Κριτική ταινίας: Bohemian Rhapsody
Η φήμη για μια ταινία για το θρυλικό ροκ συγκρότημα Queen και ειδικά τον frontman τους Freddy Mercury, ο οποίος έχει γίνει είδωλο, κυκλοφορεί από τον πρόωρο θάνατό του, στις 24 Νοεμβρίου 1991. Σοβαρή δουλειά συνεχίζεται εδώ και χρόνια, αλλά λόγω πολλών προβλήματα δεν υπήρξε ποτέ κανένας πραγματικός πυροβολισμός. Πρώτα πήδηξε το αρχικό καστ Sacha Baron Cohen, αργότερα ο σκηνοθέτης Bryan Singer απολύθηκε. Τώρα όμως ήρθε επιτέλους η ώρα, η βιογραφική ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους και μπορούμε να δούμε μόνοι μας αν όλα αυτά τα προβλήματα έχουν βλάψει το τελικό προϊόν.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Αφού το μετρίως γνωστό συγκρότημα Smile χάνει τον τραγουδιστή και τον μπασίστα του το 1970, τα υπόλοιπα μέλη Brian May και Roger Taylor, ο θαυμαστής και εξαιρετικά ταλαντούχος Farrokh Bulsara, έρχονται στην ώρα τους. Με το όνομα Freddy Mercury αναλαμβάνει τον ρόλο του τραγουδιστή και με έναν νέο μπασίστα και το φρέσκο όνομα Queen, το συγκρότημα ξεκινά να κατακτήσει τον κόσμο.
Κανείς δεν μπορούσε να μαντέψει εκείνη τη στιγμή ότι αυτό το συγκρότημα θα έμενε στην ιστορία της ροκ μουσικής. Και ακόμη λιγότερο η εξέλιξη του Φρέντυ Μέρκιουρι, ο οποίος αρχικά ήταν δυσδιάκριτος και αργότερα έγινε σύμβολο για πολλές γενιές, του οποίου η ζωή έφτασε πολύ νωρίς και τραγικό τέλος τον Νοέμβριο του 1991.
© 2018 Twentieth Century Fox
ΚΡΙΤΙΚΟΙ
Δύο πράγματα λάμπουν πάνω από οτιδήποτε άλλο έχει να προσφέρει αυτή η ταινία. Από τη μια αυτή είναι η μουσική των 4 Βρετανών, η οποία είναι ακόμα σταθερά αγκυροβολημένη στο μυαλό και στα ακουστικά κανάλια τουλάχιστον 3 γενεών. Ανεξάρτητα από το αν είστε θαυμαστές ή όχι, δεν υπάρχουν πολλές άλλες μπάντες που μπορούν να ισχυριστούν ότι σχεδόν όλοι μεταξύ 60 και 20 μπορούν να αναγνωρίσουν τουλάχιστον 10 από τα τραγούδια τους όταν παίζουν και μπορούν να τραγουδήσουν τουλάχιστον 5 από αυτά.
Το δεύτερο πράγμα ακούει στο όνομα Rami Malek, και αποδίδει την παράσταση της ζωής του με την ερμηνεία του Freddy Mercury. Ξεκινώντας από τη μίμηση, πάνω από την ταυτόχρονα υπερβολικά στριμμένη και παρόλα αυτά ξανά και ξανά πολύ ντροπαλή συμπεριφορά, μέχρι τη θεατρική χειρονομία στη σκηνή. Κάποιες στιγμές αμφιβάλλει κανείς ακόμα και ως θαυμαστής της εικόνας να μην έχει το πρωτότυπο μπροστά στα μάτια του. Και παρεμπιπτόντως ο Malek καταφέρνει να μεταφέρει όλο το φάσμα των συναισθημάτων σε αυτή τη βαθιά διχασμένη προσωπικότητα.
είναι σχεδόν σαν Bohemian Rhapsody αντανακλά την ιστορία του συγκροτήματος, γιατί εδώ κι εκεί ο frontman είναι ο μόνος στο προσκήνιο. Ακριβώς όπως τα μέλη του συγκροτήματος έκαναν πολλά περισσότερα από το να κρατούν απλώς παραρτήματα και συνέβαλαν πολλά στην επιτυχία των Queen, οι άλλοι χαρακτήρες, που όλοι απεικονίζονται με τρόπο πρώτης κατηγορίας, βρίσκονται πάντα στη σκιά του σπουδαίου άνδρα στην κορυφή. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην εξαιρετική ερμηνεία του Malek, αλλά σε μεγάλο βαθμό και στο σενάριο.
© 2018 Twentieth Century Fox
Και εκεί είναι θαμμένη η μεγαλύτερη αδυναμία της ταινίας. Η κύρια εστίαση στον Ερμή έχει επικριθεί σε πολλά σημεία, αλλά είναι κατανοητό. Είναι αυτό που θέλουν να δουν οι άνθρωποι, έτσι ήταν πάντα. Τα πάντα για καθένα από τα 4 σε μια ταινία είναι επίσης μια μη ρεαλιστική επιθυμία. Αλλά αυτό που είναι επίσης αντικειμενικά ξινό είναι κάποια καλλιτεχνική ελευθερία στην αναπαράσταση πραγματικών γεγονότων. Τέτοιες ελευθερίες είναι βασικά απολύτως νόμιμες, αλλά εδώ δεν φαίνεται να εξυπηρετούν τίποτα άλλο από την επιδεξιότητα και ούτε η ταινία, ούτε η πολυσύχναστη ιστορία της μπάντας το χρειάζονται. Αυτό είναι διπλή ντροπή, γιατί το σενάριο καταφέρνει να μεταφέρει βαθιά συναισθήματα ξανά και ξανά, ακόμη και χωρίς τεχνητό δράμα.
Η παραγωγική προσπάθεια με την οποία υλοποιήθηκε αυτό το έργο είναι τεράστια. Επειδή δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου πρωτότυπο φιλμ. Όλες οι σκηνικές εμφανίσεις που εμφανίζονται στην ταινία αναπαράγονται με την παραμικρή λεπτομέρεια. Αυτό ισχύει για τις σκηνές, τα κοστούμια, το κοινό και την ετήσια μόδα τους. Αποκορύφωμα εδώ είναι χωρίς αμφιβολία η θρυλική παράσταση των Queen στο Live-Aid στο Wembley Stadium 1985. Σχεδόν το πλήρες σετ των 20 λεπτών αναδημιουργήθηκε.
Επίσης όσον αφορά το τραγούδι στην ταινία έγινε τεράστια προσπάθεια. Ο Maleks, καθώς και η φωνή ενός αφοσιωμένου τραγουδιστή, μπήκαν επιδέξια με τις αυθεντικές ηχογραφήσεις των Mercury και τον ήχο τόσο κοντά, αλλά αρκετά μακριά, ώστε να μην δίνεται η εντύπωση ότι όλα τα φωνητικά προέρχονται μόνο από ένα παλιό CD των Queen. Σχετικά με το ίδιο το soundtrack, δεν νομίζω ότι υπάρχει λέξη που πρέπει να ειπωθεί, γιατί αν δεν μπορείτε να τα λέτε καλά με τους Queen, δεν θα μπορείτε να καθίσετε σε αυτήν την ταινία. Όλοι οι άλλοι θα το λατρέψουν.
© 2018 Twentieth Century Fox
ΦΑΖΙΤ
Bohemian Rhapsody είναι μια περίτεχνα παραγόμενη δήλωση αγάπης και των Queen και ιδιαίτερα του Freddy Mercury. Το καστ, πάνω απ' όλα ένας υπέροχα καλός Ράμι Μάλεκ, ξέρει πώς να πείθει αλλά και την ψυχαγωγική αξία. Το τελευταίο φυσικά ειδικά για τους θαυμαστές του συγκροτήματος, αλλά όχι αποκλειστικά. Μόνο η περιττή προσπάθεια των συγγραφέων να κάνουν την ιστορία του συγκροτήματος να φαίνεται πιο δραματική από όσο χρειάζεται είναι αρνητικά αισθητή. Παρόλα αυτά, η ταινία παραμένει μια συγκλονιστική και συγκινητική βιογραφική ταινία για ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του περασμένου αιώνα.
