11-11: Herinneringen opnieuw verteld worden getest

Dat er een gebrek is aan videogames over de Eerste Wereldoorlog kan niet beweerd worden. Waar de meeste titels die dit tijdperk als decor gebruiken zich concentreren op de strijd en decimering van de andere kant, probeert 11-11: Memories Retold het onderwerp vanuit een heel andere, bijna tijdloze kant te belichten en zo zijn emotionele verhaal op te bouwen. rond het feit dat achter elke oorlog – aan beide kanten van het conflict – in de eerste plaats het lot schuilt van individuen met hun persoonlijke hoop en angsten.

Een gevecht met twee kanten

11-11: Memories Retold plaatst jou in de rol van twee personages die aan verschillende kanten van de oorlog vechten: Harry, een jonge fotograaf uit Canada die zich bij het geallieerde leger voegt om indruk te maken op de vrouw die zijn hart bezit, en Kurt, een monteur uit Duitsland die meedoet aan de strijd om zijn vermiste zoon aan het front te vinden. In het eigenlijke spel schakel je voortdurend heen en weer tussen de twee en beleef je dus beide kanten van het conflict vanuit totaal verschillende perspectieven – en één ding wordt snel duidelijk: hier bestaat niet zoiets als goed tegen kwaad.

11-11: Memories Retold maakt het tot zijn taak laten zien dat bondgenoten en vijanden geen zwart-wit tegenpolen zijn , maar grijze gebieden die door toeval worden bepaald, en dat er aan beide kanten van elk conflict mensen zijn met vergelijkbare opvattingen en houdingen, wier grootste verschil is dat het lot hen op verschillende fronten heeft geplaatst. Beide personages die je speelt, strijden mee in de strijd om de liefde en ontwaken allebei uit hun romantische ideeën van onoverwinnelijkheid en glorie en worden geconfronteerd met de vreselijke realiteit van dood en vernietiging.

Terwijl je Harry's wereld voornamelijk door de lens van zijn camera observeert en de belangrijkste momenten van de oorlog op film vastlegt, luisteren jij en Kurt met een stethoscoop door muren heen naar bondgenoten en tegenstanders of repareren ze technische apparatuur in de context van kleinere (en nogal oninteressante) puzzels. Wat beide partijen echter gemeen hebben, is dat je het grootste deel van je tijd zult besteden aan het verkennen van de omgevingen en praten met je trawanten om meer te weten te komen over de oorlog als geheel, je kamers als individuen en jezelf.

Eure Beslissingen in 11-11: Memories Retold beïnvloeden het verhaal in het latere verloop van het spel: Harry stuurt thuis gemaakte foto's naar Julia, zijn geliefde, en verandert zo hun kijk op hem, terwijl Kurt in brieven aan zijn vrouw en zijn dochtertje Lucie moet beslissen hoe hij hen precies moet vertellen waarover. Vooral bij Kurt is het belangrijk om zoveel mogelijk gesprekken te voeren met je strijdmakkers en om interactiemogelijkheden met de omgeving te gebruiken, omdat deze dialogen en acties vaak verdere schrijfonderwerpen ontsluiten, die voor andere verhaalresultaten zorgen. Voor Harry is het echter het allerbelangrijkste welke fotomotieven je kiest – bijvoorbeeld een vredige zeemeeuw, die Julia bijna saai zal vinden, of een indrukwekkende foto van zijn hoofdvak, waar Julia enthousiast van wordt. Het is alleen jammer dat de game je wat informatie geeft over welke dialogen en acties je rechtstreeks naar het volgende gedeelte brengen, zodat je, vooral als completer, vaak zult merken dat je probeert het huidige hoofdstuk opnieuw te starten om verder te gaan. ontdekkingsreis voordat u verder gaat.

Een spel als een schilderij

Een blik op de screenshots van 11-11: Memories Retold laat meteen zien dat de titel niet alleen voor games een unieke kijk op de Eerste Wereldoorlog biedt, maar deze ook, passend bij unieke grafische stijl. Gedurende het spel heb je het gevoel alsof je in een soort olieverfschilderij loopt, waardoor de omgevingen tegelijkertijd abstract en dromerig lijken. Het kunstontwerp moet een statement maken – de geromantiseerde vorm van oorlog, zoals in een schilderij, of hoe onwerkelijk het is om op zo’n plek terecht te komen na een relatief rustig leven thuis. Wat als kunstwerk fantastisch klinkt, heeft in de game slechts beperkte betekenis : Door de constante penseelstreken die de engine creëert, vervagen de omgevingen en wordt het soms moeilijk om dingen te herkennen, zelfs als je er recht voor staat. Met name de verzamelobjecten met letters die je in elke sectie moet vinden om aanvullende achtergrondinformatie over de Eerste Wereldoorlog en korte video's over de productie van 11-11: Memories Retold te ontgrendelen, zijn erg moeilijk te herkennen. En zelfs de personages zelf zien er in close-up niet zo artistiek mooi uit als van ver weg.

De stemuitvoer met volledige nasynchronisatie van de karakters in het Duits (voor de ene kant) en Engels (voor de andere) varieert van zeer goed tot middelmatig. Terwijl Elijah Wood als Harry en Sebastian Koch als Kurt doen eersteklas werk, de NPC's hebben ook een behoorlijk gebrek aan motivatie, vooral aan de Duitse kant. Als speler uit Oostenrijk wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om in ieder geval positief te zeggen dat je daadwerkelijk Duitstaligen hebt aangenomen die de taal echt spreken – wat de sfeer duidelijk ten goede komt.

De Soundtrack, daarentegen, mengt zich weer vooraan en komt met mooie melodieën en geluidseffecten, die zowel de stilte voor de storm als de vuurgevechten zelf sfeervol onderstrepen.

FAZIT:

11-11: Memories Retold pakt een beangstigend thema aan en weet er een prachtig, emotioneel verhaal van te maken dat mij al na de eerste hoofdstukken raakte. Of de gekozen grafische stijl een geniale inslag of een vergissing was, daar ben ik zelf niet helemaal zeker van: enerzijds onderstreept de verwarde schilderstijl de verwarring en onwerkelijkheid van de oorlogsgebeurtenissen en maakt zo het spel tot een waar werk van kunst, aan de andere kant wordt de daadwerkelijke gameplay er onnodig ingewikkeld door. Daarnaast zijn er kleine besturings- en cameraproblemen (in één sequentie zweefde de camera plotseling ver boven de actie en moest ik bijna blindelings verder rennen – een voor de hand liggende bug) en een omslachtige menunavigatie (de punten kunnen alleen worden geselecteerd met een stok, maar niet met een digikruis), waardoor er tijdens het hanteren nog meer punten worden afgetrokken. Dus uiteindelijk hangt mijn aanbeveling af van de vraag of je de moeilijkheden bij de implementatie ervan over het hoofd kunt zien, zodat je een overigens prachtig verteld verhaal met een diepgaande en bijna tijdloze boodschap kunt ervaren.

Wat is 11-11: Herinneringen opnieuw verteld? Emotioneel actie-avontuur dat een andere, meer menselijke kant van de Eerste Wereldoorlog belicht, aan beide zijden van het front.
Platformen: PC, PS4, Xbox One
Getest: PS4-versie
Ontwikkelaar / Uitgever: Aardman Animations, Digixart / Bandai Namco
Uitgave: 9 november 2018
Koppeling: Officiële website