community Board uit te breiden. Volgens het Bestuur lopen de effecten, de impact op de spelers uiteen. Wil je bijvoorbeeld betere bonussen voor het koken, dan kun je daarvoor de bijbehorende zielenbadges met de beste waarden gebruiken. De badges vertegenwoordigen de personages die je in de loop van het verhaal tegenkomt. Sommige van deze badges moeten worden verdiend via zijmissies of andere omwegen. Wil je een oude vijand van de geallieerden maken, dan kun je hem met de Dragon Balls weer tot leven wekken en dan in de eigen gelederen. Eerlijk gezegd heb ik veel plezier beleefd aan het verzamelen van deze soul-badges, omdat het ermee te maken heeft, zelfs na ongeveer 35 uur speeltijd een beetje.

CONCLUSIE

Dragon Ball Z: Kakarot is een nostalgische game-ervaring, die mij naar het einde leidt, niet teleurgesteld. De spannende geënsceneerde gevechten, de fraaie tussenfilmpjes en vooral de nauwkeurige weergave van de actie wisten mij volledig te overtuigen. Niettemin zou ik spelers, wat met een drakenbal op de hoed, raad de titel voorzichtig om ervan te genieten. Hoewel het spel voor mensen met de cult-anime biedt, zou het zo kunnen worden opgezet dat het een zeer goede samenvatting geeft van de geschiedenis rond de Z-warriors, maar het is desalniettemin Dragon Ball Z: Kakarot duidelijk voor de Fans van vroeger en de nostalgiek van nu. Bovendien zijn de gameplay-functies op zichzelf niet voldoende, maar gewoon om een ​​duidelijke aanbeveling van mijn kant te geven. Wie speels aan drakenbal pre-buttons willen, zonder tientallen consequenties van de anime te recenseren, alhoewel hij zich prima vermaakt, maar zeker niet hetzelfde als die-hard Fans van het origineel.

Wat is Dragon Ball Z: Kakarot? Een Dragon Ball Z Open-World Action-rollenspel, waarvan de plot van de anime volgt.
Platformen: PC, PS4, Xbox One
Getest: Xbox One
Ontwikkelaar / Uitgever: CyberConnect2 / Bandai Namco Entertainment
Uitgave: 17 januari 2019
Koppeling: Officiële website