Vervolg: Borderlands 2

Zoals sommigen van jullie misschien weten, heb ik dat genoemd Grenslanden 2 is een van mijn absolute Top Games aller tijden. Waarom is dit zo? Goed, Grenslanden 2 is mijn eerste Shooter en op dat moment wist ik niet wat ik kon verwachten. Loot-Shooter – wat moet de zijn. Daarnaast heb ik het eerste deel van de Borderlands-serie gespeeld, noch vóór de release van het tweede deel er ooit van gehoord. Oh, wat waren de tijden. Tientallen runs later, eindelijk voor mij: Grenslanden 2 is een van mijn absoluut favoriete spellen. Laten we eens kijken of dat na bijna acht jaar en twee sequels nog steeds het geval is…

Knap verhaal

Ons verhaal begint op de desolate woestijnplaneet Pandora, waarvan wordt gezegd dat er onnoemelijke schatten in zogenaamde ‘kamers’ zouden moeten liggen. Deze kamers worden bewaakt door bewakers – bovenmenselijke wezens – om de inhoud ervan tegen indringers te beschermen. In het verleden waren het voor avonturiers al één van deze kamers op Pandora door een groep, de kamer van jagers, geopend. Deze gebeurtenis schudde de planeet en zorgde ervoor dat Eridium, een zeldzaam en waardevol metaal, over de hele planeet stuiterde. Het duurde niet lang voordat dit verhoogde eridium overal in de melkweg rond de stem voorkwam.

De Hyperion Corperation – een intergalactische wapenfabrikant die een ruimtestation rond een van de manen van Pandora had gestationeerd, profiteerde van de gunstige situatie en maakte de planeet met behulp van Handsome Jack tot de jouwe. Om te zorgen onder het mom van de onmenselijke omstandigheden, probeert Hyperion nu, met de hulp van een nieuwe verdelger, de mysterieuze kamers in de ervaring tot stand te brengen.

WHO Grenslanden 2 heeft gespeeld weet dat de plot, personages en gamewereld de hoogtepunten zijn van de toch al uitstekende game. En zelfs na talloze speeluren en zo’n lange pauze speelt alles nog net zo goed als toen. Het plot kent een duidelijke rode draad en er zijn geen momenten geweest waarop ik niet goed wist wat ik moest doen. Het belangrijkste hoogtepunt is het unieke gevoel voor humor dat in alle Borderlands-games terug te vinden is. Wie niet Slapstick Humor-avers is en op de een of andere vulgaire grap kan lachen, wordt meer dan alleen goed ondersteund. Vooral de zijmissies hebben het met mij gedaan. Achter elke hoek zijn de vreemdste dingen te beleven, of het nu de Psycho Face is die McShooty hysterisch achter iemand aan zoekt en hem in zijn gezicht schiet, of de Antagonist Handsome Jack, die de speler overhaalt zelfmoord te willen plegen.

Zo zouden we bij het belangrijkste punt zijn aangekomen: Handsome Jack. Naar mijn mening een van de beste videogame-antagonisten sinds het begin van het medium. Hij heeft precies de eigenschappen die je van een slechterik verwacht: hij is knap, grappig, gemeen, maar zijn daad is altijd begrijpelijk, waardoor hij in de loop van het spel steeds meer een tragische antiheld wordt. Dit roept de vraag op of je in een felle strijd zit tegen Handsome Jack, zelfs tegen Evil. De ontwikkelaar Versnellingsbaksoftware , heeft een personage weten te creëren, dat een plekje in mijn hart heeft veroverd. Voetstappen, die de sequels niet konden invullen.

Prachtige bordlandzijden

Het is gemakkelijk te herkennen, hè Grenslanden 2 op een Cel Shading Kijk en zie, zelfs na acht jaar, nog steeds behoorlijk knap van. Grafisch gezien is de Loot verouderd. Shooter is zeker goed. Een leuk detail is de dagcyclus in het spel, dit maakt de wereld een stuk levendiger.

De actie beperkt zich tot de desolate planeet Pandora, waar gezegd moet worden dat die in de loop van het spel in de verschillende regio's terechtkomt. Van dorre woestenijen, giftige moerassen tot ijskoude ijswoestijnen, alles is vertegenwoordigd. Echter, de locaties verschillen in de kern meestal heel weinig. De verschillende soorten vijanden bevinden zich meestal in hetzelfde gebouw, zodat de speler na een paar uur spelen ondanks de verandering van omgeving kan optreden, de zaken lijken erg op elkaar.

Met de vijandelijke variant was ik echter zeer tevreden. In de loop van het spel moet je door allerlei dingen heen schieten; Of het nu het gevaarlijkste dier ter wereld is, het is de destructieve robotbox, heren, of de nomaden als vleesschild van psychodwergen gaan door. Interessant is ook de interactie tussen de verschillende groepen. Als hij onopgemerkt is of zich op het slagveld bevindt, is de speler niet de enige zorg waar de worstelende tegenstander last van heeft. Vaak kom je op weg naar het missiedoel echter in het kruisvuur terecht en heb je diverse problemen in de nek. Deze secties zijn mij zeer goed bevallen, omdat de open spelwereld tot nu toe levendiger aanvoelt.

De auditieve implementatie kon mij overtuigen. De soundtrack past niet goed bij de game, de rest van het geluid klinkt slecht en geeft de duizenden wapens in de game voldoende uitstraling. Ik heb gespeeld met de Duitse Synchronisatie, wat zeer succesvol is. Een hoogtepunt voor mij waren de kleine dingen waarvan de ontwikkelaars dachten dat ze regelmatig doorbreken Grenslanden 2 de vierde muur en spreekt de speler rechtstreeks aan, niet alleen in nevengesprekken, maar ook tijdens de vuurgevechten. “Geef me mijn HP terug -” waren de laatste woorden van de Psychos voordat ik het geweer met mijn Jacobs het hoofd weggeballert kreeg, geweldig.

Kies je alles

Voordat het op reis gaat, wordt er natuurlijk een verdelger geselecteerd. Je kunt kiezen uit Axton de Commando, Maya de sirene, Salvador de Gunzerker en Zer0 de huurmoordenaar. Je speelt alleen of met maximaal drie vrienden via Pandora. Elk van de vier kluisjagers heeft zijn eigen vaardigheden en vaardigheden, die de speler één voor één opbouwt. Maak je geen zorgen, je kunt op elk moment resetten als je ontevreden bent over een van de drie vaardigheidsbomen. Maar eerlijk gezegd, wie kan nu al weerstand bieden aan een vaardigheid die ‘Seksuele Tyrannosaurus’ wordt genoemd?

Net als aan het begin van de genoemde bijdrage Grenslanden 2, evenals de pluspunten en Nachgänger, een first-person shooter. Als speler kun je alles beleven vanuit een first person perspectief en houd je je vooral bezig met het schieten van Around. Dienovereenkomstig zijn er naast de Jump-, Crouch- en melee-aanvallen – die via verschillende vaardigheden zijn geüpgraded om dit te kunnen – niet veel van wat Grenslanden 2 van de beproefde Shooter-formule valt op. Maar dit is op geen enkele manier een slechte zaak, want alles wat gedaan wordt, wordt correct gedaan. De bediening is super in gevechten, en de Shot, in combinatie met granaten en een persoonlijk schild, verandert ten goede.

Maar er ontbreekt nog iets... dat klopt, de buit! Atypisch voor die tijd, durfde dat Versnellingsbaksoftware een frisse mix van to date, twee niet gecombineerde dingen. Naast het schieten is het belangrijkste mechanisme om in het spel de constante prooi te verzamelen. Wat bedoel ik daarmee? Grenslanden 2 biedt zo'n groot arsenaal aan wapens, zoals anders geen andere titel. Achter elke hoek komen de lijken van de vijanden tevoorschijn, vallend, in totaal onopvallende dozen, liggend of verstopt in een Skag-stapel. Wapens, granaten, schilden en klasse-upgrades voor de speelbare helden in de game zijn overal te vinden. Voor mij is er nauwelijks iets beters dan zijn uitrusting om de waarden ervan verder uit te breiden en te verbeteren, totdat je het absolute maximum hebt bereikt. Daarom kon ik van elke minuut van het spel volledig genieten. Zoals de Beans (Rocket Beans TV) het al zo mooi verwoordden: “Loot and Levels, die moet er in een game in zitten“. Met deze stelling ben ik het volledig eens.

Om de beste buit te krijgen, moet je concurreren met de Boss-vijanden. Deze hebben allemaal bepaalde legendarische uitrustingen, waar je wel eens in valt. ‘Af en toe’ is een goed trefwoord, omdat het voor sommige schietijzers tientallen pogingen kan vergen voordat je het gewenste resultaat krijgt. Maar voor mij was het geen probleem. Elk van de tegenstanders is goed ontworpen en past perfect in de post-apocalyptische spelwereld met humoristisch reliëf. Of het nu je eerste keer of de honderdste keer is dat je tegen een baas vecht, voor mij gaat het plezier van de Grind niet voorbij. Dit is mogelijk ook het feit dat de bazen allemaal erg uitdagend, erg scherp, maar ook moeilijk zijn.

CONCLUSIE

Grenslanden 2 heeft een paar jaar geleden een plekje in mijn persoonlijke favorietenlijst veroverd en stelde mij vandaag teleur. De reden is het humoristische plot, de look en natuurlijk de goed gerealiseerde gameplay. Ik weet dat de jacht op de legendarische wapens bij sommige van onze spelers te lang duurde, maar ik kon niet spelen om mijn uitrusting voldoende te perfectioneren. De verschillende helden zijn verschillend genoeg, zelfs na talloze uren spelen, om hen aan te moedigen meerdere spelcycli te spelen. En voor wie zelfs dat nog niet genoeg is, kan hij naast het basisspel een aantal gratis uitbreidingen en tegen betaling zelfs twee compleet nieuwe verdelgers op de markt verwachten. Eerlijk gezegd heeft de epiloog mij na een paar jaar en tientallen speeluren meer plezier opgeleverd Grenslanden 2 gemaakt. Tot slot een aanbeveling die ik zelden zeg: wie over de middelen beschikt, hoeft niet noodzakelijkerwijs superieur te zijn aan de vier campagne-uitbreidingen Grenslanden 2 kopen. Deze brengen niet alleen nieuwe wapens, bazen en vijanden in het spel, maar breiden, zoals de naam al zegt, zelfs de plot uit.

Wat is Borderlands 2? Een humoristische Loot-Shooter met gestileerde Cel Shading-graphics.
Platformen: PC, PS3, PS4, PS Vita, Xbox 360, Xbox One
Getest: Xbox360, pc
Ontwikkelaar / Uitgever: Versnellingsbaksoftware / 2K-games
Uitgave: 21 september 2012
Koppeling: Officiële website